26.04.2013 Views

Obras completas de SAN AGUSTÍN - 10

Obras completas de SAN AGUSTÍN - 10

Obras completas de SAN AGUSTÍN - 10

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

302 Sermón 359<br />

guardada la causa <strong>de</strong> la Iglesia, a la que en nada le afecta el<br />

pecado <strong>de</strong> Ceciliano, pues ni la justicia <strong>de</strong> Ceciliano corona a<br />

la Iglesia ni su culpa la con<strong>de</strong>na, examinemos también su situación<br />

personal». Emprendimos su examen como quien examina<br />

la causa <strong>de</strong> un hermano, no como la <strong>de</strong>l padre o la madre.<br />

Nuestro padre es Dios; nuestra madre, la Iglesia; Ceciliano<br />

fue o es un hermano; si bueno, un buen hermano; si malo,<br />

un mal hermano, pero siempre hermano. Si halláramos que fue<br />

inocente, ¿en qué situación os halláis vosotros que habéis sucumbido<br />

a la calumnia humana? Si, por el contrario, resultara<br />

haber sido culpable, ni siquiera <strong>de</strong> este modo resultamos vencidos,<br />

porque conseguimos la unidad <strong>de</strong> la Iglesia, que es invicta.<br />

Admitamos que sea hallado culpable: con<strong>de</strong>no al hombre,<br />

pero no abandono a la Iglesia. Eso es lo que hicimos y<br />

lo que dijimos; en a<strong>de</strong>lante, ya no leeremos en las celebraciones<br />

su nombre junto al <strong>de</strong> los obispos que consi<strong>de</strong>ramos fieles<br />

e inocentes. No hemos hecho otra cosa 3 . ¿Acaso ha <strong>de</strong> ser<br />

rebautizado todo el orbe <strong>de</strong> la tierra a causa <strong>de</strong> Ceciliano?<br />

Con esta firme seguridad se comenzó a examinar su causa. Fue<br />

hallado inocente, fue hallado blanco apetecido <strong>de</strong> la calumnia.<br />

Fue con<strong>de</strong>nado dos veces ausente él y tres veces absuelto en<br />

su presencia; con<strong>de</strong>nado por un grupo, absuelto por la verdad<br />

eclesiástica 4 . Todo esto fue leído y probado. Se les preguntó<br />

si tenían algo que alegar en contra. Agotados todos los subter-<br />

Et diximus: Salva causa Ecclesiae, cui nihil praeiudicat peccatum Caeciliani;<br />

nec iustitia Caeciliani coronat Ecclesiam; nec culpa Caeciliani<br />

damnat Ecclesiam; vi<strong>de</strong>amus et ipsius causam qualis sit. Suscepimus eam<br />

discutiendam, sed tanquam fratris, non tanquam patris, aut matris. Pater<br />

nobis Deus est, mater nobis Ecclesia est: Caecilianus frater fuit, aut<br />

frater est; si bonus, bonus frater; si malus, malus frater, tamen frater.<br />

Si invenerimus eum innocentem, iam vos ubi eritis, qui et in ipsa humana<br />

calumnia <strong>de</strong>fecistis? Si autem inventus fuerit nocens, si inventas fuerit<br />

reus, nec sic victi sumus, quia unitatem Ecclesiae, quae invicta est,<br />

obtinemus. Inventus sit prorsus reus, hominem anathemo, Christi Ecclesiam<br />

non <strong>de</strong>sero. Hoc fecimus, diximus: <strong>de</strong>inceps eum ad altare Ínter<br />

episcopos, quos fi<strong>de</strong>les et innocentes credimus, non recitabimus. Hoc<br />

solum fecimus. Numquid propter Caecilianum rebaptizaturi estis orbem<br />

terrarum? Hac securitate constituía et firmata, coepit discutí causa<br />

Caeciliani. Inventus est innocens, inventus est a calumniantibus appetitus.<br />

Semel absens damnatus, praesens ter absolutos: damnatus a factione,<br />

absolutas ab ecclesiastica veritate. Lecta sunt haec, probata sunt haec.<br />

Quaesitum utrum haberent quod contra dicerent. Consumptis ómnibus<br />

3 Véanse las actas <strong>de</strong> la conferencia III 230.233.235, en MANSI, Sacrorum conciliorum<br />

nova et amplissima coüectio 4,228-231.<br />

4 Fue con<strong>de</strong>nado por los donatistas en Cartago, en el 311, y absuelto en el sínodo<br />

<strong>de</strong> Roma, presidido por el papa Melquía<strong>de</strong>s; por el concilio general <strong>de</strong> Arles, <strong>de</strong>l<br />

