Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
302 Sermón 359<br />
guardada la causa <strong>de</strong> la Iglesia, a la que en nada le afecta el<br />
pecado <strong>de</strong> Ceciliano, pues ni la justicia <strong>de</strong> Ceciliano corona a<br />
la Iglesia ni su culpa la con<strong>de</strong>na, examinemos también su situación<br />
personal». Emprendimos su examen como quien examina<br />
la causa <strong>de</strong> un hermano, no como la <strong>de</strong>l padre o la madre.<br />
Nuestro padre es Dios; nuestra madre, la Iglesia; Ceciliano<br />
fue o es un hermano; si bueno, un buen hermano; si malo,<br />
un mal hermano, pero siempre hermano. Si halláramos que fue<br />
inocente, ¿en qué situación os halláis vosotros que habéis sucumbido<br />
a la calumnia humana? Si, por el contrario, resultara<br />
haber sido culpable, ni siquiera <strong>de</strong> este modo resultamos vencidos,<br />
porque conseguimos la unidad <strong>de</strong> la Iglesia, que es invicta.<br />
Admitamos que sea hallado culpable: con<strong>de</strong>no al hombre,<br />
pero no abandono a la Iglesia. Eso es lo que hicimos y<br />
lo que dijimos; en a<strong>de</strong>lante, ya no leeremos en las celebraciones<br />
su nombre junto al <strong>de</strong> los obispos que consi<strong>de</strong>ramos fieles<br />
e inocentes. No hemos hecho otra cosa 3 . ¿Acaso ha <strong>de</strong> ser<br />
rebautizado todo el orbe <strong>de</strong> la tierra a causa <strong>de</strong> Ceciliano?<br />
Con esta firme seguridad se comenzó a examinar su causa. Fue<br />
hallado inocente, fue hallado blanco apetecido <strong>de</strong> la calumnia.<br />
Fue con<strong>de</strong>nado dos veces ausente él y tres veces absuelto en<br />
su presencia; con<strong>de</strong>nado por un grupo, absuelto por la verdad<br />
eclesiástica 4 . Todo esto fue leído y probado. Se les preguntó<br />
si tenían algo que alegar en contra. Agotados todos los subter-<br />
Et diximus: Salva causa Ecclesiae, cui nihil praeiudicat peccatum Caeciliani;<br />
nec iustitia Caeciliani coronat Ecclesiam; nec culpa Caeciliani<br />
damnat Ecclesiam; vi<strong>de</strong>amus et ipsius causam qualis sit. Suscepimus eam<br />
discutiendam, sed tanquam fratris, non tanquam patris, aut matris. Pater<br />
nobis Deus est, mater nobis Ecclesia est: Caecilianus frater fuit, aut<br />
frater est; si bonus, bonus frater; si malus, malus frater, tamen frater.<br />
Si invenerimus eum innocentem, iam vos ubi eritis, qui et in ipsa humana<br />
calumnia <strong>de</strong>fecistis? Si autem inventus fuerit nocens, si inventas fuerit<br />
reus, nec sic victi sumus, quia unitatem Ecclesiae, quae invicta est,<br />
obtinemus. Inventus sit prorsus reus, hominem anathemo, Christi Ecclesiam<br />
non <strong>de</strong>sero. Hoc fecimus, diximus: <strong>de</strong>inceps eum ad altare Ínter<br />
episcopos, quos fi<strong>de</strong>les et innocentes credimus, non recitabimus. Hoc<br />
solum fecimus. Numquid propter Caecilianum rebaptizaturi estis orbem<br />
terrarum? Hac securitate constituía et firmata, coepit discutí causa<br />
Caeciliani. Inventus est innocens, inventus est a calumniantibus appetitus.<br />
Semel absens damnatus, praesens ter absolutos: damnatus a factione,<br />
absolutas ab ecclesiastica veritate. Lecta sunt haec, probata sunt haec.<br />
Quaesitum utrum haberent quod contra dicerent. Consumptis ómnibus<br />
3 Véanse las actas <strong>de</strong> la conferencia III 230.233.235, en MANSI, Sacrorum conciliorum<br />
nova et amplissima coüectio 4,228-231.<br />
4 Fue con<strong>de</strong>nado por los donatistas en Cartago, en el 311, y absuelto en el sínodo<br />
