You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
220 Sermón 352<br />
estar, vivir y orar tranquilo. Pues ¿qué vas a hacer? Vas a<br />
orar. ¿Para qué preguntar cuándo? Hoy mismo vas a orar.<br />
¿O no vas a orar? Repleto <strong>de</strong> ira y <strong>de</strong> odio, amenazas venganza:<br />
no perdonas <strong>de</strong> corazón. Hete orando; hete que ha<br />
llegado la hora <strong>de</strong> orar; comienzas a oír o a recitar tú mismo<br />
aquellas palabras. Recitadas o escuchadas las anteriores peticiones,<br />
has <strong>de</strong> llegar a esta otra. O si no has <strong>de</strong> llegar, ¿adon<strong>de</strong><br />
has <strong>de</strong> ir? ¿Te <strong>de</strong>sviarás <strong>de</strong> Cristo para no perdonar al enemigo?<br />
En efecto, si te <strong>de</strong>svías en la oración para no tener que<br />
<strong>de</strong>cir: Perdónanos nuestras <strong>de</strong>udas, puesto que no pue<strong>de</strong>s continuar:<br />
Así como nosotros perdonamos a nuestros <strong>de</strong>udores,<br />
no sea que se te responda al instante: «Te perdono <strong>de</strong>l mismo<br />
modo que perdonas tú»; por tanto, dado que no pue<strong>de</strong>s pronunciar<br />
tales palabras y no quieres perdonar, te <strong>de</strong>sviarás <strong>de</strong><br />
este versillo, lo pasarás por alto y dirás lo que viene a continuación:<br />
No nos <strong>de</strong>jes caer en la tentación. Aquí te apresará<br />
tu acreedor, cuyo rostro tratabas <strong>de</strong> evitar. Suce<strong>de</strong> como cuando<br />
en una al<strong>de</strong>a uno se encuentra con otro a quien <strong>de</strong>be algo:<br />
si tiene fácil una callejuela, abandona el camino que llevaba y<br />
toma otra dirección para no encontrarse con el acreedor. Esto<br />
mismo has pensado haber hecho con este versillo. Evitaste el<br />
<strong>de</strong>cir: «Perdóname, como yo perdono», para que no te perdonara<br />
como tú, es <strong>de</strong>cir, te negara el perdón, puesto que tú no<br />
quieres perdonar; no lo quisiste <strong>de</strong>cir, evitando la presencia<br />
<strong>de</strong>l mismo. ¿A quién rehuyes? ¿Quién eres tú que lo rehuyes?<br />
¿Adon<strong>de</strong> irás, dón<strong>de</strong> pue<strong>de</strong>s estar tú que no esté él? Tendrás<br />
que <strong>de</strong>cir: ¿Adon<strong>de</strong> iré que me aleje <strong>de</strong> tu espíritu? ¿Adon<strong>de</strong><br />
securum orare. Nam ecce quid acturus es? Oraturus es. Quid dicam<br />
quando? Hodie oraturus es. An non es oraturus? Ira et odio impletus,<br />
vindictam minaris: non dimittis ex cor<strong>de</strong>. Ecce oras, ecce venit orandi<br />
hora, incipis verba illa vel audire vel dicere. Dictis et auditis superioribus,<br />
venturus es ad hunc versum. Aut si non venturas, quo iturus? Ne<br />
ignoscas immico, <strong>de</strong>viabís a Christo? Plañe si in oratione <strong>de</strong>viabis, ut<br />
nolis dicere: Dimitte nobis <strong>de</strong>bita nostra (Mt 6,12); quia non potes<br />
dicere: sicut et nos dimittimus <strong>de</strong>bitoribus nostris (ib.); ne tibi cito<br />
respon<strong>de</strong>a[1558]tur. Sic dimitto quomodo et tu dimittis: ergo quia hoc<br />
non potes dicere, et non vis dimittere, <strong>de</strong>viabis ab hoc versu, et praetermittes,<br />
