Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
372 Sermón 362<br />
en cambio, la potestad <strong>de</strong> comer. Jesús comió para acomodarse<br />
a los otros; no para socorrer la necesidad <strong>de</strong> la carne, sino<br />
para persuadirles <strong>de</strong> la verdad <strong>de</strong> su cuerpo.<br />
13. Contra tan gran<strong>de</strong> evi<strong>de</strong>ncia, algunos nos proponen<br />
una cuestión que sacan <strong>de</strong>l Apóstol. Advertid lo que objetan<br />
contra esa forma <strong>de</strong> presentar la cuestión. «La carne, dicen,<br />
no resucitará; pues, si resucita, poseerá el reino <strong>de</strong> Dios; pero<br />
el Apóstol dice clarísimamente: La carne y la sangre no poseerán<br />
el reino <strong>de</strong> Dios». Lo oísteis cuando se leyó al Apóstol.<br />
Nosotros <strong>de</strong>cimos que la carne resucita, pero el Apóstol grita:<br />
La carne y la sangre no poseerán el reino <strong>de</strong> Dios. Entonces,<br />
¿predicamos nosotros contra el Apóstol o predicó él contra el<br />
Evangelio? El Evangelio atestigua con voz divina: La Palabra<br />
se hizo carne y habitó entre nosotros. Si se hizo carne, se hizo<br />
verda<strong>de</strong>ra carne; pues, si no es verda<strong>de</strong>ra carne, tampoco es<br />
carne. Como fue verda<strong>de</strong>ra la carne <strong>de</strong> María, así fue verda<strong>de</strong>ra<br />
la carne <strong>de</strong> Cristo que tomó <strong>de</strong> ella. Esta carne verda<strong>de</strong>ra<br />
fue apresada, flagelada, abofeteada y colgada; esta verda<strong>de</strong>ra<br />
carne murió y fue sepultada; esta verda<strong>de</strong>ra carne resucitó<br />
también <strong>de</strong> la muerte. Vuelve otra vez el testimonio <strong>de</strong><br />
las cicatrices: las ven los ojos <strong>de</strong> los discípulos, y aún fluctúa<br />
la admiración; lo tocan las manos para que no du<strong>de</strong> el alma.<br />
A tan gran<strong>de</strong> evi<strong>de</strong>ncia, hermanos, que nuestro Señor Jesucristo<br />
quiso persuadir <strong>de</strong> este modo a sus discípulos que habían<br />
<strong>de</strong> predicarla por el orbe <strong>de</strong> la tierra; a esta evi<strong>de</strong>ncia, repito,<br />
nis, ut esset necessitas refectionis, sed erat potestas e<strong>de</strong>ndi. Factum est<br />
causa congruendi, non ut subveniretur inopiae carnis, sed ut sua<strong>de</strong>retur<br />
veritas corporis.<br />
CAPUT XIII.—13. Quaestio, quomodo caro et sanguis non possi<strong>de</strong>bit<br />
regnum Dei.—Adversus hanc tantam evi<strong>de</strong>ntiam, nonnulli nobis ex<br />
Apostólo faciunt quaestionem: contra istam quippe disputationem, vi<strong>de</strong><br />
quid obiciunt. Non, inquiunt, resurget caro: si enim resurget, possi<strong>de</strong>bit<br />
regnum Dei; aperte autem dicit Apostolus: Caro et sanguis regnum Dei<br />
non possi<strong>de</strong>bit (1 Cor 15,50). Audistis, cum Apostolus legeretur. Dicimus<br />
carnem resurgere, et clamat Apostolus: Caro et sanguis regnum Dei non<br />
possi<strong>de</strong>bit. Ergo contra Apostolum praedicamus, aut ipse contra Evangelium<br />
praedicavit? Evangelium divina voce testatur: Verbum caro factum<br />
est, et habitavit in nobis (lo 1,14). Si caro factum est, vera caro factum<br />
est. Nam si non vera caro, nec caro. Sicut vera caro Mariae, vera caro<br />
Christí, quae in<strong>de</strong> suscepta est. Haec vera caro comprehensa, flagellata,<br />
colaphizata, suspensa; haec vera caro mortua, haec vera caro sepulta<br />
est; haec vera caro a morte etiam resurrexit. Reddunt testimonia cicatrices:<br />
vi<strong>de</strong>nt oculi discipulorum, et adhuc fluctuat admiratio; compalpat<br />
manus, ne dubitet animus. Contra tantam evi<strong>de</strong>ntiam, fratres, quam hoc<br />
modo voluit Dominus noster Iesus Christus persua<strong>de</strong>re discipulis eam<br />
per orbem terrarum praedicaturis; contra hanc evi<strong>de</strong>ntiam pugnare vi-<br />