<strong>de</strong> Roma, presidido por el papa Melquía<strong>de</strong>s; por el concilio general <strong>de</strong> Arles, <strong>de</strong>l<br />
314, y luego en Milán por Constantino, en el 315, a quien habían recurrido los<br />
donatistas.<br />
Lucha y paz con los donatistas 303<br />
fugios <strong>de</strong> sus calumnias, cuando ya nada pudieron aportar contra<br />
documentos tan evi<strong>de</strong>ntes ni contra la inocencia <strong>de</strong>l mismo<br />
Ceciliano, se dictó sentencia contra ellos. Y, no obstante, ellos<br />
proclaman haber vencido. Venzan, pero a sí mismos, para que<br />
los posea Cristo; vénzalos quien los redimió.<br />
7. Sin embargo, son muchos quienes nos han dado motivo<br />
<strong>de</strong> gozo. Muchos <strong>de</strong> ellos fueron fructuosamente vencidos,<br />
porque en realidad no fueron vencidos. Fue vencido el error<br />
humano y salvado el hombre. En efecto, el médico no se enfrenta<br />
al enfermo; y, si el enfermo colabora con el médico, se<br />
vence a la fiebre y sana el enfermo. No otra cosa busca el<br />
médico sino vencer, y lo mismo la fiebre. El enfermo queda<br />
como en el medio <strong>de</strong> ambos. Si vence el médico, sana el enfermo;<br />
si vence la fiebre, el enfermo muere. En nuestra pugna,<br />
el médico luchaba por nuestra salud, y el enfermo en favor <strong>de</strong><br />
la fiebre. Quienes hicieron caso <strong>de</strong>l consejo <strong>de</strong>l médico vencieron<br />
y <strong>de</strong>rrotaron a la fiebre. Ahora los vemos sanos y alegres<br />
en la iglesia. Antes blasfemaban contra nosotros porque<br />
no nos reconocían como hermanos; la fiebre había perturbado<br />
su mente. Pero, a pesar <strong>de</strong> que nos <strong>de</strong>testaban y se mostraban<br />
crueles con nosotros, los amamos y nos poníamos al servicio<br />
<strong>de</strong> tan crueles enfermos. Resistíamos, luchábamos y dábamos<br />
la impresión <strong>de</strong> litigar, pero los amábamos. Quienes sirven a<br />
tales enfermos les resultan molestos; es una molestia que aporta<br />
salud.<br />
tergiversationibus calumniarum suarum, aut ubi nihil contra evi<strong>de</strong>ntissima<br />
proferre documenta, nec contra ipsius innocentiam Caeciliani potuerunt,<br />
prolata sententia est adversus eos. Et tamen ipsi dicunt: Vicimus.<br />
Vincant, sed se, ut possi<strong>de</strong>at eos Christus; vincat eos qui re<strong>de</strong>mit<br />
eos.<br />
7. Multi ex Donatistarum schismate conversé ad Ecclesiam.—Et<br />
tamen <strong>de</strong> multis gau<strong>de</strong>mus. Multi eorum fructuose victi sunt, quia nec<br />
victi sunt. Error humanus victus est, homo salvatus est. Nam medicus<br />
non contendit eum aegroto; et si aegrotus facit eum medi[l 596] co,<br />
vincitur febris, et sanatur aegrotus. Nam hoc intendit medicus, vincere:<br />
hoc intendit et febris, vincere. Pósitos est quasi in medio aegrotus. Si<br />
vicerit medicus, salvus est aegrotus: si vicerit febris, morietur aegrotus.<br />
In contentione ergo nostra conten<strong>de</strong>bat medicus pro salute, pro febre<br />
conten<strong>de</strong>bat aegrotus. Qui animadverterunt medici consilium, vicerunt,<br />
febrem superaverunt. Habemus eos sanos et gau<strong>de</strong>ntes nobiscum in<br />
Ecclesia. Blasphemabant nos antea, quia fratres nos non agnoscebant:<br />
febris enim mentem turbaverat. Nos tamen illos et <strong>de</strong>testantes nos, et<br />
saevientes in nos amamus, et saevientibus aegrotis serviebamus. Resistebamus,<br />
conten<strong>de</strong>bamus, et quasi litigabamus; et tamen amabatnus. Molesti<br />
enim sunt omnes qui talibus languentibus serviunt; sed ad salutem<br />
molesti sunt.