Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
426 Sermón 372<br />
zas. Exultemos, pues, amadísimos. En el día <strong>de</strong> hoy comienzan<br />
a crecer los días. Cree en Cristo, y el día crecerá en ti. ¿Has<br />
creído ya? Ha amanecido el día. ¿Estás ya bautizado? Cristo<br />
ha nacido ya en tu corazón. Pero ¿acaso Cristo permaneció tal<br />
cual nació? Creció, llegó a la madurez, pero no <strong>de</strong>clinó a la<br />
vejez. Crezca, pues, tu fe, robustézcase, ignore la vejez. Así<br />
pertenecerás a Cristo, el Hijo <strong>de</strong> Dios, la Palabra que estaba<br />
al principio junto a Dios, la Palabra que es Dios; pero la Palabra<br />
hecha carne para habitar entre nosotros. La majestad se<br />
ocultaba don<strong>de</strong> se mostraba la <strong>de</strong>bilidad. Simeón tomó en sus<br />
manos la <strong>de</strong>bilidad, pero reconoció <strong>de</strong>ntro la majestad. Que<br />
nadie <strong>de</strong>sprecie al que ha nacido si quiere renacer él. A él<br />
le correspondió el nacer por nosotros; a nosotros, el renacer<br />
en él.<br />
(SERMÓN 371)<br />
(SERMÓN 37 2)<br />
(La autenticidad <strong>de</strong> ambos es negada actualmente, aunque no <strong>de</strong><br />
forma unánime.)<br />
suis. Exsultemus ergo, carissimi. Ab hodierno <strong>de</strong>i crescunt dies. Cre<strong>de</strong><br />
in Christum, et crescit in te dies. Credidisti? Inchoatus est dies. Baptizatus<br />
es? Natus est Christus in cor<strong>de</strong> tuo. Sed numquid Christus natus<br />
sic remansit? Crevit, ad iuventutem pervenit: sed in senectutem non<br />
<strong>de</strong>clinavit. Crescat ergo et fi<strong>de</strong>s tua, robur inveniat, vetustatem nesciat.<br />
Sic pertinebis ad Christum Filium Dei, in principio Verbum apud Deum,<br />
Verbum Deum; sed Verbum carnem factum, ut habitaret in nobis.<br />
Maiestas ibi latebat, ubi infirmitas apparebat. In manus suas Simeón<br />
infirmitatem accepit, sed maiestatem intus agnovit. Nemo contemnat<br />
natum, si vult esse renatus. Ad illum pertinuit propter nos nasci, ad nos<br />
pertineat in íllo renasci.<br />
SERMONES CCCLXXI et CCCLXXII [PL 59,1659-1663]<br />
EORUM AUCTOR NON EST S. AüGUSTINUS<br />
SERMÓN 373<br />
Tema: La manifestación <strong>de</strong>l Señor.<br />
Lugar: Desconocido.<br />
Fecha: Fiesta <strong>de</strong> la Epifanía, 6 <strong>de</strong> enero.<br />
1. A la solemnidad que celebramos hoy se le da el nombre<br />
griego <strong>de</strong> Epifanía en atención a la manifestación <strong>de</strong>l Señor.<br />
En efecto, al manifestarse en el día <strong>de</strong> hoy, se ofrece a<br />
los magos, primicias <strong>de</strong> los gentiles, que lo adoran, el que hace<br />
pocos días se les entregaba al nacer. El es la piedra angular<br />
que juntó en su unidad a las dos como pare<strong>de</strong>s que traían<br />
dirección contraria, es <strong>de</strong>cir, la <strong>de</strong> la circuncisión y la <strong>de</strong>l prepucio;<br />
con otras palabras: la <strong>de</strong> los judíos y la <strong>de</strong> los gentiles,<br />
y se convirtió en nuestra paz, él que hizo <strong>de</strong> los dos pueblos<br />
uno solo. Para dar el anuncio a los pastores judíos, bajaron los<br />
ángeles <strong>de</strong>l cielo, y para que los magos gentiles lo adorasen,<br />
brilló una estrella <strong>de</strong>s<strong>de</strong> el cielo. Ya mediante los ángeles, ya<br />
mediante la estrella, los cielos pregonaron la gloria <strong>de</strong> Dios,<br />
para que por la gracia <strong>de</strong>l nacido la pregonasen también los<br />
apóstoles, llevando al Señor como si fueran cielos, y su sonido<br />
llegase a toda la tierra, y sus palabras, al confín <strong>de</strong>l orbe <strong>de</strong><br />
la tierra. Palabras que llegaron también a nosotros; las creímos,<br />
y por eso hablamos.<br />
SERMO CCCLXXIII [PL 39,1663]<br />
DE EPIPHANIA DOMINI, I<br />
CAPUT I.—1. Christus manifestatus Magis.—Solemnitas quam hodie<br />
celebramus, propter manifestationem Domini Epiphaniae graecum nomen<br />
accepit. Hodierno quippe die Magis adorantibus tanquam primitiis Gentium,<br />
commendatur manifestatus, qui ante paucos dies traditur etiam<br />
natus. Lapis ille angularis, qui velut pañetes dúos, circumcisionis vi<strong>de</strong>licet<br />
[1664] et praeputii, hoc est Iudaeorum atque Gentium, <strong>de</strong> diverso<br />
venientes in sua unitate copulavit, et factus est pax nostra, qui fecit<br />
utraque unum (Eph 2,14); ut pastoribus Iudaeorum nuntiaretur, Angelí<br />
venerunt <strong>de</strong> cáelo; et ut a magis Gentium adoraretur, stella refulsit e<br />
cáelo. Sive ergo per Angelos, sive per stellam, caeli enarraverunt gloriam<br />
Dei: ut in eius qui natus est gratia, enarrarent eam etiam Apostoli, portantes<br />
Dominum sicut caeli, atque in omnem terram exiret sonus eorum,<br />
et in fines orbis terrae verba eorum (cf. Ps 18,2.5). Quae quoniam et ad<br />
nos venerunt, credimus, propter quod et loquimur (cf. 2 Cor 4,13).<br />
1 Los Maurinos lo consi<strong>de</strong>raron <strong>de</strong> autenticidad dudosa.