La resurrección <strong>de</strong> los muertos 373<br />
parece oponerse el Apóstol al <strong>de</strong>cir: La carne y la sangre no<br />
poseerán el reino <strong>de</strong> Dios.<br />
14. Podríamos resolver esta cuestión tapando la boca a<br />
los vanos calumniadores; pero será resuelta mostrando cómo<br />
pue<strong>de</strong> respon<strong>de</strong>rse al instante y consi<strong>de</strong>raremos con atención<br />
las palabras <strong>de</strong>l Apóstol para ver a qué se refieren. Voy a<br />
<strong>de</strong>cir cómo se pue<strong>de</strong> respon<strong>de</strong>r facilísimamente. ¿Qué dice el<br />
Evangelio? Que Cristo resucitó con el mismo cuerpo en que<br />
fue sepultado; que fue visto, que fue tocado, que dijo a los<br />
discípulos, que creían que era un espíritu: Palpad y ved, que<br />
un espíritu no tiene ni carne ni huesos, como veis que yo<br />
tengo. ¿Qué dice, por el contrario, el Apóstol? La carne y la<br />
sangre no poseerán el reino <strong>de</strong> Dios. Acepto ambas cosas y no<br />
las consi<strong>de</strong>ro contrarias, para no luchar yo mismo contra el<br />
aguijón. ¿Cómo puedo aceptar ambas cosas a la vez? Podría<br />
respon<strong>de</strong>r brevemente, según dije. El Apóstol afirma: La carne<br />
y la sangre no pue<strong>de</strong>n heredar el reino <strong>de</strong> Dios. Muy bien<br />
dicho, pues no es propio <strong>de</strong> la carne el poseer, sino el ser poseída;<br />
en efecto, tu cuerpo no posee nada, sino que es tu<br />
alma quien posee por medio <strong>de</strong> tu cuerpo, ella que posee al<br />
mismo cuerpo. Si la carne resucita <strong>de</strong> esta manera: para ser<br />
tenida, no para tener; para ser poseída, no para poseer, ¿qué<br />
tiene <strong>de</strong> extraño el que la carne y la sangre no posean el reino<br />
<strong>de</strong> Dios, si ambos serán poseídos? Efectivamente, la carne posee<br />
a los que no son reino <strong>de</strong> Dios, sino reino <strong>de</strong>l diablo, y<br />
por eso son esclavos <strong>de</strong> los placeres <strong>de</strong> la carne. Por eso a<br />
<strong>de</strong>tur Apostolus, dicens: Caro el sanguis regnum Dei non possi<strong>de</strong>bit?<br />
(1 Cor 15,50).<br />
14. Solvitur quaestio. Frima expositio Apostoli.—Possemus hanc<br />
quaestionem ita solvere, et resistere vanis calumniatoribus: verumtamen<br />
et sic solvetur, quomodo potest cito respon<strong>de</strong>n, et diligentius, quod ait<br />
Apostolus, consi<strong>de</strong>rabimus un<strong>de</strong> sit dictum. Dico ergo quomodo possimus<br />
facillime respon<strong>de</strong>ré. Quid habet Evangelium? Quod resurrexit Christus<br />
in eo corpore, quo sepultus est: quia visus, quia contrectatus est, quia<br />
discipulis ait putantibus quod spiritus esset: Pálpate, et vi<strong>de</strong>te, quia<br />
spiritus carnem et ossa non habet, sicut me vi<strong>de</strong>tis habere (Le 24,39).<br />
Quid contra Apostolus? Caro et sanguis, in[1620]quit, regnum Dei non<br />
possi<strong>de</strong>bunt. Amplector utrumque, nec dico ista pugnantia, ne ego ipse<br />
contra stimulum pugnem. Quomodo ergo amplector utrumque? Cito, ut<br />
dixi, possem sic respon<strong>de</strong>ré: Apostolus ait: Caro et sanguis regnum Dei<br />
hereditóle possi<strong>de</strong>re non possunt. Recte dixit; non est enim carnis possi<strong>de</strong>re,<br />
sed possi<strong>de</strong>ri. Non enim corpus tuum aliquid possi<strong>de</strong>t, sed anima<br />
tua per corpus possi<strong>de</strong>t, quae ipsum etiam corpus possi<strong>de</strong>t. Si ergo sic<br />
resurgit caro, ut habeatur, non habeat; ut possi<strong>de</strong>atur, non possi<strong>de</strong>at:<br />
quid mirum si caro et sanguis regnum Dei non possi<strong>de</strong>bit, quia utique<br />
possi<strong>de</strong>bitur? Nam eos possi<strong>de</strong>t caro, qui non sunt regnum Dei, sed<br />
regnum diaboli, et i<strong>de</strong>o subditi sunt voluptatibus carnis. Un<strong>de</strong> et ille