27.12.2012 Views

Raport końcowy Modele zarządzania uczelniami w Polsce

Raport końcowy Modele zarządzania uczelniami w Polsce

Raport końcowy Modele zarządzania uczelniami w Polsce

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

<strong>Modele</strong> <strong>zarządzania</strong> <strong>uczelniami</strong> w <strong>Polsce</strong><br />

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego<br />

1) Planowanie w odniesieniu do realizacji pierwszego z wymienionych zadań jest prostsze,<br />

gdyż wielkość środków jest możliwa do przewidzenia, przynajmniej w perspektywie krótko<br />

- i średnioterminowej. W przypadku uczelni publicznych środki na ten cel pochodzą<br />

z budżetu państwa (dotacja na działalność dydaktyczną), natomiast w uczelniach<br />

niepublicznych – z czesnego.<br />

2) Planowanie kadry realizującej badania naukowe nie ma tak stabilnych podstaw<br />

finansowych. Cechą bowiem projektów jest to, że trwają przez określony, krótki czas. I nie<br />

jest możliwe przewidzenie, czy zespół zatrudnionych do realizacji badań nauczycieli<br />

akademickich uzyska kolejne granty.<br />

4. Pierwszym etapem planowania zatrudnienia jest identyfikacja potrzeb w zakresie zatrudnienia.<br />

Następuje ona zasadniczo na poziomie podstawowej jednostki organizacyjnej uczelni.<br />

Następnie podlega ona ocenie kierowników kolejnych szczebli – aż do decyzji rektora w tym<br />

przedmiocie (uwzględniająca również posiadanie odpowiednio stabilnego do założonego<br />

okresu istnienia danego etatu źródła jego finansowania).<br />

1) Po przyznaniu etatu następuje etap naboru na wolne stanowisko. Może on się dokonywać<br />

w trybie konkursu, albo procedury pozakonkursowej.<br />

2) Konkurs jest jedynym przewidzianym sposobem zatrudnienia nauczyciela akademickiego<br />

w wymiarze powyżej połowy etatu. Procedura konkursowa jest sformalizowana.<br />

Proponujemy stosowanie w uczelniach – poza metodami jakościowymi – metod<br />

ilościowych. W przypadku recenzji profesorskich uważamy za niezbędne wymaganie od<br />

recenzenta, aby jednoznacznie dokonał rankingu dwóch lub więcej kandydatów.<br />

3) Procedura pozakonkursowa powinna zasadniczo zanikać.<br />

4) Nauczyciele akademiccy – poza przedstawioną procedurą konkursową – podlegają ocenie<br />

i decyzjom organów kolegialnych jednoosobowych. Mianowicie, komisja konkursowa<br />

rekomenduje Radzie Wydziału któregoś kandydata i Rada w tej sprawie podejmuje<br />

uchwałę. Następnie dziekan (lub inny kierownik jednostki organizacyjnej uczelni) występuje<br />

z wnioskiem do rektora (zawierającym również propozycje co do okresu zatrudnienia<br />

i płac), a ten podejmuje decyzję – i podpisuje w imieniu uczelni umowę z pracownikiem.<br />

5. W odniesieniu do pracowników naukowych (finansowanych – jak wskazano wyżej - z innych<br />

źródeł aniżeli działalność dydaktyczna), proponujemy poprawę ich statusu prawnego.<br />

Mianowicie, w przypadku gdy uczelnia ma powody przypuszczać, że strumień środków na<br />

badania jest względnie stały, może ona dopuścić zatrudnianie pracowników naukowych na<br />

czas nieokreślony, z jednoczesnym zobowiązaniem ich do wyszukania grantów, które<br />

umożliwiłby sfinansowanie określonej części lub całości etatu. Nie wypełnienie tego obowiązku<br />

mogłoby umożliwiałoby rektorowi wypowiedzenie umowy o pracę.<br />

6. Każdy pracownik podlega ocenie okresowej; nauczyciel akademicki nie powinien być rzadziej<br />

oceniany niż raz na dwa, a profesor tytularny - raz na cztery lata.<br />

1) Podobnie jak w przypadku konkursu, uważamy za niezbędne powszechne wprowadzenie<br />

w uczelniach – poza ocenami jakościowymi – także ocen ilościowych. Znalezienie się<br />

poniżej minimalnego progu powinno być tożsame z uzyskaniem oceny negatywnej<br />

(uzasadniającej wypowiedzenie mianowania lub umowy o pracę). Z drugiej strony<br />

szczególnie wysoki wynik (np. 200% powyżej średniej wydziału) mógłby oznaczać<br />

przyznanie najwyższej oceny, tj. bez analizy jakościowej.<br />

2) Problemem ankiet studenckich jest ich częsta niereprezentatywność. Skoro uczelnie są<br />

obowiązane do korzystania z tego instrumentu, powinny one podjąć skuteczne kroki, aby<br />

w ciągu dwóch, trzech lat uzyskać stan reprezentatywności (nawet gdyby się to miało<br />

łączyć z powrotem do ankiet „papierowych”).<br />

Centrum Badań nad Szkolnictwem Wyższym Uniwersytetu Jagiellońskiego<br />

31-007 Kraków, ul. Gołębia 24<br />

264

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!