Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
266 Sermón 356<br />
no mi acusación, sino mi respuesta. No pienso citar nombres<br />
propios ni <strong>de</strong>cir: «Fulano dijo esto; Zutano se inventó esto<br />
otro», puesto que quizá, cosa posible, lo que llegue a mis<br />
oídos sea falso. Con todo, cualesquiera que sean los rumores,<br />
si me pareciere oportuno, hablaré al respecto a vuestra caridad.<br />
Quiero que nuestra vida esté ante vuestros ojos. Sé que<br />
no faltan quienes buscan una excusa para obrar y que andan<br />
a la caza <strong>de</strong> ejemplos <strong>de</strong> quienes viven como no <strong>de</strong>ben y hasta<br />
manchan la fama <strong>de</strong> otros para hacer creer que han encontrado<br />
quienes hacen lo mismo que ellos. Así, pues, yo he hecho lo<br />
que me correspondía; nada más me compete. Estamos ante<br />
vuestra mirada. No <strong>de</strong>seo nada <strong>de</strong> nadie, a no ser vuestras<br />
buenas obras.<br />
13. Y a vosotros, hermanos míos, os exhorto: si queréis<br />
dar algo a los clérigos, sabed que no <strong>de</strong>béis como fomentar<br />
sus vicios contra mí. Ofreced a todos lo que queráis según<br />
vuestro <strong>de</strong>seo. Será común y se dará a cada uno según las<br />
necesida<strong>de</strong>s <strong>de</strong> cada cual. No <strong>de</strong>scuidéis el cepillo <strong>de</strong> la iglesia,<br />
y todos tendremos lo suficiente. Mucho me agradaría que él<br />
fuera nuestro pesebre, siendo nosotros los jumentos <strong>de</strong> Dios<br />
y vosotros su campo. Que nadie dé un birro o una túnica <strong>de</strong><br />
lino, a no ser para el común. Quien reciba algo, lo recibirá<br />
<strong>de</strong>l común. Yo mismo quiero que sea <strong>de</strong>l común todo lo que<br />
tengo; por eso no quiero que vuestra santidad me ofrezca a<br />
título personal cosas que sólo mi persona pueda llevar <strong>de</strong>centemente.<br />
Se me ofrece, por ejemplo, un birro <strong>de</strong> valor; quizá<br />
sionem meam, non litem meam. Non enim nomines nominaturus sum<br />
et dicturus: lile hoc dixit, ille sic <strong>de</strong>traxit,. cum fortasse ad me falsa,<br />
quoniam et hoc potest fieri, perferantur. Verumtamen quaecumque perlata<br />
fuerint, si oportere ui<strong>de</strong>bitur, loquar in<strong>de</strong> caritati uestrae. Ante<br />
oculos uestros uolo sit uita nostra. Scio quaerentes licentiam T faciendi,<br />
quaerunt sibi exempla male uiuentium, et multos infamant, ut socios<br />
inuenisse ui<strong>de</strong>antur. I<strong>de</strong>o quod nostrum est, fecimus: plus quod faceré,<br />
non habemus. Ante oculos uestros sumus. Nullius aliquid <strong>de</strong>si<strong>de</strong>ramus,<br />
nisi bona opera uestra.<br />
13. Et uos exhortor, fratres mei, si aliquid uultis clericis daré,<br />
sciatis quia non <strong>de</strong>betis quasi uitia eorum fouere contra me. Ómnibus<br />
offerte quod uultis offerre <strong>de</strong> uoluntate uestra. Quod commune erit,<br />
distribuetur unicuique sicut cuique opus erit. Gazophylacium adtendite,<br />
et omnes habebimus. Val<strong>de</strong> me <strong>de</strong>lectat, si ipsum fuerit praesepe nostrum,<br />
ut nos simus iumenta <strong>de</strong>i, uos ager <strong>de</strong>i. Nemo <strong>de</strong>t birrum, lineam<br />
tunicam x , nisi in commune. De comfJiSOJmune accipiet y , quia accipiet.<br />
Mihi ipsi, cum sciam commune uelle habere quidquid habeo, nolo talia<br />
offerat sanctitas uestra, quibus ego solus quasi <strong>de</strong>centius utar. Offertur<br />
v] male add. PL.<br />
x] seu aliquid add. PL.<br />
y] accipio et mihi ipsi, PL.<br />
La vida <strong>de</strong> los clérigos 267<br />
