Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
340 Sermón 361<br />
que hubiese muerto y lo hubiesen sepultado; si llorase abundantemente<br />
contemplando los terrones y la tierra, pero sin<br />
ver la mies, ¡cómo se mofaría <strong>de</strong> él gente indocta, pero no en<br />
eso; <strong>de</strong>sconocedora ciertamente <strong>de</strong> otras cosas, pero sabia en<br />
aquello que aquel otro, ignorante, lloraba! ¿Y qué le dirían<br />
los que lo sabían en el caso <strong>de</strong> que él llorase, porque nada <strong>de</strong><br />
esto sabía? «No estés triste; es cierto que lo que acabamos<br />
<strong>de</strong> enterrar ya no está en el granero ni en nuestras manos,<br />
pero volveremos a este campo y nos <strong>de</strong>leitará el ver la belleza<br />
<strong>de</strong> la cosecha allí don<strong>de</strong> ahora lloras la <strong>de</strong>snu<strong>de</strong>z <strong>de</strong>l terreno<br />
arado. El que sabía en qué se iba a convertir el trigo, gozaba<br />
hasta con la misma aradura; el otro, en cambio, incrédulo o<br />
más bien necio, o, para hablar con más verdad, ignorante, lloraría,<br />
quizá, al principio; pero, dando fe al sabio, se alejaría<br />
consolado y esperando con él la mies futura.<br />
<strong>10</strong>. Todos los años suelen verse las cosechas; mas por<br />
lo que se refiere al género humano, la única y última cosecha<br />
tendrá lugar al fin <strong>de</strong>l mundo. Ahora no pue<strong>de</strong> mostrarse a<br />
los ojos; pero se nos ha dado la prueba <strong>de</strong> un único grano,<br />
el más importante. Dice el mismo Señor: Si el grano permanece<br />
así y no muere, quedará solo, hablando <strong>de</strong> su muerte, puesto<br />
que en él se dará la múltiple resurrección futura <strong>de</strong> los creyentes.<br />
Se dio el ejemplo <strong>de</strong> un solo grano, pero un ejemplo<br />
tal que en él tenían que creer todos los que quisieran ser gra-<br />
sepultum lugubriter plangeret, fleret ubertim, atten<strong>de</strong>ns glebas et terram,<br />
messem autem non vi<strong>de</strong>ns: quomodo irri<strong>de</strong>retur a quibuslibet indoctis,<br />
sed in illa re non indoctis; imperitis qui<strong>de</strong>m aliarum rerum, peritis<br />
autem illius rei quam plangeret ille <strong>de</strong>formiter imperitus? Et quid ei<br />
dicerent illi qui scirent, si forte propterea ipse plangebat, quia nihil<br />
horum sciebat? Noli esse tristis; hoc quod [1604] sepelivimus certe<br />
iam non est in hórreo, non est in manibus nostris: veniemus ad agrum<br />
hunc, et <strong>de</strong>lectabit te vi<strong>de</strong>re speciem segetis, ubi nunc plangis nuditatem<br />
arationis. lile qui noverat quid esset <strong>de</strong> frumento venturum, et in<br />
ipsa aratione gau<strong>de</strong>ret: ille vero incredulus vel potius insipiens, et, ut<br />
verius dicam, inexpertus plangeret qui<strong>de</strong>m forsitan primo, sed experto<br />
cre<strong>de</strong>ns consolatus absce<strong>de</strong>ret, et futuram messem cum experto speraret.<br />
CAPUT X.—<strong>10</strong>. Resurrectionis nostrae exemplum in Christo. Omnis<br />
creatura loquitur resurrectionem. Evigilatio animdium. Novilunia. Fron<strong>de</strong>s<br />
arborum.—Sed solent vi<strong>de</strong>ri per annos singulos messes: generis<br />
autem humani una ultima in fine saeculi messis assurget. Ostendi nunc<br />
oculis non potest: sed <strong>de</strong> uno principali grano datum est experimentum.<br />
Dicit ipse Dominus: Si granum sic manserit, et non mortificatum fuerit,<br />
sólum manebit (lo 12,24), dicens <strong>de</strong> sua mortificatione, quia muítiplex<br />
futura est in illum cre<strong>de</strong>ntium resurrectio. Exemplum datum est <strong>de</strong> uno<br />
grano, sed tale exemplum cui cre<strong>de</strong>rent omnes qui grana esse vellent,<br />
