26.04.2013 Views

Obras completas de SAN AGUSTÍN - 10

Obras completas de SAN AGUSTÍN - 10

Obras completas de SAN AGUSTÍN - 10

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

460 Sermón 375 C<br />

madre. Ahora, al final <strong>de</strong> los tiempos, fue engendrado <strong>de</strong> carne<br />

verda<strong>de</strong>ra en carne verda<strong>de</strong>ra; pero su carne era semejante<br />

a la carne <strong>de</strong> pecado, mas no carne <strong>de</strong> pecado. ¿Por qué era<br />

semejante? Porque era mortal. ¿Por qué no era carne <strong>de</strong> pecado?<br />

Porque había nacido mediante la fe <strong>de</strong> una virgen 5 .<br />

Esa misma carne <strong>de</strong> Cristo creció y llegó a la edad madura.<br />

En ella sintió Cristo hambre, sed; en ella comió, bebió, se<br />

cansó, <strong>de</strong>scansó y durmió; en ella tuvieron lugar todas estas<br />

cosas, pero en ningún lugar hubo pecado. En ella pa<strong>de</strong>ció, en<br />

ella se manifestó hombre el Dios oculto, buscando al hombre<br />

en el hombre, buscando al perdido mediante el asumido. En<br />

ella pa<strong>de</strong>ció, <strong>de</strong> manos <strong>de</strong> los hombres y en favor <strong>de</strong>l mismo<br />

hombre, todo lo que no merecía. Carne verda<strong>de</strong>ra era la que<br />

fue apresada por los judíos; carne verda<strong>de</strong>ra la que comió la<br />

pascua con sus discípulos; carne verda<strong>de</strong>ra la que abofetearon<br />

los judíos; carne verda<strong>de</strong>ra a la que pusieron la corona <strong>de</strong><br />

espinas; carne verda<strong>de</strong>ra la que suspendieron <strong>de</strong>l ma<strong>de</strong>ro los<br />

incrédulos; carne verda<strong>de</strong>ra la que, habiéndose alejado el alma,<br />

hirieron los infieles y miserables; carne verda<strong>de</strong>ra la que bajaron<br />

los discípulos <strong>de</strong>l ma<strong>de</strong>ro y colocaron en el sepulcro; carne<br />

verda<strong>de</strong>ra la que resucitó la verdad; carne verda<strong>de</strong>ra la que<br />

<strong>de</strong>spués <strong>de</strong> la resurrección mostró a los discípulos la verdad;<br />

carne verda<strong>de</strong>ra cuyas cicatrices mostró a las manos <strong>de</strong> quienes<br />

lo tocaban la verdad. Avergüéncese, pues, la falsedad, porque<br />

ha vencido la verdad.<br />

turus, est natus. In carne vera nunc iuxta finem temporum <strong>de</strong> carne vera<br />

est genitus: sed caro eius similitudinem habebat carnis peccati, non erat<br />

caro peccati. Et un<strong>de</strong> similitudinem habebat? quia mortalis erat. Et un<strong>de</strong><br />

[494] peccati caro non erat? quia per fi<strong>de</strong>m virginis venerat. Ipsa autem<br />

caro Christi, ipsa crevit, ipsa ad aetatem íuvenilem pervenit. In illa<br />

Christus esuriit, sitivit, manducavit, bibít, lassatus est, quievit, dormivit:<br />

in illa omnia haec, peccatum nusquam. In illa passus est, in illa manifestatus<br />

est homo latens <strong>de</strong>us, quaerens in nomine hominem, quaerens<br />

perditum per susceptum. In illa ergo pro ipso nomine passus est indigna<br />

ab hominibus. Caro vera erat, quae retenta est a Iudaeis; caro vera erat,<br />

quae pascha cum discipulis manducavit. Carnem veram colaphizaverunt<br />

Iudaei: carni verae spinas inposuerunt Iudaei: carnem veram in ligno<br />

suspen<strong>de</strong>runt increduli; carnem veram iam anima rece<strong>de</strong>nte lancea percusserunt<br />

infi<strong>de</strong>les et miseri; carnem veram discipuli <strong>de</strong> ligno <strong>de</strong>posuerunt,<br />