314, y luego en Milán por Constantino, en el 315, a quien habían recurrido los<br />

donatistas.<br />

Lucha y paz con los donatistas 303<br />

fugios <strong>de</strong> sus calumnias, cuando ya nada pudieron aportar contra<br />

documentos tan evi<strong>de</strong>ntes ni contra la inocencia <strong>de</strong>l mismo<br />

Ceciliano, se dictó sentencia contra ellos. Y, no obstante, ellos<br />

proclaman haber vencido. Venzan, pero a sí mismos, para que<br />

los posea Cristo; vénzalos quien los redimió.<br />

7. Sin embargo, son muchos quienes nos han dado motivo<br />

<strong>de</strong> gozo. Muchos <strong>de</strong> ellos fueron fructuosamente vencidos,<br />

porque en realidad no fueron vencidos. Fue vencido el error<br />

humano y salvado el hombre. En efecto, el médico no se enfrenta<br />

al enfermo; y, si el enfermo colabora con el médico, se<br />

vence a la fiebre y sana el enfermo. No otra cosa busca el<br />

médico sino vencer, y lo mismo la fiebre. El enfermo queda<br />

como en el medio <strong>de</strong> ambos. Si vence el médico, sana el enfermo;<br />

si vence la fiebre, el enfermo muere. En nuestra pugna,<br />

el médico luchaba por nuestra salud, y el enfermo en favor <strong>de</strong><br />

la fiebre. Quienes hicieron caso <strong>de</strong>l consejo <strong>de</strong>l médico vencieron<br />

y <strong>de</strong>rrotaron a la fiebre. Ahora los vemos sanos y alegres<br />

en la iglesia. Antes blasfemaban contra nosotros porque<br />

no nos reconocían como hermanos; la fiebre había perturbado<br />

su mente. Pero, a pesar <strong>de</strong> que nos <strong>de</strong>testaban y se mostraban<br />

crueles con nosotros, los amamos y nos poníamos al servicio<br />

<strong>de</strong> tan crueles enfermos. Resistíamos, luchábamos y dábamos<br />

la impresión <strong>de</strong> litigar, pero los amábamos. Quienes sirven a<br />

tales enfermos les resultan molestos; es una molestia que aporta<br />

salud.<br />

tergiversationibus calumniarum suarum, aut ubi nihil contra evi<strong>de</strong>ntissima<br />

proferre documenta, nec contra ipsius innocentiam Caeciliani potuerunt,<br />

prolata sententia est adversus eos. Et tamen ipsi dicunt: Vicimus.<br />

Vincant, sed se, ut possi<strong>de</strong>at eos Christus; vincat eos qui re<strong>de</strong>mit<br />

eos.<br />

7. Multi ex Donatistarum schismate conversé ad Ecclesiam.—Et<br />

tamen <strong>de</strong> multis gau<strong>de</strong>mus. Multi eorum fructuose victi sunt, quia nec<br />

victi sunt. Error humanus victus est, homo salvatus est. Nam medicus<br />

non contendit eum aegroto; et si aegrotus facit eum medi[l 596] co,<br />

vincitur febris, et sanatur aegrotus. Nam hoc intendit medicus, vincere:<br />

hoc intendit et febris, vincere. Pósitos est quasi in medio aegrotus. Si<br />

vicerit medicus, salvus est aegrotus: si vicerit febris, morietur aegrotus.<br />

In contentione ergo nostra conten<strong>de</strong>bat medicus pro salute, pro febre<br />

conten<strong>de</strong>bat aegrotus. Qui animadverterunt medici consilium, vicerunt,<br />

febrem superaverunt. Habemus eos sanos et gau<strong>de</strong>ntes nobiscum in<br />

Ecclesia. Blasphemabant nos antea, quia fratres nos non agnoscebant:<br />

febris enim mentem turbaverat. Nos tamen illos et <strong>de</strong>testantes nos, et<br />

saevientes in nos amamus, et saevientibus aegrotis serviebamus. Resistebamus,<br />

conten<strong>de</strong>bamus, et quasi litigabamus; et tamen amabatnus. Molesti<br />

enim sunt omnes qui talibus languentibus serviunt; sed ad salutem<br />

molesti sunt.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!