You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
300 Sermón 359<br />
que interpeló a Cristo cuando caminaba en la tierra. También<br />
nosotros lo interpelamos en este asunto una vez sentado ya en<br />
el cielo, pero no <strong>de</strong>cimos: Señor, di a mi hermano que reparta<br />
conmigo la herencia, sino: «Di a mi hermano que posea conmigo<br />
la herencia».<br />
5. Que esto es lo que <strong>de</strong>seamos, lo atestiguan también<br />
las actas públicas'; que esto es lo que hemos querido, lo<br />
muestran no sólo los discursos pronunciados, sino también las<br />
cartas que les entregamos a ellos. ¿Amáis el ser obispos? Sedlo<br />
con nosotros. Ninguna otra cosa odiamos, <strong>de</strong>testamos, abominamos<br />
y anatematizamos en vosotros más que el error humano.<br />
Detestamos, he dicho, el error humano, no la verdad<br />
divina; reconocemos lo que tenéis <strong>de</strong> Dios y corregimos el mal<br />
que tenéis. Reconozco en el <strong>de</strong>sertor la señal <strong>de</strong> mi Dios, la<br />
señal <strong>de</strong> mi general, el signo distintivo <strong>de</strong> mi rey. Busco, hallo,<br />
me pongo en movimiento, me acerco, tomo <strong>de</strong> la mano, conduzco<br />
y corrijo al <strong>de</strong>sertor, pero no <strong>de</strong>struyo la señal. Para<br />
quien lo advierta, para quien lo vea, esto no es litigar, sino<br />
amar. Dijimos que, <strong>de</strong>ntro <strong>de</strong> la única Iglesia, los hermanos<br />
podían vivir concor<strong>de</strong>s en bien <strong>de</strong> la paz; hermosa cosa es, en<br />
efecto, la concordia fraterna 2 . «No pue<strong>de</strong> haber dos obispos a<br />
la vez». Dijimos que ambos se sentaran en una misma basílica;<br />
uno en la cátedra, otro como huésped; que uno se sentara<br />
en la cátedra cristiana; el otro, al lado, en la <strong>de</strong>l hereje,<br />
qui interpellavit Christum in térra ambulantem. Nam et nos interpellamus<br />
eum in hac causa in cáelo se<strong>de</strong>ntem: et non dicimus: Domine,<br />
dic fratri meo, ut dividat mecum hereditatem (Le 12,13); sed: Dic<br />
fratri meo, ut teneat mecum hereditatem.<br />
5. Catholicorum propositum et voluntas pro Ecclesiae pace.—Quoniam<br />
hoc volumus et publica Gesta testantur: quoniam hoc voluerimus,<br />
Índices sunt non tantum sermones, sed litterae nostrae datae ad illos.<br />
Episcopatum amatis? Nobiscum habete. In vobis nihil odimus, nihil<br />
<strong>de</strong>testamur, nihil exsecramur, nihil anathemamus, nisi humanum errorem.<br />
Humanum, diximus, <strong>de</strong>testamur errorem, non divinam veritatem: sed<br />
quod Dei habetis, agnoscimus; quod vestrum improbum habetis, corrigimus.<br />
Signum Domini mei, signum Imperatoris mei, characterem Regís<br />
mei in <strong>de</strong>sertore agnosco; quaero, invenio, admoveo, accedo, apprehendo,<br />
duco, corrigo <strong>de</strong>sertorem, non violo characterem. Si quis advertat, si quis<br />
attendat, hoc non est litigare, sed amare. Diximus posse in una Ecclesia,<br />
pacis causa, esse fratres concor<strong>de</strong>s: speciosa enim res est concordia fratrum.<br />
Non posse enim dúos esse episcopos. Diximus, ut ambo se<strong>de</strong>ant<br />
in una simplici basílica; ille in cathedra, ille ut peregrinus; ille in<br />
cathedra christiana, ille in haeretica quasi collega iuxta se<strong>de</strong>at: rursus ille<br />
1 Se refiere a las actas <strong>de</strong> la conferencia <strong>de</strong> Cartago. Véase la nota complementaria<br />
[7]: La conferencia <strong>de</strong> Cartago p.547.<br />
^ Véase la carta 128 y Resumen <strong>de</strong>l <strong>de</strong>bate con los donatistas III 230.<br />
hucha y paz con los donatistas 301<br />
como colega; a<strong>de</strong>más, que uno presida en su asamblea, y el<br />
otro, a su vez, en la propia. Dijimos que los apóstoles habían<br />
predicado la penitencia a todos los pueblos, comenzando por<br />
Jerusalén. ¿Qué respon<strong>de</strong>rás a esta Iglesia que los apóstoles<br />
edificaron por todo el mundo, comenzando por Jerusalén? Dijimos:<br />
«Supongamos que Ceciliano hubiera sido culpable».<br />
Un hombre, o dos, o cinco, o diez que hayan sido culpables,<br />
¿han <strong>de</strong> prejuzgar a tantos millares <strong>de</strong> fieles extendidos por<br />
todo el orbe <strong>de</strong> la tierra con maravillosa fecundidad? Eso es<br />
lo que dijimos. Creyó Abrahán cuando se le prometieron todos<br />
los pueblos; pecó Ceciliano, y ¿perecieron todos los pueblos,<br />
<strong>de</strong> modo que pesa más la obra <strong>de</strong> la maldad que la promesa <strong>de</strong><br />
la verdad? Todo eso se dijo y pue<strong>de</strong> leerse. Contra los ejemplos<br />
divinos, contra los testimonios que proclaman que la Iglesia<br />
está extendida por todo el orbe <strong>de</strong> la tierra, <strong>de</strong> cuya Iglesia<br />
mantenemos la unidad en el nombre <strong>de</strong>l Señor, ninguna respuesta<br />
pudieron encontrar.<br />
6. Salvaguardada la causa <strong>de</strong> la Iglesia, afianzada, fijada<br />
y establecida <strong>de</strong> forma inamovible, como cimentada sobre la<br />
roca que las puertas <strong>de</strong>l infierno no vencerán; salvaguardada,<br />
pues, la Iglesia, se pasó también a la cuestión <strong>de</strong> Ceciliano ya<br />
tranquilos, in<strong>de</strong>pendientemente <strong>de</strong> lo que se averiguase hubiese<br />
admitido él. Si como hombre se le hubiese hallado responsable<br />
<strong>de</strong> alguna culpa, ¿íbamos, tal vez, a litigar como si pensásemos<br />
que por culpa <strong>de</strong> un solo hombre habían <strong>de</strong> ser con<strong>de</strong>nados<br />
o rebautizados los otros? Dijimos también: «Salva-<br />
in congregatione sua praesi<strong>de</strong>at, vicissim ille in sua. Paenitentiam praedicatam<br />
esse in remissionem peccatorum per omnes gentes ab Apostolis<br />
incipientibus ab Ierusalem diximus. Quid respon<strong>de</strong>bis huic Ecclesiae,<br />
quae est per omnes gentes ab Apostolis incipientibus ab Ierusalem<br />
aedificata? Diximus: Ponamus omnino malam habuerit causam Caecilianus.<br />
Unus homo malam causam habens, dúo homines, quinqué, <strong>de</strong>cem,<br />
praeiudicabunt tot millibus fi<strong>de</strong>lium toto orbe terrarum multiplici fecunditate<br />
diffusorum? Diximus ista. Credidit Abraham, et promissae sunt ei<br />
omnes gentes: peccavit Caecilianus, et perierunt omnes gentes, ut plus<br />
valeat quod iniquitas commisit, quam quod veritas promisit? Dicta sunt<br />
haec: leguntur. Omnino contra [1595] exempla divina, contra testimonia,<br />
quae asserunt Ecclesiam toto orbe terrarum diffundi, cuius Ecclesiae<br />
in nomine Domini tenemus unitatem, nihil illi respon<strong>de</strong>ré potuerunt.<br />
6. De Caeciliano, salva Ecclesiae causa, iudicium haberi voluerunt.<br />
Caecilianus inventus innocens.—Salva ergo causa Ecclesiae, confirmata,<br />
et incommutabiliter fixa ac stabilita, tanquam supra fundamentum petrae,<br />
quam portae inferorum non vincant: hac ergo salva, venimus et ad<br />
causam Caeciliani, iam securi quidquid ille inveniretur admisisse. Forte<br />
enim, si ut homo inveniretur in aliqua culpa, nos litigaturi eramus, ut<br />
propter culpam unius hominis damnandi aut rebaptizandi iudicaremur?