26.04.2013 Views

Obras completas de SAN AGUSTÍN - 10

Obras completas de SAN AGUSTÍN - 10

Obras completas de SAN AGUSTÍN - 10

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

62 Sermón 341 A<br />

vida algo duro o molesto, su lengua no está presta sino para<br />

repren<strong>de</strong>r a Dios y alabarse a sí mismo, y, exclamando <strong>de</strong>s<strong>de</strong><br />

la indignación que le produce su tribulación, no confiesa sus<br />

pecados, antes bien se jacta <strong>de</strong> sus méritos y dice: « ¡Oh Dios!<br />

¿Qué te he hecho? ¿Por qué sufro esto? ¡Oh Dios! ¿Qué te<br />

he hecho?» Esto dice un hombre a Dios. Respóndale Dios:<br />

«Dices bien: '¿Qué te he hecho?' En efecto, nada me has hecho<br />

a mí, y yo todo a ti». Pues, si hubieres hecho algo para<br />

Dios, habría sido algo que le <strong>de</strong>leitara: esto significa hacerle<br />

algo a él. Ahora, en cambio, cuanto hiciste, para ti lo hiciste,<br />

tú que, siguiendo tu voluntad, <strong>de</strong>spreciaste su soberanía. Así<br />

entendido, es correcto lo que dices. ¿Qué pue<strong>de</strong>s hacer a Dios<br />

para gritar: «Qué te he hecho»? Quien arroja una piedra contra<br />

el cielo, ¿la arroja contra el cielo o contra sí mismo? Lo<br />

que has lanzado, no quedó allí, sino que volvió a ti; lo mismo<br />

suce<strong>de</strong> con toda clase <strong>de</strong> blasfemias e injurias que lances contra<br />

Dios, con cuantas cosas turban tu mente sacrilega, impía<br />

y soberbia: cuanto más lances hacia arriba, con tanto mayor<br />

peso recaerá sobre ti.<br />

3. ¿Qué ibas a hacer, pues, para Dios? Harías algo para<br />

él sólo si cumplieras su palabra; si cumplieras lo que él había<br />

mandado, gritarías con razón: «¿Qué te he hecho?» Sin embargo,<br />

examina tu justicia, interroga tu conciencia, entra en tu<br />

corazón, no grites <strong>de</strong>s<strong>de</strong> afuera, mira al interior, vuelve a la<br />

intimidad <strong>de</strong> tu corazón. Mira si es verdad que no hiciste nada<br />

malo; mira si sufres justamente por algo que hiciste cuando te<br />

nihil tam in lingua positum habet, quam repraehen<strong>de</strong>re <strong>de</strong>um, et se<br />

laudare; et exclamans indignatione tribulationis suae non confitetur<br />

peccata sua, sed iactat meríta sua, et dícit: Deus, quid tibi feci? quare<br />

ista patior? Deus, quid tibi feci? dicit homo ad <strong>de</strong>um. Respon<strong>de</strong>at illi<br />

<strong>de</strong>us: Bene dicis, Quid tibi feci? quia mihi nihil fecisti, (316) sed<br />

omnia tibi. Si enim aliquid facetes <strong>de</strong>o, quod <strong>de</strong>um <strong>de</strong>lectaret facetes:<br />

hoc est illi facete. Modo autem, quidquid fecisti, tibi fecisti, quia tuam<br />

voluntatem secutus, illius imperium contempsisti. Plañe, si sic intellegas,<br />

recte dicis. Quid enim potes faceré <strong>de</strong>o, ut clames, Quid tibi feci? Qui<br />

in caelum lapi<strong>de</strong>m iactat, cáelo iactat, an sibi? Quod misisti, et ibi non<br />

haesit, et in te rediit: sic et blas[469]phemias omnes si iacias in <strong>de</strong>um,<br />

sic omnes iniurias, sic quaecumque movent sacrilegam et impiam et<br />

superbam mentem tuam, quanto iactas sursum, tanto gravi pon<strong>de</strong>re<br />

super te reccidunt.<br />

3. Quid ergo facturus eras <strong>de</strong>o? Factums autem illi esses aliquid,<br />

si faceres verbum ipsius; si quod iusserat faceres, bene clamares, Quid<br />

tibi feci? Et tamen discute iustitiam tuam, excute conscientiam tuam,<br />

intra cor tuum, noli foris clamare, intus inspice, redi ad penetralia<br />

cordis tui. Vi<strong>de</strong> si veré nihil mali fecisti; vi<strong>de</strong> si dignum aliquid pateris,<br />

