You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
24 Sermón 340 A<br />
él aconsejo me infun<strong>de</strong> temor a mí también, y hago presente<br />
a mi alma lo que dijo el santo Apóstol: Corro, pero no a la<br />
ventura; lucho, pero no como quien golpea al aire, sino que<br />
castigo mi cuerpo y lo reduzco a servidumbre, no sea que,<br />
predicando a otros, me encuentre con que el reprobado soy yo.<br />
3. Por tanto, para <strong>de</strong>cirlo en breves palabras, somos vuestros<br />
siervos; siervos vuestros, pero, a la vez, siervos como vosotros-,<br />
somos siervos vuestros, pero todos tenemos un único<br />
Señor; somos siervos vuestros, pero en Jesús, como dice el<br />
Apóstol: Nosotros, en cambio, somos siervos vuestros por Jesús.<br />
Somos siervos vuestros por él, que nos hace también libres;<br />
dice a los que creen en él: Si el hijo os libera, seréis<br />
verda<strong>de</strong>ramente libres. ¿Dudaré, pues, en hacerme siervo por<br />
aquel que, si él no me libera, permaneceré en una esclavitud<br />
sin re<strong>de</strong>nción? Se nos ha puesto al frente <strong>de</strong> vosotros y somos<br />
vuestros siervos; presidimos, pero sólo si somos útiles. Veamos,<br />
por tanto, en qué es siervo el obispo que presi<strong>de</strong>. En lo mismo<br />
en que lo fue el Señor. Cuando dijo a sus apóstoles: Quien<br />
<strong>de</strong> vosotros quiera ser el mayor, sea vuestro servidor; para que<br />
la soberbia humana no se sintiese molesta por ese nombre servil,<br />
inmediatamente los consoló, poniéndose a sí mismo como<br />
ejemplo en el cumplimiento <strong>de</strong> aquello a lo que los había exhortado.<br />
Quien <strong>de</strong> vosotros quiera ser el mayor, sea vuestro servidor.<br />
Pero advertid el cómo: Igual que el hijo <strong>de</strong>l hombre<br />
no vino a ser servido, sino a servir. Investiguemos en qué sirvió.<br />
Si nos fijamos en los servicios corporales, vemos que eran<br />
revoco in animum, quod ipse sanctus apostolus dixit: non sic curro,<br />
quasi in incertum: non sic pugno, quasi aerem cae<strong>de</strong>ns; sed castigo<br />
corpus meum, et in servitutem subido, ne forte aliis praedicans ipse<br />
reprobus inventar (1 Cor 9,26-27).<br />
3. Ergo, ut breviter audiatis, servi vestri sumus: servi vestri, sed<br />
et conservi vestri: servi vestri sumus, sed omnes unum dominum habemus:<br />
servi vestri sumus, sed in Iesu, sicut dicit apostolus: nos autem<br />
servos vestros per Iesurn (2 Cor 4,5). Per illum sumus servi, per quem<br />
sumus et liberi; ipse quíppe ait cre<strong>de</strong>ntibus in se: sé vos Filius liberaverit,<br />
(565) veré liberi eritis (lo 8,36). Dubitabo ergo servus fieri per<br />
illum, per quem nisi liber fierem, in perdita servitute remanerem? Praepositi<br />
sumus, et servi sumus: praesumus, sed si prosumus. In quo ergo<br />
praepositus episcopus servus est, vi<strong>de</strong>amus. In quo et [639] ipse dominus.<br />
Nam quando dixit apostolis suis, quicumque vult in vobis maior<br />
esse, erit vester servus (Mt 20,26), ne incfignaretur servili nomine humana<br />
superbia, continuo consolatus est, et proposito ad exemplum se ipso,<br />
ad id quod iusserat adhortatus. Quicumque in vobis vult maior esse,<br />
erit vester servus. Sed vi<strong>de</strong>te quomodo: sicut Filius hominis non venit<br />
ministran, sed ministrare (ib., 28). Quaeramus quid ministravit. Si attendamus<br />
corporalia ministeria, vi<strong>de</strong>mus ei discípulos ministrare; sed<br />
El ministerio episcopal 25<br />
los discípulos quienes le servían a él, aunque él los enviaba<br />
para que comprasen y preparasen los alimentos. En el Evangelio<br />