La resurrección <strong>de</strong> los muertos 341<br />
nos. En realidad, toda la creación está pregonando la resurrección,<br />
si es que no somos sordos; <strong>de</strong> ella <strong>de</strong>bemos <strong>de</strong>ducir lo<br />
que al final hará Dios <strong>de</strong> una sola vez con el género humano.<br />
¡Son tantos los casos similares que vemos a diario! La resurrección<br />
<strong>de</strong> los cristianos tendrá lugar una sola vez, mientras<br />
que el dormir y <strong>de</strong>spertarse <strong>de</strong> los animales es algo cotidiano.<br />
El dormir es como el morir, y el <strong>de</strong>spertar como el resucitar.<br />
A partir <strong>de</strong> estos hechos que se repiten a diario, cree lo que<br />
ha <strong>de</strong> tener lugar una única vez. Cada mes la luna nace, crece,<br />
llega a ser luna llena, mengua, se consume y se renueva. Lo<br />
que acontece cada mes con la luna, eso mismo acontecerá una<br />
sola vez en todo tiempo cuando la resurrección. Lo que suce<strong>de</strong><br />
día a día a los que duermen, eso mismo le pasa a la luna<br />
cada mes. ¿Y qué <strong>de</strong>cir <strong>de</strong>l <strong>de</strong>shojarse y volver a cubrirse <strong>de</strong><br />
fronda <strong>de</strong> los árboles? ¿A qué lugar secreto se retiran y <strong>de</strong><br />
qué lugares recónditos regresan? Estamos en invierno; los árboles<br />
que ahora parecen estar secos, llegada la primavera, se<br />
pondrán ver<strong>de</strong>s. ¿Ha sucedido esto ahora por primera vez o<br />
fue así también el año pasado? También el año pasado fue así.<br />
El otoño condujo al invierno y h primavera lleva al verano.<br />
Así, pues, el año retorna con el tiempo; y los hombres, hechos<br />
a imagen <strong>de</strong> Dios, ¿han <strong>de</strong> perecer para siempre una vez<br />
que hayan muerto?<br />
11. Pero alguien que no se haya esmerado mucho en examinar<br />
los cambios y retornos <strong>de</strong> las cosas pue<strong>de</strong> <strong>de</strong>cirme:<br />
«Aquellas hojas se pudrieron y nacen otras». Pero quien bien<br />
consi<strong>de</strong>ra esto, advierte que también las cosas que se pudren<br />
Quanquam et omnis creatura loquitur resurrectionem, si surdi non sumus:<br />
un<strong>de</strong> conicere <strong>de</strong>bemus quid in fine semel <strong>de</strong> genere humano facturus<br />
est Deus, cum tot similia quotidie vi<strong>de</strong>amus. Resurrectio Christianorum<br />
semel erit, somnus animalium et evigilatio quotidiana est.<br />
Dormiré, morti simile est: evigilare, resurrectioni simile est. Ex hoc<br />
quod quotidie fit, cre<strong>de</strong> quod semel futurum est. Luna per omnes<br />
menses nascitur, crescit, perficitur, minuitur, consumitur, innovatur.<br />
Quod in luna per menses, hoc in resurrectione semel in toto tempore.<br />
Quomodo id quod <strong>de</strong> dormientibus quotidie, hoc <strong>de</strong> luna per singulos<br />
menses. Un<strong>de</strong> abeunt, un<strong>de</strong> redunt fron<strong>de</strong>s arboribus? in quae secreta<br />
discedunt, <strong>de</strong> quibus secretis adveniunt? Hiems est, certe nunc arbores<br />
arentibus símiles verno tempore virescunt. Nunc primum factum est, an<br />
et praeterito anno ita fuit? Immo et ptaeterito sic fuit. Interceptum est<br />
ab autumno in hieme, redit per vernum in aestate. Ergo annus redit in<br />
tempore, et nomines, facti ad imaginem Dei, cum mortui fuerint interibunt?<br />
CAPUT XI.—11. Quomodo <strong>de</strong> térra quaedam instaurantur.—Sed<br />
potest mihi aliquis dicere minus diligenter inspiciens mutationes instaurationesque<br />
rerum: Illa folia putruerunt, nova nascuntur. Bene autem<br />
consi<strong>de</strong>rans vi<strong>de</strong>t quod et illa quae putrescunt, in vires terrae cedunt.