Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
246 Sermón 355<br />
siervos <strong>de</strong> Dios, evitaba acercarme a lugares don<strong>de</strong> sabía que<br />
no tenían obispo. Me guardaba bien <strong>de</strong> ello y gemía cuanto<br />
podía para salvarme en un puesto humil<strong>de</strong> antes que ponerme<br />
en peligro en otro más elevado. Mas, como dije, el siervo no<br />
<strong>de</strong>be contra<strong>de</strong>cir a su Señor. Vine a esta ciudad para ver a<br />
un amigo al que pensaba que podría ganar para Dios viviendo<br />
con nosotros en el monasterio. Vine tranquilo, porque la ciudad<br />
tenía obispo, pero me apresaron, fui hecho sacerdote, y<br />
así llegué al grado <strong>de</strong>l episcopado. Nada traje; vine a esta<br />
iglesia con la sola ropa que llevaba puesta. Y como había proyectado<br />
vivir en un monasterio con los hermanos, al conocer<br />
mi propósito y mi <strong>de</strong>seo, el anciano Valerio, <strong>de</strong> feliz recuerdo,<br />
me dio el huerto don<strong>de</strong> se halla ahora el monasterio. Comencé<br />
a reunir hermanos con el mismo buen propósito, pobres y sin<br />
nada como yo, que me imitasen. Como yo había vendido mi<br />
escaso patrimonio y dado a los pobres su valor, así <strong>de</strong>bían<br />
hacerlo quienes quisiesen estar conmigo, viviendo todos <strong>de</strong> lo<br />
común. Dios sería para nosotros nuestro gran<strong>de</strong>, rico y común<br />
patrimonio. Llegué al episcopado, y vi la necesidad para el<br />
obispo <strong>de</strong> ofrecer hospitalidad a los que sin cesar iban y venían,<br />
pues al no hacerlo se mostraría inhumano. Delegar esa<br />
función al monasterio parecía inconveniente. Por esa razón<br />
momenti ínter <strong>de</strong>i seruos fama mea, in quo loco sciebam non esse<br />
episcopum, non illo acce<strong>de</strong>ré. Cauebam hoc, et gemebam b quantum<br />
poteram, ut in loco humili saluarer, non in alto periclitarer. Sed, ut<br />
dixi, domino seruus contradicere non <strong>de</strong>bet. Veni ad istam ciuitatem<br />
propter ui<strong>de</strong>ndum amicum, quem putabam me lucrari posse <strong>de</strong>o, ut<br />
nobiscum esset in monasterio; quasi securus, quia locus habebat episcopum.<br />
Apprehensus, presbyter factus sum, et per hunc gradum ad episcopatum<br />
perueni. Non adtuli aliquid, non ueni ad hanc ecclesiam, nisi<br />
cum bis indumentis quibus illo tempore uestiebar. Et quia hoc (1570)<br />
disponebam, esse in monasterio cum fratribus, cognito instituto et uoluntate<br />
mea, beatae memoriae senex Valerius <strong>de</strong>dit mihi hortum illum, in<br />
quo est nunc monasterium. Coepi boni propositi fratres colligere, compauperes<br />
0 meos, nihil habentes, sicut habebam d , et imitantes me: ut<br />
quomodo ego tenuem paupertatulam meam uendidi et pauperibus erogaui,<br />
sic facerent et illi qui mecum esse uoluissent, ut <strong>de</strong> communi uiueremus;<br />
commune autem nobis esset magnum et uberrimum praedium ipse <strong>de</strong>us.<br />
Perueni ad episcopatum: [126] uidi necesse habere episcopum exhibere<br />
humanítatem adsiduam quibusque uenientibus siue transeuntibus: quod<br />
si non fecisset episcopus, inhumanus diceretur. Si autem ista consuetudo<br />
in monasterio missa e esset, in<strong>de</strong>cens esset. Et uolui habere in domo ista<br />
b] agebam PL.<br />
c] compares PL.<br />
d] nihil habebam PL.<br />
e] permissa PL.<br />
