Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
90 Sermón 344<br />
recer! Es cierto que no quieres morir. Cambia tu amor, y se<br />
te mostrará la muerte; no la que llegará aunque tú no quieras,<br />
sino la que, si tú lo quieres, no existirá.<br />
4. Si, pues, el amor no está totalmente dormido en tu<br />
corazón, si resplan<strong>de</strong>ce una chispa en las cenizas <strong>de</strong> vuestra<br />
carne, si tiene algo <strong>de</strong> fuerza en tu corazón, estáte atento para<br />
que no sólo no la apague el viento <strong>de</strong> la tentación, sino que,<br />
al contrario, la encienda más vivamente; no ardas como la estopa,<br />
que la mínima corriente <strong>de</strong> aire la apaga, sino como el<br />
roble, como el carbón, <strong>de</strong> forma que el viento te avive. Consi<strong>de</strong>ra<br />
las dos clases <strong>de</strong> muerte: una temporal, la primera, y<br />
otra eterna, la segunda. La primera está dispuesta para todos;<br />
la segunda sólo para los malos, los impíos, los infieles, los blasfemos<br />
y cualquiera que se oponga a la sana doctrina. Fíjate,<br />
pon <strong>de</strong>lante <strong>de</strong> tus ojos estas dos muertes. De serte posible,<br />
ciertamente querrás no pa<strong>de</strong>cer ninguna <strong>de</strong> las dos. Sé que<br />
amas la vida, que no quieres morir, y que querrías pasar <strong>de</strong><br />
esta vida a la otra no resucitando <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> muerto, sino<br />
cambiando en vida a un estado mejor. Eso querrías; así se<br />
comporta la sensibilidad humana; la misma alma, no sé en<br />
qué manera, lo quiere y lo <strong>de</strong>sea. Amando la vida, odia la<br />
muerte, y como no odia su carne, ni siquiera a ella quiere que<br />
le suceda lo que odia. Pues nadie ha odiado jamás a su carne.<br />
Este mismo sentimiento muestra el Apóstol cuando dice: Tenemos<br />
por don <strong>de</strong> Dios una morada eterna en los cielos, no<br />
Muta amorem, et ostenditur tibi mors, non quae te nolente a<strong>de</strong>rit, sed<br />
quae, si volueris, non erit.<br />
4. Mors dúplex, prima et secunda. Mors prima ómnibus necessario<br />
subeunda, altera solis malis parata. A morte temporali homo se pecunia<br />
redimit; ab aeterna morte, iustitia. Sanguis Christi pro nostra re<strong>de</strong>mptione<br />
fusus.—Vi<strong>de</strong> ergo, si aliquantum in cor<strong>de</strong> tuo amor evigilavit, si<br />
scintilla <strong>de</strong> ciñere carnis emicuit, si aliquid roboris in cor<strong>de</strong> tuo comprehendit,<br />
quod vento tentationis non solum non exstinguatur, sed etiam<br />
vehementius accendatur: si non ar<strong>de</strong>s et stupa, quae [1514] uno levi<br />
flatu exstinguaris; ser ar<strong>de</strong>s ut robus, ar<strong>de</strong>s ut carbo, ut flatu potius<br />
exciteris: vi<strong>de</strong> duas mortes, unam temporalem, eam<strong>de</strong>mque primam; alterare<br />
sempiternam, et eam<strong>de</strong>m secundam. Prima mors ómnibus praeparata<br />
est: secunda solis malis, impiis, infi<strong>de</strong>libus, blasphemis, et quidquid<br />
aliud sanae doctrinae adversatur. Inten<strong>de</strong>, propone tibi istas mortes duas.<br />
Si fieri potest, ambas non vis pati. Scio, vivere amas, mori non vis; et<br />
<strong>de</strong> hac vita in aliam vitam sic transiré velles, ut non mortuus resurgeres,<br />
sed vivus in melius mutareris. Hoc velles, hoc habet humanus affectus;'<br />
hoc ipsa anima nescio quo modo habet in volúntate et cupiditate. Quoniam<br />
diligendo vitam, odit mortem: et quoniam carnem suam non odit,<br />
nec ipsi vult acci<strong>de</strong>re quod odit. Nemo enim unquam carnem suam odio<br />