La humildad <strong>de</strong> Jesús 63<br />

hallabas en alguna tribulación, pues al pecador no se le <strong>de</strong>be<br />

otra cosa más que el tormento <strong>de</strong>l fuego que ar<strong>de</strong> eternamente.<br />

Abandonaste a tu Dios y fuiste <strong>de</strong>trás <strong>de</strong> tus concupiscencias.<br />

¿Qué sufres cuando eres azotado? Se trata <strong>de</strong> una corrección,<br />

no <strong>de</strong> la con<strong>de</strong>nación. Si Dios te azota en esta vida, es que no<br />

está airado contra ti. No le ofendas cuando te flagela, no le<br />

provoques; así te perdonará. Si le provocas con tu murmuración,<br />

te abandonará. Cuando te halles bajo el azote <strong>de</strong> quien<br />

te corrige, huye; no <strong>de</strong>l azote, sino al azote; a don<strong>de</strong> hiere,<br />

corre hacia allí. El sabe dón<strong>de</strong> ha <strong>de</strong> herirte y dón<strong>de</strong> encontrarte;<br />

pier<strong>de</strong>s el tiempo en escon<strong>de</strong>rte <strong>de</strong> los ojos <strong>de</strong> quien<br />

está por doquier. ¿Quieres huir <strong>de</strong> Dios airado? Huye a Dios<br />

apaciguado; no huyas <strong>de</strong> él a ninguna parte, a no ser hacia él<br />

mismo. Pensabas huir <strong>de</strong> él cuando levantabas tu soberbia cerviz;<br />

abájala y huye hacia él. El flagela a todo hijo que acoge.<br />

Pero ¿<strong>de</strong>s<strong>de</strong>ñas el ser flagelado? Des<strong>de</strong>ña entonces la herencia.<br />

El padre bueno te educa para que recibas la herencia; él es<br />

bueno tanto cuando perdona como cuando castiga: siempre se<br />

muestra misericordioso.<br />

pro quo fecisti, in qualibet tribulatione constitutus: non enim peccatori<br />

<strong>de</strong>betur nisi flagellum ignis ar<strong>de</strong>ntis et aeterni. Deseruisti <strong>de</strong>um tuum,<br />

secutus es concupiscentias tuas. Quid pateris, cum flagellaris? Correptio<br />

est, non damnatio. Si flagellat te <strong>de</strong>us in hac vita, non tibi irascitur.<br />

Noli illum offen<strong>de</strong>re flagellantem, noli illum provocare, ut parcat. Provocas<br />

illum murmurando, et dimittit te. Fuge sub flagellum corripientis:<br />

noli a flagello, sed sub flagellum: ubi caedit, illuc curre. Novit qui<strong>de</strong>m<br />

ubi feriat, et ubi te inveniat; et sine causa te vis abscon<strong>de</strong>re ab oculis<br />

eius, qui ubique est. Vis fugere ab irato <strong>de</strong>o? fuge ad placatum <strong>de</strong>um:<br />

ab ipso nusquam nisi ad ipsum. Ab ipso te putabas fugere, cum cervices<br />

superbas erigeres: humila eas, et ad ipsum fuge. flagellat omnetn<br />

filium quem recipit (Prov 3,12). Sed <strong>de</strong>dignaris flagellari? <strong>de</strong>dignare<br />

ergo hereditari. Ad hereditatem te erudit pater bonus: bonus et cum<br />

parcit, bonus et cum caedit, veré ubique misericors.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!