La vida <strong>de</strong> los clérigos 247<br />
quise tener en esta casa episcopal el monasterio <strong>de</strong> clérigos.<br />
He aquí cómo vivimos. A ninguno le está permitido en la comunidad<br />
el tener nada propio. Mas tal vez algunos lo tienen.<br />
A ninguno le está autorizado; si algunos lo tienen, hacen lo<br />
que no les está permitido. Pienso bien <strong>de</strong> mis hermanos, y<br />
por pensar siempre bien me he abstenido <strong>de</strong> una investigación<br />
al respecto, puesto que el hacerla me parecía como <strong>de</strong>sconfiar<br />
<strong>de</strong> ellos. Sabía y sé que todos los que viven conmigo conocen<br />
nuestro propósito, conocen la norma <strong>de</strong> nuestra vida.<br />
3. Entró también con nosotros el presbítero Jenaro. Lo<br />
que poseía, al parecer justamente, lo dio casi todo, pero no<br />
absolutamente todo. Le quedó una cierta cantidad <strong>de</strong> dinero,<br />
que afirmaba ser <strong>de</strong> su hija. Ella, por misericordia <strong>de</strong> Dios,<br />
vive en el monasterio <strong>de</strong> mujeres 2 y es una mujer <strong>de</strong> buena<br />
esperanza. Quiera el Señor guiarla para que se convierta en<br />
realidad lo que <strong>de</strong> ella esperamos no por sus propios méritos,<br />
sino por la misericordia <strong>de</strong>l mismo Señor. Como era menor <strong>de</strong><br />
edad y no podía disponer <strong>de</strong> su dinero —aunque veíamos el<br />
fulgor <strong>de</strong> su vida, se temía que su edad le jugase una mala<br />
pasada—, se guardó el dinero como si fuese para la muchacha,<br />
a fin <strong>de</strong> que, cuando llegase a la edad legal, hiciese con él lo<br />
que conviniera a una virgen <strong>de</strong> Cristo, capacitada ya plenamente<br />
para hacerlo. A la espera <strong>de</strong> tal momento, se sintió<br />
episcopi' monasterium clericorum. Ecce quomodo uiuimus. Nulli licet<br />
in societate habere aliquid proprium. Sed forte aliqui habent. Nulli<br />
licet: si qui habent, faciunt quod non licet. Bene autem sentio <strong>de</strong><br />
fratribus meis, et semper bene cre<strong>de</strong>ns ab hac inquisitione dissimulaui:<br />
quia et ista quaerere, quasi male sentiré ui<strong>de</strong>batur mihi. Noueram enim,<br />
et noui orones, qui mecum uiuerent, nosse propositum nostrum, nosse<br />
legem uitae nostrae.<br />
3. Venit ad nos etiam presbyter Ianuarius. Quod ui<strong>de</strong>batur habere<br />
g honeste, erogando quasi consumpsit, et non consumpsit: remansit<br />
illi quaedam pecunia, id est, argentum, quod diceret esse filiae suae.<br />
Filia ipsius, <strong>de</strong>o propitio, in monasterio feminarum est bonae spei.<br />
Gubernet illam dominus, ut impleat quod <strong>de</strong> illa speramus, in illius<br />
misericordia, non eius meritis. Et quia infra annos erat, et <strong>de</strong> sua pecunia<br />
nihil faceré poterat — quamuis enim ui<strong>de</strong>remus fulgorem professionis,<br />
tamen ludibrium h timebamus aetatis — factum est ut argentum<br />
ipsum quasi puellae seruaretur, ut cum ad legítimos annos ueniret, faceret<br />
in<strong>de</strong> quod uirginem Christi <strong>de</strong>ceret, quando optime iam faceré posset.<br />
Dum hoc exspectatur, coepit ille morti propinquare: quamdiu' tamquam<br />
2 Véase la nota complementaria [6]: Monasterios <strong>de</strong> mujeres p.546.<br />
f] episcopii mecum PL.<br />
g] sua PL.<br />
b] lubricum PL.<br />
i] qui din PL.