habuit (Eph 5,29). Hunc affectum ostendit Apostolus, ubi ait: Habitationem<br />
habemus ex Deo, domum non manu factam, aeternam in caelis.<br />
Amor <strong>de</strong> Dios, amor <strong>de</strong>l mundo 91<br />
una casa hecha por mano humana. Aquí gemimos <strong>de</strong>seando revestirnos<br />
en nuestra morada <strong>de</strong>l cielo. No queremos, dice, ser<br />
<strong>de</strong>spojados, sino ser revestidos, en modo que lo mortal sea<br />
absorbido por la vida. No quieres verte <strong>de</strong>spojado, pero lo serás.<br />
Mas conviene que te esfuerces para que, cuando la muerte<br />
te <strong>de</strong>spoje <strong>de</strong>l vestido <strong>de</strong> carne, te encuentres protegido con la<br />
coraza <strong>de</strong> la fe. Así añadió a continuación: En el caso <strong>de</strong> ser<br />
hallados vestidos y no <strong>de</strong>snudos. La primera muerte, en efecto,<br />
te ha <strong>de</strong> <strong>de</strong>spojar <strong>de</strong> la carne, que has <strong>de</strong> abandonar por un<br />
espacio <strong>de</strong> tiempo para recuperarla en el justo momento. Y ello,<br />
lo quieras o no, pues no vas a resucitar porque lo quieras o<br />
a no resucitar porque no quieras, ni vas a <strong>de</strong>jar <strong>de</strong> resucitar<br />
por el hecho <strong>de</strong> no creer en la resurrección. Ya que has <strong>de</strong><br />
resucitar, quieras o no, es preciso, pues, que te comportes <strong>de</strong><br />
modo que al resucitar tengas lo que quieres. El mismo Señor<br />
Jesús dijo: Llega la hora cuando todos los que estén en los<br />
sepulcros oirán su voz y saldrán, tanto los buenos como los<br />
malos; todos los que estén en los sepulcros oirán su voz y<br />
saldrán, y serán sacados fuera <strong>de</strong> los lugares recónditos. Ninguna<br />
creatura sujetará a un muerto ante la voz <strong>de</strong>l creador<br />
vivo. Todos, dice, los que estén en los sepulcros oirán su voz<br />
y saldrán. Al <strong>de</strong>cir todos causó una cierta confusión y mezcla.<br />
Pero escucha la distinción, oye la separación: Los que hicieron<br />
el bien, dice, para la resurrección <strong>de</strong> la vida; quienes el mal,<br />
para la resurrección <strong>de</strong> juicio. Este juicio, para sufrir el cual<br />
resucitan los impíos, recibe el nombre <strong>de</strong> muerte segunda.<br />
Etenim in hoc ingemiscimus, habitaculum nostrum quod <strong>de</strong> cáelo est<br />
superindui cupientes. In quo nolumus, inquit, exspoliari, sed supervestiri,<br />
ut absorbeatur mortale a vita (2 Cor 5,1-2). Non vis spoliari: sed spoliandus<br />
es. Hoc tamen agas oportet, ut spoliatus per mortem carnea<br />
túnica, inveniaris indutus lorica fi<strong>de</strong>i. Hoc enim secutus adiungit: Si<br />
tamen et induti, non nudi inveniamur (ib., 3). Nam prima mors spoliatura<br />
est te carne, interim seponenda, et suo tempore recipienda. Hoc<br />
velis, nolis. Non enim quia vis, resurges; aut si nolis, non resurges;<br />
mit si resurrectionem non credis, propterea non resurges. Opus est ut<br />
potius agas, ut qui resurrecturus es, velis nolis, sic resurgas ut habeas<br />
i|iiod velis. Dominus quippe ipse Iesus dixit: Venit hora, quando<br />
omnes qui in monumentis sunt, audient vocem eius, et proce<strong>de</strong>nt, sive<br />
liotii sint, sive mali sint; omnes qui in monumentis sunt, audient vocem<br />
eius, et proce<strong>de</strong>nt, et emittentur ex abditis. Nulla creatura mortuum<br />
leiiebit sub voce vivi Creatoris. Omnes, inquit, qui in monumentis sunt,<br />
audient vocem eius, et proce<strong>de</strong>nt. Hoc ut ait, Omnes, fecit quasi confunionem<br />
et permixtionem. Sed audi discretionem, audi et separationem:<br />