You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
26<br />
Sermón 340 A<br />
puesta; y las tres veces le dijo el Señor: Apacienta mis ovejas.<br />
¿Cómo pue<strong>de</strong>s mostrarme que me amas si no es apacentando<br />
mis ovejas? ¿Qué me pue<strong>de</strong>s dar a mí con tu amor, si todo<br />
lo esperas <strong>de</strong> mí? Ahí tienes, pues, lo que has <strong>de</strong> hacer si me<br />
amas: apacienta mis ovejas. Así, una vez, dos y tres. —¿Me<br />
amas? —Te amo. —Apacienta mis ovejas. Tres veces lo había<br />
negado por temor; tres veces lo confesó por amor. A continuación,<br />
<strong>de</strong>spués que el Señor había confiado por tercera vez<br />
sus ovejas a quien le había respondido y confesado su amor,<br />
con<strong>de</strong>nando y borrando su temor, añadió: Cuando eras joven,<br />
tú mismo te ceñías e ibas a don<strong>de</strong> querías; pero, cuando seas<br />
anciano, otro te ceñirá y llevará a don<strong>de</strong> tú no quieras. Esto<br />
lo dijo indicando <strong>de</strong> qué muerte iba a glorificar a Dios. Le<br />
habló <strong>de</strong> su cruz, le predijo su pasión. Dirigiéndose ya hacia<br />
ella, el Señor le dijo: Apacienta mis ovejas, sufre por mis<br />
ovejas.<br />
4. Así <strong>de</strong>be ser el buen obispo, y, si no es así, no es obispo.<br />
¿De qué le aprovecha a un <strong>de</strong>sgraciado llamarse Félix<br />
(Feliz)? Si acoges en tu casa a un mendigo lleno <strong>de</strong> miserias,<br />
<strong>de</strong> nombre Félix, y le dices: «Félix, ven aquí; Félix, vete allá;<br />
Félix, levántate; Félix, siéntate», él, a pesar <strong>de</strong> la múltiple<br />
repetición <strong>de</strong> ese nombre, seguirá siendo un infeliz. Semejante<br />
a éste es quien se llama obispo y no lo es. ¿Qué le aporta la<br />
honra <strong>de</strong>l nombre sino el hacer mayor su crimen? ¿Qué es un<br />
obispo que tiene ese nombre, pero no lo es? El que disfruta<br />
más con su propio honor que con la salud <strong>de</strong>l rebaño <strong>de</strong> Dios;<br />
21,15-17). Ubi mihi ostendis, quia amas me, nisi pascendo oves meas?<br />
Quid mihi praestaturus es amando me, quando omnia expertas a me?<br />
066) Quid ergo facías amando me, habes: pasee oves meas. Hoc semel,<br />
et iterum, et tertio, Amas me? Amo. Pasee oves meas. Ter enim negaverat<br />
timore: ter confessus est amore. Dein<strong>de</strong> cum ei dominus oves suas tertio<br />
commendasset, respon<strong>de</strong>nti et confi<strong>de</strong>nti amorem, et damnanti et <strong>de</strong>lenti<br />
timorem, continuo subiecit: cum iuvenis esses, cinge[640]bas te, et ibas<br />
quo volebas; cum autem sénior factus fueris, alter cinget te, et fert<br />
quo tu non vis. Hoc autem dixit significans qua marte glorificaturus<br />
erat <strong>de</strong>um (ib., 18-19). Crucem suam pronuntiavit illi, passionem suam<br />
praedixit illi. Uluc ergo pergens, dominus ait: pasee oves meas: patere<br />
pro ovibus meis.<br />
4. Talis <strong>de</strong>bet esse bonus episcopus; si talis non erit, episcopus<br />
non erit. Quid pro<strong>de</strong>st misero, si Félix vocetur? Si mendicum aliquem<br />
aerumnosum hominem aspicias, cjui vocatur Félix, et ei dicas: Veni huc<br />
Félix, va<strong>de</strong> Félix, surge Félix, se<strong>de</strong> Félix, et ille Ínter omnia vocabula<br />
semper infelix; huic simile quiddam est, quando episcopus vocatur, et<br />
non est. Quid ei confert honor nominis, nisi cumulum criminis? Quis est<br />
autem episcopus, qui vocatur, et non est? Qui gau<strong>de</strong>t honore eo magis<br />
quam salute gregis <strong>de</strong>i, qui in ista celsitudine ministerii sua quaerit, non<br />
El ministerio episcopal 21<br />
quien en este ministerio tan sublime busca sus propios intereses,<br />