está escrito que, al acercarse el día <strong>de</strong> su pasión, le preguntaron<br />
los discípulos: Señor, ¿dón<strong>de</strong> quieres que preparemos<br />
la Pascua? El les indica dón<strong>de</strong>; ellos se van, la preparan y se<br />
la sirven. ¿Qué significan, pues, sus palabras: Igual que el hijo<br />
<strong>de</strong>l hombre no vino a ser servido, sino a servir? Escucha lo que<br />
sigue: No vino, dijo, a ser servido, sino a servir y a dar su<br />
vida en rescate por muchos. He aquí cómo sirvió el Señor, he<br />
aquí cómo nos mandó que fuéramos siervos. Dio su vida en<br />
rescate por muchos: nos redimió. ¿Quién <strong>de</strong> nosotros es capaz<br />
<strong>de</strong> redimir a otro? Con su sangre y con su muerte hemos sido<br />
redimidos; con su humildad hemos sido levantados, caídos<br />
como estábamos; pero también nosotros <strong>de</strong>bemos aportar nuestro<br />
granito <strong>de</strong> arena en favor <strong>de</strong> sus miembros, puesto que<br />
nos hemos convertido en miembros suyos: él es la cabeza, nosotros<br />
el cuerpo. El apóstol Juan, a<strong>de</strong>más, nos exhorta en su<br />
carta a seguir el ejemplo <strong>de</strong>l Señor, que había dicho que <strong>de</strong>be<br />
ser vuestro servidor quien quiera ser el mayor <strong>de</strong> vosotros,<br />
como el Hijo <strong>de</strong>l hombre no vino a ser servido, sino a servir<br />
y a dar su alma en rescate por muchos. Exhortándonos, pues,<br />
a imitarle, dijo: Cristo entregó su alma por nosotros; <strong>de</strong> igual<br />
manera, tenemos que entregar nosotros las nuestras por nuestros<br />
hermanos. También el Señor mismo, <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> la resurrección,<br />
preguntó: Pedro, ¿me amas? El le respondía: «Te<br />
amo». La pregunta se repitió tres veces, y tres veces la res-<br />
ipsos mittebat, ut escás emerent, ut escás praepararent. Denique scriptum<br />
est in evangelio, cum propinquaret dies passionis illius, discipuli<br />
eius dixerunt ei: domine, ubi vis paremus tibi manducare pascha?<br />
(ib., 26,17). Et iubet ubi paretur: et pergunt, et praeparant, et ministrant.<br />
Quid est ergo, quod ait: sicut Filius hominis non venit ministran,<br />
sed ministrare? (ib., 20,28). Audi quod sequitur: non venit, inquit,<br />
ministran, sed ministrare, et daré animam suam re<strong>de</strong>mptionem pro multis<br />
(ib., 20,28). Ecce quomodo dominus ministravit: ecce quales servos non<br />
esse praecepit. Dedit animam suam re<strong>de</strong>mtionem pro multis: re<strong>de</strong>mit nos.<br />
Quis nostrum idoneus est re<strong>de</strong>mere aliquem? Illius qui<strong>de</strong>m sanguine,<br />
illius morte a morte re<strong>de</strong>mti sumus, illius humilitate iacentes erecti<br />
sumus; sed et nos <strong>de</strong>bemus conferre portiunculas nostras membris<br />
illius, quia membra ipsius facti sumus: ille caput, nos corpus sumus.<br />
Exhortans <strong>de</strong>nique nos apostolus Iohannes in epistula sua in exemplum<br />
domini,_ qui dixerat: Erit vester servus, quicumque vult in vobis maior<br />
esse; sicut filius hominis non venit ministran, sed ministrare, et daré<br />
animam suam re<strong>de</strong>mtionem pro multis; exhortans ergo nos ad similitudinem,<br />
ait: Christus pro nobis animam posuit: sic et nos <strong>de</strong>bemus pro<br />
fratribus animas poneré (1 lo 3,16). Ipse etiam dominus loquens post<br />
resurrectionem Vetre, amas me? Respon<strong>de</strong>bat ille: Amo. Hoc ille ter dixit,<br />
hoc ille ter respondit; et totum ter dominus: Pasee oves meas (lo