You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
140<br />
Sermón 348<br />
Dios, ¿quién sino Cristo? Por tanto, quienes se hacen sabios<br />
e hijos <strong>de</strong> Dios, en él se hacen, y ésa es la paz plena y eterna.<br />
En consecuencia, como en Isaías la sabiduría ocupa el séptimo<br />
erado en or<strong>de</strong>n ascen<strong>de</strong>nte, <strong>de</strong>s<strong>de</strong> don<strong>de</strong> comenzó él a <strong>de</strong>scen<strong>de</strong>r<br />
para enseñarnos a nosotros, el Señor, que nos levantó,<br />
puso también en séptimo lugar: Dichosos los pacíficos, porque<br />
serán llamados hijos <strong>de</strong> Dios. Teniendo estas promesas y tendiendo<br />
por estos grados hacia el Señor, toleremos todas las<br />
asperezas y durezas <strong>de</strong> este mundo y no <strong>de</strong>jemos que nos quiebre<br />
su crueldad, vencida la cual gozaremos <strong>de</strong> eterna paz.<br />
A ello, una vez mostrado ya el fin, nos exhorta la octava<br />
bienaventuranza: Dichosos los que pa<strong>de</strong>cen persecución por<br />
causa <strong>de</strong> la justicia, porque <strong>de</strong> ellos es el reino <strong>de</strong> los cielos.<br />
SERMÓN 348<br />
Tema: El temor <strong>de</strong> Dios.<br />
Lugar: Desconocido.<br />
Fecha: Años 425 al 430.<br />
1. No dudo, hermanos amadísimos, que el temor <strong>de</strong> Dios<br />
ha echado raíces en vuestros corazones y que os llevará a la<br />
verda<strong>de</strong>ra y sólida fortaleza. Aunque se llame fuerte a quien<br />
no teme a nadie, es fortaleza perversa la <strong>de</strong> quien no quiere<br />
temer, en primer lugar, a Dios, para, temiéndole, escucharle;<br />
filii Dei fiunt, quicumque fiunt: et haec est pax plena atque perpetua.<br />
I<strong>de</strong>o cum apud Isaiam sit séptima sapientia sursum versus ascen<strong>de</strong>ntibus,<br />
un<strong>de</strong> coepit ipse ad nos docendo <strong>de</strong>scen<strong>de</strong>ré; séptimo etiam loco Dominus<br />
qui nos erigit, posuit: Beati pacifici, quoniam filii Dei vocabuntur<br />
(Mt 5,9). Has igitur promissiones habentes, et his gradibus ten<strong>de</strong>ntes ad<br />
Dominum, omnia mundi huius áspera et dura toleremus, nec nos eius<br />
frangat saevitia, qua victa in aeterna pace gau<strong>de</strong>bimus. Ad hoc nos enim<br />
iam <strong>de</strong>mónstrate fine cohortatur octava sententia: Beati qui persecutionem<br />
patiuntur propter iustitiam, quoniam ipsorum est regnum caelorum<br />
(ib., <strong>10</strong>).<br />
SERMO CCCXLVIII [PL 39,1526]<br />
DE TIMORE DEI, II<br />
CAPOT I.—1. Timore Dei fortitudo vera comparatur. Timor caritate<br />
pellendus non vanitate.—Non dubito, dilectissimi fratres, insitum esse<br />
cordibus vestris timorem Dei, quo ad veram et solidam fortitudinem perducamini.<br />
Cum enim fortis ille dicatur, qui neminem timet; perverse<br />
fortis est, qui primo Deum non vult timere, ut timendo audiat, audiendo<br />
El temor <strong>de</strong> Dios 141<br />
escuchándolo, amarlo, y amándolo, no temerlo. Entonces será<br />
fortísimo en verdad, no con la dureza <strong>de</strong> la soberbia, sino con<br />
la seguridad <strong>de</strong> la justicia. Así está escrito: El temor <strong>de</strong>l Señor<br />
es la esperanza <strong>de</strong> la fortaleza. Cuando se teme la pena<br />
con que se amenaza, se apren<strong>de</strong> a amar el premio que se promete.<br />
De esta manera, por temor a la pena, se lleva una vida<br />
santa; con la vida santa se adquiere una buena conciencia, mediante<br />
la cual no se teme pena alguna. Por tanto, aprenda a<br />
temer quien quiere no temer. Aprenda a vivir preocupado temporalmente<br />
quien quiere gozar <strong>de</strong> seguridad eterna. Como dice<br />
Juan: El temor no habita en la caridad, sino que la caridad<br />
perfecta arroja fuera el temor. Lo dijo ciertamente y con verdad.<br />
Así, pues, si no quieres temer, mira primero si posees<br />
ya la caridad perfecta, que arroja fuera el temor. Si excluyes<br />
el temor antes <strong>de</strong> lograr esa perfección, la soberbia hincha y la<br />
caridad no edifica. Igual que en la buena salud se ahuyenta<br />
al hambre con el alimento y no con el hastío, así también en<br />
el alma santa el temor ha <strong>de</strong> ser expulsado no con la vanidad,<br />
sino con la caridad.<br />
2. Tú que quieres no temer ya, examina tu conciencia.<br />
No te que<strong>de</strong>s en la superficie; <strong>de</strong>scien<strong>de</strong> a ti mismo, penetra<br />
en el interior <strong>de</strong> tu corazón. Escudriña con esmero y mira si<br />
no hay ninguna vena envenenada que aspire y absorba el amor<br />
ponzoñoso <strong>de</strong>l mundo, si no te sientes movido y apresado por<br />
ningún <strong>de</strong>leite o placer carnal, si no te hinchas y ensoberbeces<br />
con vana jactancia, si ningún cuidado vanidoso te tiene en 11a-<br />
diligat, et diligendo non timeat. Tune erit veré fortissimus, non superba<br />
duritia, sed secura iu[1527]stitia. Sic etiam scriptum est: Timor Domini,<br />
spes fortitudinis (Prov 14,26). Cum enim timetur poena quam minatur,<br />
discitur amari praemium quod pollicetur: ac sic per timorem poenae<br />
bona vita retinetur; per bonam vitam bona conscientia comparatur, ut<br />
per bonam conscientiam nulla poena timeatur. Quapropter discat timere,<br />
qui non vult timere. Discat ad tempus esse soílicitus, qui semper vult<br />
esse securus. Ut enim dicit Ioannes: Timor non est in caritate, sed perfecta<br />
caritas joras mittit timorem (1 lo 4,18). Dixit sane, et veraciter<br />
dixit. Si ergo habere non vis timorem, prius vi<strong>de</strong> utrum iam perfectam<br />
habeas caritatem, quae foras mittit timorem. Si vero ante istam perfectionem<br />
timor excluditur, superbia inflat, non caritas aedificat. Nam sicut<br />
in bona valetudine fames non fastidio, sed cibo pellitur; ita in bona mente<br />
timor non vanitate, sed caritate pellendus est.<br />
CAPUT II.—2. Timore carere, qua dilectione contingat, discutiendum.<br />
Discute itaque conscientiam tuam, quisquís timere iam non vis. Noli superficiem<br />
compalpare, <strong>de</strong>scen<strong>de</strong> in te, penetra interiora cordis tuí. Rimare<br />
diligenter, utrum nulla ibi vena venenata tabificum amorem saeculi sugat<br />
et sorbeat, utrum nulla camalis voluptatis movearis et capiaris ¡Ilécebra,<br />
nulla inani iactantia tumidus extollaris, nulla cura vanitatis exaestues: