You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
278 Sermón 357<br />
en cambio, se avergüencen. Mira, te suplico, el fruto <strong>de</strong> la<br />
paciencia y <strong>de</strong> tan gran<strong>de</strong> mansedumbre. Decid: «Sois hermanos<br />
nuestros». ¿Para qué? Para que sea honrado el nombre<br />
<strong>de</strong>l Señor. ¿Por qué no te reconoce como hermano? Porque<br />
el nombre <strong>de</strong>l hombre honró a los hombres. Dile, pues: «Hermano<br />
mío: aunque me odies, aunque me <strong>de</strong>testes, eres mi hermano.<br />
Reconoce en ti la señal <strong>de</strong> mi padre, la palabra <strong>de</strong> nuestro<br />
padre. Hermano malo, pen<strong>de</strong>nciero, eres hermano mío.<br />
Pues también tú dices como yo: Padre nuestro que estás en<br />
los cielos. Decimos una misma cosa; ¿por qué no estamos en<br />
la unidad? Te ruego, hermano, que reconozcas lo que dices<br />
conmigo y que con<strong>de</strong>nes lo que haces contra mí. Fíjate en las<br />
palabras que salen <strong>de</strong> tu boca. Escucha no a mí, sino a ti<br />
mismo. Mira a quién <strong>de</strong>cimos: Padre nuestro que estás en los<br />
cielos. No es un amigo ni un vecino quien nos manda vivir<br />
en concordia, sino aquel a quien <strong>de</strong>cimos esas palabras. Ante<br />
el Padre tenemos una sola voz; ¿por qué no tenemos, al mismo<br />
tiempo, una única paz?»<br />
5. Tales cosas <strong>de</strong>béis <strong>de</strong>cirlas con ardor, pero suavemente.<br />
Decidlas inflamados en el fuego <strong>de</strong> la caridad, no hinchados<br />
por la disensión, y suplicad conmigo al Señor con ayunos<br />
solemnes.. Lo que ya hicimos por Dios, hagámoslo también<br />
por esta causa 4 . Ayunamos <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> Pentecostés <strong>de</strong> forma<br />
solemne, y ayunaríamos aunque no existiese este motivo. ¿Qué<br />
<strong>de</strong>bemos hacer por nuestros hermanos, a los que hemos reci-<br />
obsecro, fructum patientiae, tantae mansuetudinis. Dicite: Fratres nostri<br />
estis. Quare? Ut nomen Domini honorificetur (ib.). Quare autem non<br />
te agnoscit fratrem? Quia nomen hominis homines honorificavit. Ergo<br />
dic: Frater meus: o<strong>de</strong>ris licet, <strong>de</strong>testeris licet, frater meus es. Agnosce<br />
in te signum patris mei. Sermo patris nostri. Male frater, litigiose frater,<br />
frater meus es tu. Dicis etenim tu, quomodo et ego: Pater noster qui<br />
es in caelis (Mt 6,9). Unum dicimus: quare in uno non sumus? Rogo<br />
te, frater, agnosce quod mecum dicis, et damna quod contra me facis.<br />
Adverte verba exeuntia <strong>de</strong> ore tuo. Audi, non me, sed te. Vi<strong>de</strong> cui<br />
dicimus: Pater noster qui es in caelis. Non amicus, non vicinus; sed<br />
ipse cui dicimus, concordare nos iubet. Simul habemus apud Patrem<br />
unam vocem: quare non simul habemus unam pacem?<br />
5. Pía opera pro Ecclesiae obtinenda pace. Ieiunium solemne post<br />
Pentecosten. Hospitalitas in eos qui Carthaginem veniunt collationis<br />
causa.—Talia dicite ar<strong>de</strong>nter, dicite leniter. Dicite ar<strong>de</strong>ntes fervore caritatis,<br />
non tumore dissensionis, et <strong>de</strong>precamini nobiscum Dominum solemnibus<br />
ieiuniis. Quae iam reddimus Deo, reddamus et pro causa. Iam<br />
enim ieiunamus post Pentecosten solemniter: et utique ieiunaremus,<br />
etiamsi ista causa non esset. Quid ergo <strong>de</strong>bemus fratribus nostris, quos<br />
4 Es <strong>de</strong>cir, por la causa <strong>de</strong> la unión entre católicos y donatistas que se iba a<br />
ventilar en la conferencia <strong>de</strong> Cartago. Véase la nota complementaria [7]: La conferencia<br />
<strong>de</strong> Cartago p.547.<br />
Elogio <strong>de</strong> la paz 279<br />
bido en el nombre <strong>de</strong>l Señor nuestro Dios, nuestro médico,<br />
para curarlos y sanarlos, ofreciéndoselos a él para que sanen,<br />
en vez <strong>de</strong> atribuirnos a nosotros manos <strong>de</strong> médico? Mas ¿qué<br />
hacemos? Supliquemos al médico mismo ayunando con corazón<br />
humil<strong>de</strong>, piadosa confesión y temor fraterno. Ofrezcamos<br />
a Dios nuestra piedad, y a los hermanos nuestro amor. Aumenten,<br />
pues, nuestras limosnas, gracias a las cuales serán oídas<br />
más fácilmente nuestras oraciones. Practicad la hospitalidad.<br />
Es el momento a<strong>de</strong>cuado; los siervos <strong>de</strong> Dios llegan; es el<br />
momento, es la ocasión; ¿por qué <strong>de</strong>jarla pasar? Mira lo que<br />
tienes en la <strong>de</strong>spensa <strong>de</strong> tu casa. Mira también lo que vas a<br />
poner arriba, qué vas a reservarte para ti, único tesoro <strong>de</strong>l<br />
que estarás seguro. Colócalo arriba; confíalo no a tu siervo,<br />
sino a tu Señor. ¿Acaso temes que también allí penetre el ladrón,<br />
que alguien <strong>de</strong>scerraje las puertas o se lo lleve el enemigo<br />
furioso? Haz por tener algo que se te <strong>de</strong>vuelva. Y no<br />
se te <strong>de</strong>volverá sólo lo que hayas puesto; el Señor quiere que<br />
prestes a interés; pero a él, no a tu prójimo.<br />
in nomine Domini Dei nostri, medid nostri, curandos sanandosque suscipimus,<br />
illi offerentes ut sanentur, non nobis manus medici praesumentes?<br />
Sed quid facimus? Deprecemur ipsum medicum, ieiunantes humili cor<strong>de</strong>,<br />
pia confessione, timore fraterno. Exhibeamus Domino pietatem, fratribus<br />
caritatem. Crescant enim eleemosynae nostrae, quibus exaudiantur facilius<br />
orationes nostrae. Hospitalitatem sectamini. Tempus est: servi Dei veniunt.<br />
Tempus est, occasio est, quare perit? Atten<strong>de</strong> quid habes in cenáculo<br />
domus tuae. Atten<strong>de</strong> et sursum quid reponas, quid tibi serves,<br />
<strong>de</strong> quo thesauro solo securus es. Pone sursum, commenda non servo tuo,<br />
sed Domino tuo. Numquid illic times ne fur obrepat, ne effractor invadat,<br />
ne hostis turbulentas eripiat? [1586] Fac ut hateas quod tibi reddatur.<br />
Nec hoc tibi redditur, quod posueris. Feneratorem te vult Dominus,<br />
sed suum, non proximi tui.