Raport końcowy Modele zarządzania uczelniami w Polsce

More documents

Recommendations

Info

Modele zarządzania uczelniami w Polsce Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego i utrzymania przez uczelnię wewnętrznego systemu zapewnienia jakości kształcenia 112 . W projekcie nowelizacji ustawy jednoznacznie określony został jedynie spoczywający na rektorze obowiązek sprawowania nadzoru nad wdrożeniem i doskonaleniem uczelnianego systemu zapewnienia jakości kształcenia (Art. 66 ust 2 pkt 3a), zaś w art. 9 ust 3 pkt 3 b)) wprowadzony został wymóg uwzględnienia przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego funkcjonowania i doskonalenia systemów zapewnienia jakości kształcenia w uczelni jako jednego z ogólnych kryteriów oceny programowej i oceny instytucjonalnej dokonywanej przez PKA. Jako pewną, dość ogólną i w wysokim stopniu niepełną wytyczną dla projektowania wewnętrznych systemów zapewnienia jakości kształcenia w uczelniach możemy potraktować art. 11a ust. 2 nowelizacji ustawy PSW, który głosi, że PKA ocenia efekty kształcenia na danym kierunku studiów, posiadanie minimum kadrowego, spełnianie ogólnych kryteriów oceny programowej i oceny instytucjonalnej, w tym funkcjonowanie i doskonalenie w uczelni wewnętrznych systemów zapewnienia jakości kształcenia, spełnianie standardów kształcenia przez uczelnie kształcące na kierunkach regulowanych (art. 9b). Nie można jednak traktować ogólnych kryteriów oceny programowej i oceny instytucjonalnej zawartych w nowelizacji ustawy jako wystarczającej podstawy w tworzeniu modelu zarządzania jakością kształcenia w uczelni. Jednocześnie warto podkreślić, iż zadaniem PKA jest ocena efektów kształcenia, zaś rolą uczelni jest takie zarządzanie procesem kształcenia i zapewnienie w nim jakości, by zakładane efekty kształcenia były osiągane. Warto zauważyć, że nie we wszystkich krajach mamy do czynienia z tak znaczną samodzielnością uczelni w projektowaniu wewnętrznych systemów zapewnienia jakości kształcenia. W Austrii, wedle raportu Analiza opisująca systemy zapewnienia jakości kształcenia w Europejskim Obszarze Szkolnictwa Wyższego 113 , „Ustawa o Uniwersytetach z roku 2002, […] (art.14) w odniesieniu do tworzenia wewnętrznych systemów zarządzania jakością, wymienia kilka form działania tych systemów: − ciągłą ocenę wewnętrzną, − ocenę działań i pracy uczelnianej kadry dydaktycznej, − ocenę zewnętrzną przeprowadzaną z inicjatywy rady uniwersytetu, rektora lub Federalnego Ministerstwa Edukacji Nauki i Kultury” 114 . W Danii w wyniku przeprowadzonej w 1999 roku nowelizacji prawa dotyczącego uniwersytetów (Danish University Act) zostały wprowadzone kontrakty (University Performance Contracts) między władzami uniwersytetu a Ministerstwem Edukacji, obligujące władze uczelni do zorganizowania systemu wewnętrznego systemu zapewnienia jakości. W kontraktach tych określane są ramowe wymagania stawiane systemom związane np. z koniecznością przeprowadzenia samooceny czy podnoszenia kwalifikacji kadry akademickiej 115 . Poszukując dokumentów dostarczających wskazówek odnoszących się do celów, zakresu działania i wymagań związanych z wewnętrznymi systemami zapewnienia jakości kształcenia, można odnieść się do opublikowanych w 2005 roku przez Europejskie Stowarzyszenie na Rzecz Zapewnienia Jakości w Szkolnictwie Wyższym (European Association for Quality Assurance ENQA), a wypracowanych w ramach Procesu Bolońskiego Standardów i wskazówkek dotyczących 112 Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dn. 12 lipca 2007 r. w sprawie standardów kształcenia dla poszczególnych kierunków oraz poziomów kształcenia, a także trybu tworzenia i warunków, jakie musi spełniać uczelnia, by prowadzić studia międzykierunkowe oraz makrokierunki § 3 113 Raport końcowy. Analiza opisująca systemy zapewnienia jakości kształcenia w Europejskim Obszarze Szkolnictwa Wyższego. Oprac. zespół M. Frankowicz (kierownik projektu) [i in.]. Kraków: CBSW, 2009. 114 Tamże. 115 Tamże. Centrum Badań nad Szkolnictwem Wyższym Uniwersytetu Jagiellońskiego 31-007 Kraków, ul. Gołębia 24 182
