Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
164 Sermón 350<br />
mal, no goza con él mal, se alegra con la verdad. Todo lo tolera,<br />
todo lo cree, todo lo espera, todo lo sufre. La caridad<br />
nunca <strong>de</strong>sfallece. ¡Qué gran<strong>de</strong>za la suya! Es el alma <strong>de</strong> las<br />
Escrituras, el po<strong>de</strong>r <strong>de</strong> la profecía, la salvación <strong>de</strong> los misterios,<br />
el fundamento <strong>de</strong> la ciencia, el fruto <strong>de</strong> la fe, las riquezas<br />
<strong>de</strong> los pobres, la vida <strong>de</strong> los que mueren. ¿Hay gran<strong>de</strong>za <strong>de</strong><br />
ánimo mayor que la <strong>de</strong>l que muere por los impíos? ¿Qué<br />
hay tan benigno como amar a los enemigos? El amor es lo<br />
único que no oprime a la felicidad ajena, que no siente envidia<br />
<strong>de</strong> ella. Es lo único que no se engríe con la felicidad propia,<br />
porque no se hincha. Es lo único a lo que no punza la mala<br />
conciencia, porque no obra el mal. Se halla confiado entre los<br />
insultos, hace el bien el medio <strong>de</strong>l odio; en medio <strong>de</strong> la ira es<br />
plácido; entre las insidias, inocente; en medio <strong>de</strong> la maldad,<br />
llora; en la verdad, respira. ¿Qué hay más fuerte que él, no<br />
para <strong>de</strong>volver las injurias, sino para curarlas? ¿Qué hay más<br />
fiel que él, no por vanidad, sino para la eternidad? En efecto,<br />
tolera todo en la vida presente, porque cree todo lo referente a<br />
la vida futura, y sufre todo lo que aquí le sobreviene, porque<br />
espera todo lo que allí se le promete; con razón nunca <strong>de</strong>sfallece.<br />
Así, pues, perseguid el amor y, pensando <strong>de</strong>votamente<br />
en él, aportad frutos <strong>de</strong> justicia. Y cualquier alabanza que vosotros<br />
hayáis encontrado más exuberante <strong>de</strong> lo que yo haya podido<br />
<strong>de</strong>cir, muéstrese en vuestras costumbres. Conviene que el<br />
sermón <strong>de</strong> un anciano no sólo sea sustancioso, sino también<br />
breve.<br />
sua sunt, non irritatur, non cogitat malum, [1535] non gau<strong>de</strong>t super<br />
iniquitate, congau<strong>de</strong>t autem veritati. Omnia tólerat, omnia credit, omnia<br />
sperat, omnia suffert, Caritas nunquam cadit (1 Cor 13,1-8)? Quanta<br />
est ista? Anima litterarum, prophetiae virtus, sacramentorum salus, scientiae<br />
solidamentum, fi<strong>de</strong>i fructus, divitiae pauperum, vita morientium.<br />
Quid tam magnanimum, quam pro impiis mori? quid tam benignum,<br />
quam inimicos diligere? Sola est quam felicitas aliena non premit, quia<br />
non aemulatur. Sola est quam felicitas sua non extollit, quia non inflatur.<br />
Sola est quam conscientia mala non pungit, quia non agit perperam.<br />
ínter opprobria secura est, ínter odia benéfica est: ínter iras placida est,<br />
inter insidias innocens: Ínter iniquitates gemens„ in veritate respirans.<br />
Quid illa fortius, non ad retribuendas, sed ad non curandas iniurias? Quid<br />
illa fi<strong>de</strong>lius, non vanitati, sed aeternitati? Nam i<strong>de</strong>o tolerat omnia in<br />
praesenti vita, quia credit omnia <strong>de</strong> futura vita; et suffert omnia quae<br />
