26.04.2013 Views

Obras completas de SAN AGUSTÍN - 10

Obras completas de SAN AGUSTÍN - 10

Obras completas de SAN AGUSTÍN - 10

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

284 Sermón 358<br />

ciliano; con más razón, mucho menos en el <strong>de</strong> Donato. Y, con<br />

todo, incluso <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> estas palabras <strong>de</strong>l Apóstol, <strong>de</strong>spués<br />

<strong>de</strong> la aparición <strong>de</strong> la Iglesia y su expansión por todo el orbe,<br />

se me dirá: «Yo no abandono a Donato, no abandono a no sé<br />

qué Gayo, Lucio, Parmeniano» 5 . Mil nombres, otras tantas<br />

rasgaduras. Yendo tras <strong>de</strong> un hombre, te privarán <strong>de</strong> la herencia<br />

tan gran<strong>de</strong>, <strong>de</strong> la que poco ha escuchaste: De mar a mar<br />

y <strong>de</strong>s<strong>de</strong> el río hasta los confines <strong>de</strong>l orbe <strong>de</strong> la tierra. ¿Por<br />

qué no te quedas con ella? Porque amas a un hombre. ¿Qué<br />

es un hombre sino un animal racional sacado <strong>de</strong> la tierra? Por<br />

eso eres enemigo <strong>de</strong> la herencia: porque lames la tierra. Rehusa<br />

eso; <strong>de</strong>ja <strong>de</strong> lamer la tierra, para poner tu esperanza en<br />

quien hizo el cielo y la tierra. Esta es nuestra esperanza, éstos<br />

nuestros testimonios: El Dios <strong>de</strong> los dioses ha hablado, y llamó<br />

a la tierra <strong>de</strong>s<strong>de</strong> la salida <strong>de</strong>l sol hasta su ocaso. No te que<strong>de</strong>s<br />

en la tierra; antes bien, dirígete adon<strong>de</strong> ha sido llamada la<br />

tierra.<br />

4. ¿Quién pue<strong>de</strong> proclamar todos los testimonios sobre<br />

esta posesión presentes en las tablas sagradas? ¿Por qué, pues,<br />

no se convierten a la Iglesia sino porque son <strong>de</strong> la Iglesia misma<br />

estas palabras: Vuélvanse hacia mí quienes te temen; reconozcan<br />

tus testimonios? La Iglesia ha visto realizado lo que<br />

ella dijo en el salmo. Lo acabáis <strong>de</strong> oír; las palabras recientes<br />

aún están en vuestros oídos y en vuestros corazones: Vi el<br />

ciliani; multo amplius, et multo minus ¡n nomine Donati. Et tamen<br />

adhuc post apostólicas uoces, post ecclesiae <strong>de</strong>clarationem et toto mundo<br />

dilatationem, dicetur mihi: Non dimitto Donatum, non dimitto nescio<br />

quem Gaium, Lucium, Parmenianum. Mille nomina, mille scissuras.<br />

Priuabis te, sequendo hominem, tanta (1588) hereditate, <strong>de</strong> qua modo<br />

audisti: A mari usque ad mare, a flumine usque ad términos orbis terrae<br />

(Ps 71,8). Quare illam non tenes? Quia hominem amas. Quid est<br />

homo, nisi animal rationale factum <strong>de</strong> térra? I<strong>de</strong>o ergo inimicus es, quia<br />

terram Unges. Despice hoc potius. Noli lingere terram, ut spem ponas in<br />

eum qui fecit caelum et terram. Haec spes nostra, haec testimonia: Deus<br />

<strong>de</strong>orum dominus locutus est, et uocauit terram, a solis ortu usque ad<br />

occasum (Ps 49,1). Noli remanere in térra, sed quo uocata est térra.<br />

4. Et quis potest omnia <strong>de</strong> tabulis sanctis possessionis huius testimonia<br />

recitare? Quare ergo non conuertuntur ad ecclesiam, [147] nisi<br />

quia ipsius est uox ecclesiae: Conuertantur ad me qui timent te, et cognoscant<br />

testimonia tua? (Ps 118,79). Vidit haec ecclesia, quod dixit in<br />

psalmo. Modo audistis, recentia uerba sunt in auribus et cordibus uestris:<br />

5 Los dos primeros nombres, Cayo y Lucio, aparecieron ya en el sermón 42,3;<br />

quizá no se refieran a ningún personaje en concreto, sino a un cualquiera. Parmeniano<br />

fue un obispo donatista <strong>de</strong> Cartago, sucesor <strong>de</strong> Donato, cuyo error confirmó,<br />

según Agustín. Los donatistas pregonaban mucho su elocuencia (Réplica al gramático<br />