no los <strong>de</strong> Jesucristo, recibe el nombre <strong>de</strong> obispo, pero no<br />
lo es; para él es un nombre vacío. Y ves que los hombres no<br />
hablan <strong>de</strong> otra forma. —¿Viste al obispo? ¿Saludaste al obispo?<br />
¿De dón<strong>de</strong> vienes? —De casa <strong>de</strong>l obispo. —¿Adon<strong>de</strong> vas?<br />
—A casa <strong>de</strong>l obispo. Para que sea lo que indica su nombre,<br />
escuche no a mí, sino conmigo; escuchemos juntos; escuchemos<br />
juntos como condiscípulos en la única escuela <strong>de</strong>l único<br />
maestro, Cristo; su cátedra está en el cielo, precisamente porque<br />
antes lo fue su cruz en la tierra. El nos enseñó el camino<br />
<strong>de</strong> la humildad <strong>de</strong>scendiendo para ascen<strong>de</strong>r <strong>de</strong>spués, visitando<br />
a quienes yacían en el abismo y elevando a quienes querían<br />
unirse a él.<br />
5. Finalmente, escucha esta cosa tan clara. Dos discípulos<br />
suyos que eran hermanos e hijos <strong>de</strong>l Zebe<strong>de</strong>o, Juan y Santiago,<br />
<strong>de</strong>searon aventajar a los <strong>de</strong>más en gran<strong>de</strong>za, y, como a ellos les<br />
daba reparo, se sirvieron <strong>de</strong> su madre para expresar sus <strong>de</strong>seos.<br />
La enviaron para que le dijese: Haz, Señor, que en tu reino<br />
uno <strong>de</strong> mis hijos se siente a tu <strong>de</strong>recha y otro a tu izquierda.<br />
El Señor les respondió a ellos, no a ella: No sabéis lo que<br />
pedís. Y añadió: ¿Podéis beber el cáliz que yo he <strong>de</strong> beber?<br />
¿Qué cáliz sino aquel <strong>de</strong>l que dice en la cercanía <strong>de</strong> la pasión:<br />
Padre, si es posible, pase <strong>de</strong> mí este cáliz? ¿Podéis, les dijo,<br />
beber el cáliz que yo he <strong>de</strong> beber? Y ellos en seguida, ávidos<br />
<strong>de</strong> gran<strong>de</strong>za y olvidándose <strong>de</strong> su <strong>de</strong>bilidad, dijeron: Po<strong>de</strong>mos.<br />
Y él: Mi cáliz lo beberéis, pero el sentaros a mi <strong>de</strong>recha o a<br />
quae Iesu Christi: vocatur episcopus, sed non est episcopus, nomen inane<br />
est ei. Et vi<strong>de</strong>s homines nihil loqui aliud. Vidisti episcopum? salutasti<br />
episcopum? Un<strong>de</strong> venis? ab episcopo. Quo pergis? ad episcopum. Ut<br />
ergo sit quod vocatur, audiat, non me, sed mecum: simul audiamus,<br />
simul in una schola condiscipuli ab uno magistro Christo discamus, cuius<br />
cathedra i<strong>de</strong>o est in cáelo, quia prius crux fuit in térra. Humilitatis ille<br />
viam docuit: <strong>de</strong>scen<strong>de</strong>ns ascensurus, visitans eos qui in imo iacebant,<br />
et elevans eos qui sibi cohaerere volebant.<br />
5. Denique auditu evi<strong>de</strong>ntissime percipe. Dúo discipuli eius íratres,<br />
filii Zebe<strong>de</strong>i Iohannes et Iacobus prae ceterís illius sublimitatem concupierunt,<br />
et per matrem suam, quia ipsi verecundabantur, dixerunt ei,<br />
ipsam inminentes, quae diceret illorum <strong>de</strong>si<strong>de</strong>ria: domine, dixit, fac<br />
ut regno tuo unus filius meus se<strong>de</strong>at ad <strong>de</strong>xteram tuam, alter ad<br />
sinistram (cf. Mt 20,21). Et dominus ad illos, non ad illam: nescitis<br />
quid petatis. Et adiecit: potestis bibere calicem, quem ego bibiturus<br />
sum? (ib., 22). Quem calicem, nisi <strong>de</strong> quo dicit propinquans passioni:<br />
Pater, si fieri potest, transeat a me calix iste? (ib., 26,39). Potestis,<br />
inquit 067) bibere calicem, quem ego bibiturus sum? Et illi continuo,<br />
avidi sublimitatis, obliti infirmitatis: possumus, inquiunt. Et ille: calicem<br />
qui<strong>de</strong>m meum bibetis: se<strong>de</strong>re autem ad <strong>de</strong>xteram vel ad sinistram