Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
400 Sermón 362<br />
mortales si la misma fragilidad no se repusiese con el <strong>de</strong>scanso<br />
<strong>de</strong> los sentidos para ponerlos <strong>de</strong> nuevo en acción; <strong>de</strong>l mismo<br />
modo que <strong>de</strong> la muerte ha <strong>de</strong> salir una renovación, así<br />
ahora se origina <strong>de</strong>l sueño. Allí, por tanto, no existirá. Don<strong>de</strong><br />
no hay muerte, no habrá tampoco la imagen <strong>de</strong> la muerte.<br />
Tampoco ha <strong>de</strong> entrarle a nadie el temor al aburrimiento cuando<br />
oiga <strong>de</strong>cir que se estará siempre <strong>de</strong>spierto y sin hacer nada.<br />
Puedo afirmar —aunque no pueda <strong>de</strong>cir el cómo, puesto que<br />
aún no puedo verlo—; sin pecar <strong>de</strong> temerario, puedo <strong>de</strong>cir<br />
algo, porque me apoyo en las Escrituras, sobre lo que constituirá<br />
allí nuestra actividad. Toda nuestra actividad se reducirá<br />
al «Amén» y al «Aleluya». ¿Qué <strong>de</strong>cís, hermanos? Estoy viendo<br />
que al oírlo os habéis llenado <strong>de</strong> gozo. Mas no volváis a<br />
entristeceros por algún pensamiento carnal. Si, por casualidad,<br />
alguno <strong>de</strong> vosotros se pusiera en pie a <strong>de</strong>cir diariamente<br />
«Amén» y «Aleluya», <strong>de</strong>sfallecería <strong>de</strong> tedio, se quedaría dormido<br />
en medio <strong>de</strong> sus palabras y querría callar. Pero nadie ha<br />
<strong>de</strong> consi<strong>de</strong>rar <strong>de</strong>spreciable aquella vida ni digna <strong>de</strong> ser apetecida<br />
pensando <strong>de</strong> esta manera: «Si siempre hemos <strong>de</strong> repetir<br />
'Amén' y 'Aleluya', ¿quién aguantará?» Voy a <strong>de</strong>ciros algo,<br />
si puedo y como pueda. «Amén» y «Aleluya» no lo diremos<br />
con sonidos pasajeros, sino con el afecto <strong>de</strong>l alma. ¿Qué significa<br />
«Amén»? ¿Qué significa «Aleluya»? «Amén» equivale<br />
a «Es verdad»; «Aleluya», a «Alabad a Dios». Puesto que<br />
Dios es la verdad inmutable, sin mengua ni aumento, sin <strong>de</strong>fecto<br />
ni progreso, sin propensión 4 a ninguna falsedad, perpe-<br />
sibus consopitis ad eam<strong>de</strong>m agitationem ferendam repararetur ipsa fragilitas;<br />
et quemadmodum ex morte innovatio futura est, sic nunc ex<br />
somno vigilatio fieret. Ibi ergo non erit. Ubi enim non est mors, nec<br />
imago mortis erit. Nec tamen cuiquam subrepat timor taediorum, cum ei<br />
dicitur quod semper vigilabit, et non aget aliquid. Possum dicere, et<br />
quomodo qui<strong>de</strong>m fututum sit, non possum dicere, quia nec vi<strong>de</strong>re adhuc<br />
possum: tamen aliquid non impu<strong>de</strong>nter dico, quia <strong>de</strong> Scripturis dico,<br />
quae ibi erit actio nostra. Tota actio nostra, Amen et Alleluia erit. Quid<br />
dicitis, fratres? Vi<strong>de</strong>o quod auditis et gavisi estis. Sed nolite iterum carnali<br />
cogitatione contristan, quia si forte aliquis vestrum steterit et dixerit<br />
quotidie: Amen et Alleluia, taedio marcescet, et in ipsis vocibus dormitabit,<br />
et tacere iam volet: et propterea putet sibi esse aspernabilem<br />
vitam, et non <strong>de</strong>si<strong>de</strong>rabilem, dicentes vobismetipsis: Amen et Alleluia<br />
semper dicturi sumus, quis durabit? Dicam ergo, si potero, quantum<br />
potero. Non sonis transeuntibus dicemus Amen et Alleluia, sed affectu<br />
animi. Quid est enim Amen? quid Alleluia? Amen, est verum: Alleluia,<br />
laúdate Deum. Quia ergo Deus veritas est incommutabilis, sine <strong>de</strong>fectu,<br />
sine provectu, sine <strong>de</strong>trimento, sine augmento, sine alicuius falsitatis in-<br />
4 Quizá sea más correcto inquinaiione que propensione, según sugieren los Maurinos.<br />