vaya bien con un obispo, pero no con Agustín, es <strong>de</strong>cir, con<br />
un hombre pobre, nacido <strong>de</strong> pobres. Los hombres podrían <strong>de</strong>cir<br />
que llevo vestidos preciosos que no hubiese podido poseer<br />
ni en la casa <strong>de</strong> mi padre ni en mi anterior profesión secular.<br />
No va <strong>de</strong> acuerdo conmigo; mi vestimenta <strong>de</strong>be ser tal que<br />
pueda darla a un hermano mío si él no tiene; tal que pueda<br />
llevarla con <strong>de</strong>cencia un presbítero, un diácono o un subdiácono;<br />
así es como la quiero, puesto que la recibo para el común.<br />
Si alguien me da una prenda mejor, la vendo, pues ése<br />
es mi comportamiento habitual: cuando una prenda no pue<strong>de</strong><br />
ser común, dado que pue<strong>de</strong> serlo el precio <strong>de</strong> la misma, la<br />
vendo y doy a los pobres lo obtenido. Si a alguien le agrada<br />
el que yo tenga algo, démelo tal que no tenga que avergonzarme<br />
<strong>de</strong> ello. Os confieso que me avergüenzo <strong>de</strong> los vestidos<br />
<strong>de</strong> valor que me dais, puesto que no van a tono con mi profesión,<br />
con esta advertencia que os estoy haciendo, con estos<br />
miembros, con estas canas. Y os digo también: si tal vez cae<br />
alguien enfermo en nuestra casa o en nuestra sociedad o se<br />
encuentra convaleciente, <strong>de</strong> forma que necesite tomar algo antes<br />
<strong>de</strong> la hora <strong>de</strong>l almuerzo, no prohibo a las personas <strong>de</strong>votas<br />
enviarle lo que bien les parezca; pero ninguno ha <strong>de</strong> tener<br />
comida o cena aparte.<br />
14. Esto es lo que digo; me habéis oído, me han oído.<br />
Quien quiera tener algo propio y vivir <strong>de</strong> él, obrando contra<br />
nuestras normas, es poco <strong>de</strong>cir que no seguirá conmigo, pues<br />
mihi, uerbi gratia, birrus pretiosus: forte <strong>de</strong>cet episcopum, quamuis non<br />
<strong>de</strong>ceat Augustinum, id est, hominem pauperem, [141] <strong>de</strong> pauperibus<br />
natum. Modo dicturi sunt homines, quia induo z pretiosas uestes, quas<br />
non possem habere uel in domo patris mei, uel in illa saeculari professione<br />
mea. Non <strong>de</strong>cet: talem <strong>de</strong>beo habere, qualem possim, si non habuerit,<br />
fratri meo daré. Qualem potest habere presbyter, qualem potest<br />
habere <strong>de</strong>center diaconus et subdiaconus, talem uolo accipere: quia in<br />
commune accipio. Si quis meliorem <strong>de</strong><strong>de</strong>rit, uendo: quia et faceré soleo,<br />
ut quando non potest uestis esse communis, pretium uestis possit esse<br />
commune; uendo, et erogo pauperibus. Si hoc eum <strong>de</strong>lectat, ut ego habeam,<br />
talem <strong>de</strong>t, <strong>de</strong> qua non erubescam. Fateor enim uobis, <strong>de</strong> pretiosa<br />
ueste erubesco: quia non <strong>de</strong>cet hanc professionem, non <strong>de</strong>cet hanc admonitionem,<br />
non <strong>de</strong>cet haec membra, non <strong>de</strong>cet hos canos. Etiam illud<br />
dico: si forte in nostra domo, in nostra societate aeger est aliquis, uel<br />
post aegritudinem, ut necesse sit eum ante horam prandii reficere: non<br />
prohibeo religiosos uel religiosas mittere quod eis ui<strong>de</strong>tur ut mittant;<br />
prandium tamen et cenam extra nemo habebit.<br />
14. Ecce dico, audistis, audiunt. Qui habere uoluerit aliquid proprium<br />
et <strong>de</strong> proprio uiuere, et contra ista nostra praecepta faceré, parum<br />
est ut dicam, non mecum manebit, sed clericus non erit. Dixeram enim,<br />
z] inveni PL.