Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
242 Sermón 354<br />
a no ser en compañía <strong>de</strong> quien <strong>de</strong> allí cayó y <strong>de</strong>rribó a quien<br />
se mantenía en pie? De allí cayó el diablo y <strong>de</strong> allí <strong>de</strong>rribó<br />
al hombre cuando aún estaba en pie. Derribó al que estaba en<br />
pie, pero Cristo con su venida levantó al que yacía. Consi<strong>de</strong>ra<br />
cómo te levantó a ti tu Señor. Te levantó con su humildad,<br />
hecho obediente hasta la muerte y humillándose a sí mismo.<br />
¿Es humil<strong>de</strong> tu emperador y eres tú soberbio? ¿Es humil<strong>de</strong><br />
la cabeza y soberbio el miembro? En ningún modo: quien<br />
ama la soberbia no quiere pertenecer al cuerpo que tiene una<br />
cabeza humil<strong>de</strong>. Mas, si no forma parte <strong>de</strong> él, mire dón<strong>de</strong> ha<br />
<strong>de</strong> estar en el futuro. Yo no quiero <strong>de</strong>cirlo, para no dar la<br />
impresión <strong>de</strong> que os he aterrorizado aún más. Mejor, ¡ojalá<br />
os atemorizara y consiguiera algo! ¡Ojalá <strong>de</strong>je <strong>de</strong> ser así<br />
quien, hombre o mujer, lo haya sido antes! ¡Ojalá haya conseguido<br />
que entren en vosotros estas palabras y no haya sido<br />
un simple esparcirlas al viento! Todo hay que esperarlo <strong>de</strong><br />
la misericordia <strong>de</strong> Dios, puesto que quien atemoriza causa tristeza;<br />
quien causa tristeza, consuela, pero en el caso <strong>de</strong> que se<br />
haya enmendado el contristado.<br />
habuerit locum, nisi cum illo qui in<strong>de</strong> cecidit, stantemque <strong>de</strong>iecit? In<strong>de</strong><br />
cecidit diabolus, un<strong>de</strong> stantem <strong>de</strong>iecit hominem. Deiecit stantem: sed<br />
Christus <strong>de</strong>scen<strong>de</strong>ns erexit iacentem. Un<strong>de</strong> te tamen erexit Dominus<br />
tuus, atten<strong>de</strong>. Humilitate erexit, factus oboediens u¡¡que ad mortem,<br />
humiliavit semetipsum (cf. Phil 2,8). Princeps tuus hurnilis, et tu superbus?<br />
Caput humile, et membrum superbum? Absit. Kfon vult esse <strong>de</strong><br />
corpore capitis humilis, qui amat superbiam. Si autem non fuerit, vi<strong>de</strong>at<br />
ubi erit. Ego nolo dicere, ne amplius vi<strong>de</strong>ar terruiss¡e. Immo utinam<br />
terruerim, et aliquid egerim. Utinam qui sic fuerat, vel quae sic fuerat,<br />
non sit ulterius. Utinam verba ista infu<strong>de</strong>rim, et non effu<strong>de</strong>rim. Totum<br />
sperandum est <strong>de</strong> misericordia Dei: quia qui terret, contristat; qui<br />
contristat, consolatur; sed si qui contristatus est, emendatur.<br />
SERMÓN 354 A<br />
Tema: El matrimonio.<br />
Lugar: Desconocido.<br />
Fecha: Desconocida.<br />
Quien pueda enten<strong>de</strong>r, que entienda.—Pero, dice, no puedo.<br />
—¿No pue<strong>de</strong>s? —No puedo. Viene en tu apoyo cierta<br />
autoridad nutritiva <strong>de</strong>l Apóstol, que or<strong>de</strong>na: Si no pue<strong>de</strong>n<br />
guardar continencia, cásense. Hágase algo para llegar a lo que<br />
está permitido como concesión. Haga uso <strong>de</strong> esa concesión<br />
para no caer en el castigo eterno. Hágase lo que está permitido<br />
para obtener el perdón por lo no permitido, pero realizado.<br />
Esto está indicado en lo que sigue: 'Preferiría que se casaran<br />
antes <strong>de</strong> que se abrasaran. Repito: hizo una concesión<br />
a la incontinencia por temor a algo mayor; temió el castigo<br />
eterno, temió lo que espera y está reservado a los adúlteros.<br />
Entre las cosas por las que <strong>de</strong>cimos a diario: Perdónanos nuestras<br />
<strong>de</strong>udas, como nosotros perdonamos a nuestros <strong>de</strong>udores,<br />
tengo que poner también el que los esposos dominados por la<br />
concupiscencia usen <strong>de</strong> sí mismos más allá <strong>de</strong> lo que quiere la<br />
procreación <strong>de</strong> los hijos.<br />
SERMO CCCLIV A<br />
[RB 84 (1974) 267] (PL 39,1732)<br />
Ex SERMONE DE BONO NVPTIARVM<br />
Qui potest capere, capiat (Mt 19,12). «Sed non possum», inquit.<br />
Non potes? «Non possum». Suscipit te nutricatoria quaedam apostoli<br />
auctoritas, ut si se non continent, nubant (1 Cor 7,9). Fiat aliquid, un<strong>de</strong><br />
perueniatur ad ueniam. Pertineat ad ueniam, ne inruatur in aetemam<br />
poenam. Fiat quod licet, un<strong>de</strong> ignoscatur quod non licet. Hoc indicat,<br />
quod sequitur: Mallem eos nubere, quam urí (ib.). Concessit, inquam,<br />
aliquid incontinentiae, quia maius timuit: timuit poenas aeternas, timuit<br />
quod exspectat, et manet adúlteros. Etiam hoc quod coniugati uicti<br />
concupiscentia utuntur inuicem ultra necessitatem liberos procreandi,<br />
ponam in his pro quibus quotidie dicitur: Dimitte nobis <strong>de</strong>bita nostra,<br />
sicut et nos dimittimus <strong>de</strong>bitoribus nostris (Mt 6,12).<br />
S.Ag. 26 9