Modele zarządzania uczelniami w Polsce Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego zapewnienia jakości kształcenia w Europejskim Obszarze Szkolnictwa Wyższego (ESG) 116 . Dokument ten zawiera zestawienie i ogólny opis siedmiu standardów, które mogą stać się podstawą budowania wzorca (modelu) wewnętrznego systemu zapewnienia jakości kształcenia w uczelni, poprzez wskazanie podstawowych obszarów działalności dydaktycznej objętych systemem oraz sformułowanie fundamentalnych oczekiwań związanych z zapewnieniem jakości w tych obszarach. W dokumencie tym nie znajdziemy natomiast propozycji procedur czy też narzędzi wykorzystywanych w zapewnianiu jakości. Określa on bowiem cechy i zakres działania systemu, nie dostarcza jednak informacji o sposobach jego projektowania i wdrażania. Standardy zdefiniowane w cytowanym dokumencie zostały wyszczególnione poniżej: 1. Polityka oraz procedury zapewnienia jakości: Instytucje powinny posiadać politykę oraz związane z nią procedury w zakresie jakości oraz standardy oferowanych przez siebie programów i ich efektów. Powinny także przyjąć na siebie wyraźne zobowiązanie do rozwoju kultury, która uznaje znaczenie jakości oraz jej zapewnienia w ich funkcjonowaniu. W tym celu, instytucje powinny opracować i wprowadzić w życie strategię na rzecz ciągłej poprawy jakości. Strategia, polityka oraz procedury powinny posiadać formalny status i być powszechnie dostępne. Powinny równie przewidywać określone funkcje dla studentów oraz innych zainteresowanych stron. 2. Zatwierdzanie, monitoring oraz okresowy przegląd programów oraz ich efektów: Instytucje powinny dysponować oficjalnymi mechanizmami zatwierdzania, okresowego przeglądu oraz monitorowania swoich programów oraz ich efektów. 3. Ocenianie studentów: Studenci powinni być oceniani według opublikowanych oraz konsekwentnie stosowanych kryteriów, przepisów i procedur. 4. Zapewnienie jakości kadry dydaktycznej: Instytucje powinny posiadać metody gwarantujące, że kadra prowadząca zajęcia dla studentów dysponuje odpowiednimi kwalifikacjami i kompetencjami. Powyższe metody powinny być dostępne dla osób prowadzących zewnętrzne przeglądy i stanowić przedmiot komentarza w raportach. 5. Zasoby do nauki oraz środki wsparcia dla studentów: Instytucje winny zagwarantować, by zasoby wspomagające naukę studentów były wystarczające i odpowiednie dla każdego z oferowanych programów. 6. Systemy informacyjne: Instytucje powinny gromadzić, analizować i wykorzystywać stosowne informacje dotyczące skutecznego zarządzania oferowanymi programami studiów oraz innymi działaniami. 7. Publikowanie informacji: Instytucje powinny w regularnych odstępach czasu publikować aktualne, bezstronne i obiektywne informacje – zarówno w ujęciu ilościowym, jak i jakościowym – na temat oferowanych przez siebie programów oraz ich efektów”. [Przypis Standardy i wskazówki, s. 6] Inne podejście do zdefiniowania kompleksowego charakteru wewnętrznego systemu zapewnienia jakości kształcenia odnaleźć można w koncepcji jakości, będącej podstawą systemu stworzonego w Copenhagen Business School (Dania), który został opisany w raporcie Analiza opisująca systemy zapewnienia jakości kształcenia w Europejskim Obszarze Szkolnictwa Wyższego 117 . O ile kompleksowość opisana w ESG wyraża się poprzez objęcie systemem zapewnienia jakości zasobów ludzkich, materialnych, intelektualnych i informacyjnych stanowiących podstawę prowadzenia procesu kształcenia, o tyle kompleksowość będąca 116 Standardy i wskazówki dotyczące zapewnienia jakości kształcenia w Europejskim Obszarze Szkolnictwa Wyższego. Europejskie Stowarzyszenie na Rzecz Zapewnienia Jakości w Szkolnictwie Wyższym. Warszawa: MEN, 2005. 117 Raport końcowy. Analiza opisująca systemy zapewnienia jakości kształcenia w Europejskim Obszarze Szkolnictwa Wyższego op. cit. Centrum Badań nad Szkolnictwem Wyższym Uniwersytetu Jagiellońskiego 31-007 Kraków, ul. Gołębia 24 183
Page 1 and 2:
Uniwersytet Jagielloński Centrum B
Page 3 and 4:
Modele zarządzania uczelniami w Po
Page 5 and 6:
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
Page 15 and 16:
Page 17 and 18:
Page 19 and 20:
Page 21 and 22:
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132: Modele zarządzania uczelniami w Po
Page 181: Modele zarządzania uczelniami w Po
Page 233 and 234:
Page 235 and 236:
Page 237 and 238:
Page 239 and 240:
Page 241 and 242:
Page 243 and 244:
Page 245 and 246:
Page 247 and 248:
Page 249 and 250:
Page 251 and 252:
Page 253 and 254:
Page 255 and 256:
Page 257 and 258:
Page 259 and 260:
Page 261 and 262:
Page 263 and 264:
Page 265 and 266:
Page 267 and 268:
Page 269 and 270:
Page 271 and 272:
Page 273 and 274:
Page 275 and 276:
Page 277 and 278:
Page 279 and 280:
Page 281 and 282:
Page 283 and 284:
Page 285 and 286:
Page 287 and 288:
Page 289 and 290:
Page 291:
show all

Raport końcowy Modele zarządzania uczelniami w Polsce

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?