En ese caso habría que traducir: «sin mancha alguna <strong>de</strong> falsedad».<br />
La resurrección <strong>de</strong> los muertos 401<br />
tua, estable, y siempre incorruptible, todo lo que realizamos<br />
en la criatura y en esta vida son como figuras <strong>de</strong> las cosas<br />
significadas por medio <strong>de</strong> los cuerpos, y por ellas caminamos<br />
en la fe; mas, cuando veamos cara a cara lo que ahora vemos<br />
como en un espejo, en enigma, entonces diremos con otro<br />
afecto muy distinto e inefable: «Es verdad»; y, al <strong>de</strong>cir eso,<br />
estaremos diciendo «Amén», pero con una saciedad insaciable.<br />
Como nada faltará, habrá saciedad; mas como siempre <strong>de</strong>leitará<br />
aquello que no va a faltar, si se pue<strong>de</strong> hablar así, habrá<br />
una saciedad insaciable. Así, pues, cuanto más insaciablemente<br />
saciado por la verdad te encuentres, tanto más dirás con insaciable<br />
verdad «Amén». ¿Quién pue<strong>de</strong> <strong>de</strong>cir ya cómo es aquello<br />
que ni el ojo vio, ni el oído oyó, ni subió al corazón <strong>de</strong>l<br />
hombre? Como veremos la verdad sin cansancio alguno y con<br />
<strong>de</strong>leite perpetuo, y contemplaremos igualmente la más cierta<br />
evi<strong>de</strong>ncia, encendidos por el amor a la verdad y uniéndonos<br />
a ella mediante un dulce, casto y al mismo tiempo incorpóreo<br />
abrazo, con tal voz le alabaremos y le diremos también «Aleluya».<br />
Abrasados en amor mutuo hacia Dios y exhortándose<br />
recíprocamente a tal alabanza, todos los ciudadanos <strong>de</strong> aquella<br />
ciudad dirán «Aleluya», porque dirán «Amén».<br />
30. Esta vida <strong>de</strong> los santos, <strong>de</strong> tal modo llenará y vigorizará<br />
inmortalmente también sus cuerpos transformados ya<br />
en el estado celestial y angélico, que ninguna corrupción originada<br />
por la necesidad los aparte o <strong>de</strong>svíe <strong>de</strong> aquella felicísima<br />
clinatione perpetua, et stabilis, et semper íncorruptibilis manens; haec<br />
autem quae agimus in creatura et in ista vita, velut figurae sunt rerum<br />
per significationes corporum, et quaedam in quibus ambulamus per fi<strong>de</strong>m<br />
cum vi<strong>de</strong>rimus facie ad faciem quod nunc vi<strong>de</strong>mus per speculum in aenigmate<br />
(1 Cor 13,12), tune longe alio et ineffabiliter alio affectu dicemus,<br />
Ve[1653]rum est; et cum hoc dicemus, Amen utique dicemus, sed<br />
insatiabili satietate. Quia enim non <strong>de</strong>erit aliquid, i<strong>de</strong>o satietas: quia<br />
vero illud quod non <strong>de</strong>erit semper <strong>de</strong>lectabit, i<strong>de</strong>o quaedam, si dici<br />
notest, insatiabilis satietas erit. Quam ergo insatiabiliter satiaberis verilate,<br />
tam insatiabili veritate dices, Amen. Iam quale est quis potest<br />
dicere, quod oculus non vidit, nec auris audivit, nec in cor hominis<br />
nscendit? (1 Cor 2,9). Quia itaque sine aliquo fastidio et cum perpetua<br />
dclectatione vi<strong>de</strong>bimus verum, et certissima evi<strong>de</strong>ntia contuebimur, amore<br />
ipsius veritatis accensi et inhaerentes ei dulci et casto amplexu eo<strong>de</strong>mque<br />
incorpóreo, tali etiam voce laudabimus eum, et dicemus, Alleluia.<br />
Insultantes enim se ad parilem lau<strong>de</strong>m flagrantissima caritate invicem<br />
ot in Deum, omnes cives illius civitatis dicent, Alleluia; quia dicent,<br />
Amen.<br />
CAPUT XXIX.—30. Requies et recubitus beatorum in contemplationc<br />
ac lau<strong>de</strong> veritatis.—Haec igitur vita sanctorum etiam corpora eorum<br />
commutata in caelestem et angelicum statum sic implebit, atque immorlaliter<br />
vegetabit, ut ab illa beatissima contemplatione et lau<strong>de</strong> veritatis,