Cresconio 81,93).<br />

La paz y el amor<br />

fin <strong>de</strong> la consumación total. ¿Qué significa: Vi el fin <strong>de</strong> lq<br />

consumación total? Consumación: la consumación como pej\<br />

fección y no como consumición. Fin: el fin como perfecciorl)<br />

no como abolición. Vi el fin <strong>de</strong> la consumación total: tu man^<br />

damiento es muy espacioso. Vi el fin <strong>de</strong> la consumación total_<br />

¿De qué fin se trata? Tu mandamiento es muy espacioso. De,<br />

cid vosotros conmigo: El fin <strong>de</strong>l precepto es... Todos habéis<br />

dicho lo que no sin fruto habéis oído siempre. El fin <strong>de</strong>l pre,<br />

cepto es el amor que surge <strong>de</strong> un corazón puro. Fin que tu,<br />

dica perfección, no consunción. Este fin es espacioso, puesto<br />

que se i<strong>de</strong>ntifica con el mandamiento <strong>de</strong> Dios, al que se dice:<br />

Tu mandamiento es muy espacioso. Os doy un mandamiento<br />

nuevo: que os améis los unos a los otros. Consi<strong>de</strong>ra la anchu,<br />

ra <strong>de</strong> este mandamiento. ¿Dón<strong>de</strong> está su anchura? ¿Acaso en<br />

la carne? Más bien en el corazón. En efecto, si fuese espacioso<br />

también en la carne, vosotros, oyentes atentos, no sufriríais<br />

estrecheces. Su anchura está en el corazón. Mira dón<strong>de</strong> es espacioso,<br />

si tienes con qué ver, y a partir <strong>de</strong> ahí escucha al<br />

Apóstol, que te informa cuan espacioso es el mandamiento <strong>de</strong>l<br />

amor: El amor <strong>de</strong> Dios se ha difundido en vuestros corazones.<br />

No dijo que hubiera sido incluido, sino difundido. La palabra<br />

«incluir» suena como a cosa estrecha, mientras que «difundir»<br />

hace pensar en amplitud. Así, pues, tu mandamiento es muy<br />

espacioso. Señor Dios nuestro, da tu aprobación a la invitación<br />

que hemos dirigido a nuestros hermanos en atención a esa<br />

Omnis consummationis uidi finem (ib., 96). Quid est: Omnis consummationis<br />

uidi finem? Consummationis, perfectionis non consumptionis;<br />

et finem, perfectionis non abolitionis. Omnis d consummationis uidi finem:<br />

latum mandatum tuum ual<strong>de</strong> & . Omnis consummationis uidi finem.<br />

Quis est iste finis? Latum mandatum tuum ual<strong>de</strong>. Finis enim praecepti<br />

est, iam uos dicite mecum e . Omnes dixistis, quod non infructuose semper<br />

audistis. Finis praecepti est caritas <strong>de</strong> cor<strong>de</strong> puro (1 Tim 1,5). Finis<br />

quo perfícimur, non quo consumimur. Iste finis latus est, quia mandatum<br />

<strong>de</strong>i est et cui f dictum est: Latum mandatum tuum ual<strong>de</strong>. Mandatum<br />

nouum do uobis, ut uos inuicem diligatis (lo 13,34). Vi<strong>de</strong> latitudinem<br />

mandati huius. Vbi latum est? Numquid in carne? In cor<strong>de</strong> potius. Nam<br />

si et in carne latum esset, auditores studiosi, angustias non pateremini.<br />

In cor<strong>de</strong> latum est. Vbi latum est ui<strong>de</strong>, si sit un<strong>de</strong> ui<strong>de</strong>as, et hinc audi<br />

apostolum, quam latum est mandatum caritatis: Caritas autem <strong>de</strong>i diffusa<br />

est in cordibus nostris (Rom 5,5). Non dixit, inclusa, sed diffusa. Verbum<br />

enim quod est, inclusa, quasi angustias sonat: quod est diffusa, latitudinem<br />

insinuat. Latum ergo mandatum tuum ual<strong>de</strong>. Domine <strong>de</strong>us noster,<br />

approba quia propter ipsam latitudinem fratres nostros ad possessionem<br />

d] omnis... val<strong>de</strong>. omit. PL.<br />

e] (a populo acclamatum est) chantas <strong>de</strong> cor<strong>de</strong> puro. add. PL.<br />

f] <strong>de</strong> quo PL.<br />

28s

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!