et in sepulchro posuerunt; carnem veram resuscitavit veritas; carnem<br />

veram post resurrectionem discipulis ostendit veritas; carnis verae<br />

cicatrices manibus contrectantium <strong>de</strong>monstravit veritas. Erubescat ergo<br />

falsitas, quia vicit veritas.<br />

5 Véase la nota complementaria [8]: La concepción por la fe vol.24 p.787.<br />

SERMÓN 37(, x<br />

Tema: Alocución a los neófitos.<br />

Lugar: Hipona. Basílica Mayor o <strong>de</strong> la Paz.<br />

Fecha: Domingo octavo <strong>de</strong> Pascua. Hacia el año<br />

4<strong>10</strong> al 412.<br />

Cuando se leyó el evangelio, vuestra caridad pudo oír que<br />

Jesucristo nuestro Señor y Salvador entró <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> su resurrección,<br />

estando cerradas las puertas, al lugar don<strong>de</strong> se encontraban<br />

sus discípulos. Milagro grandioso; pero <strong>de</strong>jarás <strong>de</strong><br />

extrañarte si piensas que está Dios en medio. Sería, en efecto,<br />

algo admirable <strong>de</strong> haberlo hecho un hombre. Ponió a cuenta<br />

<strong>de</strong> la omnipotencia, no lo tomes por una ficción. Entró estando<br />

cerradas las puertas. Lo que te digo es esto: para que sepas<br />

que su carne era verda<strong>de</strong>ra, mostró las cicatrices a fin <strong>de</strong> que<br />

las tocaran. Según tú, no es propio <strong>de</strong> la naturaleza <strong>de</strong> los<br />

cuerpos entrar a través <strong>de</strong> puertas cerradas; entonces tampoco<br />

es propio <strong>de</strong> ella el caminar sobre las olas <strong>de</strong>l mar. —Entró<br />

a través <strong>de</strong> puertas cerradas; respón<strong>de</strong>me y muéstrame la soli<strong>de</strong>z<br />

<strong>de</strong> la carne. —Caminó sobre las aguas <strong>de</strong>l mar; muéstrame<br />

tú también el peso <strong>de</strong> la carne 2 . —¿Quieres saber que eso<br />

fue obra <strong>de</strong> la omnipotencia? Se lo concedió también a Pedro.<br />

El otorgó lo que quiso, mas lo que le era propio se lo reservó<br />

SERMO CCCLXXVI [PL 39,1669 (n.l)]<br />

DOMINICA IN OCTAVIS PASCHAE<br />

Magnum miraculum, intrate ianuis clausis.—Audivit Caritas vestra,<br />

cum sanctum Evangelium legeretur, Dominum et Salvatorem nostrum<br />

Iesum Christum post resurrectionem suam clausis ostiis introisse ad<br />

discípulos suos. Magnum miraculum: sed mirari <strong>de</strong>sinis, si Deum cogitaveris.<br />

Mirum enim esset, si solus homo hoc fecisset. Refer ad omnipotentiam,<br />

non ad phantasiam. Ostiis clausis intravit. Respon<strong>de</strong>o tibi, ut<br />

scias quia vera caro fuerat, cicatrices tangendas monstravit (cf. lo 20,19-<br />

27). Sed sicut non est, inquis, naturae corporalis per ianuam clausam<br />

intrare, sic non est naturae corporalis super fluctus maris ambulare.<br />

Intravit per clausa ostia, respon<strong>de</strong> mihi, da mihi soliditatem carnis.<br />

Ambulavit super aquas maris, da mihi et tu pondus carnis. Vis nosse<br />

hoc omnipotentiae fuisse? Et Petro <strong>de</strong>dit (cf. Mt 14,25-29). Qui quod<br />

voluit, <strong>de</strong>dit; quod proprium erat, sibi servavit. Ule enim vívens per<br />

1 Su autenticidad fue puesta en duda por los Maurinos y algún autor mo<strong>de</strong>rno,<br />

pero más bien referida a la forma que presenta en los mismos Maurinos. En la presente<br />

edición aparece <strong>de</strong>sdoblado en este sermón y el siguiente.<br />

2 Véase el sermón 247,2.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!