hic immittuntur, quia sperat omnia quae ibi promittuntur: mérito nunquam<br />
cadit. Ergo sectamini caritatem, et eam sánete cogitantes afferte<br />
fructus iustitiae. Et quidquid uberius, quam ego dicere potui, vos inveneritis<br />
in eius laudibus, appareat in vestris moribus. Oportet enim ut<br />
senilis sermo non solum sit gravis, sed etiam brevis.<br />
SERMÓN 350 A (= MAI 14)<br />
Tema: El amor.<br />
Lugar: Desconocido.<br />
Fecha: Año 399 o antes.<br />
1. No ignoro que vuestros corazones se alimentan a diario<br />
con las exhortaciones <strong>de</strong> las lecturas divinas y con el alimento<br />
<strong>de</strong> la palabra <strong>de</strong> Dios. Mas, en atención al <strong>de</strong>seo <strong>de</strong><br />
amor con el que nos inflamamos mutuamente, voy a <strong>de</strong>cir<br />
algo a vuestra caridad. ¿De qué puedo hablaros sino <strong>de</strong>l amor?<br />
Es tal el amor, que, si alguien quiere hablar <strong>de</strong> él, no ha <strong>de</strong><br />
buscar una lectura a<strong>de</strong>cuada para ello, pues cualquier página,<br />
ábrase don<strong>de</strong> se abra, no dice otra cosa. Testigo <strong>de</strong> ello es el<br />
mismo Señor y el mismo Evangelio nos lo muestra; pues,<br />
cuando le preguntaron cuáles eran los mandamientos mayores<br />
<strong>de</strong> la ley, respondió: Amarás al Señor tu Dios con todo tu corazón,<br />
con toda tu alma y con toda tu mente, y amarás al prójimo<br />
como a ti mismo. Y para que no buscases más en las sagradas<br />
páginas, añadió y dijo: De estos dos mandamientos pen<strong>de</strong><br />
toda la ley y los profetas. Sí toda la ley y los profetas<br />
pen<strong>de</strong>n <strong>de</strong> estos dos mandamientos, ¡cuánto más el Evangelio!<br />
El amor, en efecto, renueva al hombre, pues como la concupiscencia<br />
hace al hombre viejo, así el amor lo hace nuevo. Por<br />
SERMO CCCL A (MAI 14)<br />
[PLS 2,449] (MA 1,292)<br />
INCIPIT BE CARITATE ET DE SOLO AMANDO DEO<br />
1. Exhortationibus divinarum lectionum et alimentis verbi <strong>de</strong>i bene<br />
pasci cotidie corda caritatis vestrae non ignoramus; propter <strong>de</strong>si<strong>de</strong>rium<br />
tamen, quo aceendimur in invicem, caritatis loquendum est aliquid caritati<br />
vestrae. Quid aliud, quam <strong>de</strong> ipsa caritate? Ipsa est enim, <strong>de</strong> qua<br />
quisque si loqui voluerit, non sibi eligit lectionem quae recitetur, ut <strong>de</strong><br />
caritate sit occasio sermocinandi: omnis enim pagina, quaecumque aperitur,<br />
hanc sonat. In hanc rem ipse dominus testis est, et ex evangelio<br />
commonemur, quia cum ab illo quaesitum esset, quae máxima praecepta<br />
essent in lege, respondit: Diliges dominum <strong>de</strong>um tuum ex toto cor<strong>de</strong><br />
luo, et ex tota anima tua, et ex tota mente tua (Mt 22,37); et diliges<br />
proximum tuum tamquam te ipsum (ib., 39). Et ne aliud quaereres in<br />
paginis sanctis, subiunxit et ait: In his duobus praeceptis tota lex pen<strong>de</strong>t<br />
et prophetae (ib., 40). Si tota lex et prophetae in his duobus praeceptis<br />
pen<strong>de</strong>nt, quanto magis evangelium? Caritas enim innovat hominem: nam<br />
sicut cupiditas facit hominem veterem, sic caritas novum. In<strong>de</strong> ingemens