et dices quod sequitur: Ne nos patiaris induci in tentationem<br />
(ib., 13); ibi te capiet creditor tuus, cuius quasi faciem <strong>de</strong>vitabas. Quomodo<br />
quisque in vico cum occurrerit ei cui aliquid <strong>de</strong>bet, si ad manum<br />
est diverticulum, dimittit quo ibat; et it per aliam partem, ne faciem<br />
vi<strong>de</strong>at creditoris. Hoc tu in isto versu te fecisse arbitratus es: <strong>de</strong>vitasti<br />
dicere: Dimitte, sicut ego dimitto; ne sic dimitteret, id est non dimitteret,<br />
quia non dimittis; et noluisti dicere, <strong>de</strong>vitans faciem creditoris.<br />
Quem <strong>de</strong>vitas? quis <strong>de</strong>vitas? Quo ibis, ubi tu esse possis et Ule non<br />
esse? Dicturus es: Quo abibo a spiritu tuo? et a facie tua quo fugiam?<br />
La penitencia 221<br />
huiré <strong>de</strong> tu presencia? Si subo al cielo, allí estás tú; si <strong>de</strong>sciendo<br />
al infierno, allí estás. ¿Pue<strong>de</strong>s tú, <strong>de</strong>udor, ir, huyendo <strong>de</strong><br />
Cristo, a un lugar más lejano que el infierno? También allí<br />
está tu acreedor. ¿Qué tienes que hacer sino lo que sigue?<br />
Tomaré mis alas y volaré recto hasta la extremidad <strong>de</strong>l mar, es<br />
<strong>de</strong>cir, meditaré <strong>de</strong>s<strong>de</strong> mi esperanza en el fin <strong>de</strong>l mundo, viviré<br />
en tus preceptos y me levantaré con las dos alas <strong>de</strong> la caridad.<br />
Cumple, pues, las dos alas <strong>de</strong> la caridad. Ama al prójimo como<br />
a ti mismo y no mantengas el odio que te haga huir <strong>de</strong>l<br />
acreedor.<br />
8. Queda aún el tercer modo <strong>de</strong> penitencia, sobre el que<br />
voy a hablar brevemente para cumplir, con la ayuda <strong>de</strong>l Señor,<br />
lo que me había propuesto y prometido. Es la penitencia<br />
más severa y más dolorosa la que propiamente da el nombre<br />
en la Iglesia a los penitentes, alejados <strong>de</strong> la participación en<br />
el sacramento <strong>de</strong>l altar, no sea que, recibiéndolo indignamente,<br />
coman y beban su propia con<strong>de</strong>nación. Tal penitencia es lastimosa.<br />
La herida es grave: quizá se ha cometido un adulterio,<br />
quizá un homicidio, quizá algún sacrilegio; hecho grave,<br />
herida grave y mortal; pero el médico es todopo<strong>de</strong>roso. Después<br />
<strong>de</strong> haber sufrido la sugestión <strong>de</strong>l hecho, <strong>de</strong> haberse <strong>de</strong>leitado<br />
en él, haber dado el consentimiento y haberlo realizado,<br />
huele ya como si fuese un muerto <strong>de</strong> cuatro días. Pero ni siquiera<br />
a éste lo abandonó el Señor, sino que clamó: Lázaro,<br />
sal fuera. La mole <strong>de</strong> la sepultura cedió ante la voz <strong>de</strong> la mi-<br />
Si ascen<strong>de</strong>ro in caélum, tu illic es; si <strong>de</strong>scen<strong>de</strong>ro in infernum, a<strong>de</strong>s<br />
(Ps 138,7-8). Quantum potest a Christo <strong>de</strong>bitor fugere, quam ut eat in<br />
infernum? A<strong>de</strong>st iste creditor et ibi. Quid facturas es, nisi quod sequitur?<br />
Si assumpsero pennas meas in directum, et volavero in extrema<br />
maris (ib., 9); id est, spe mea finem saeculi meditabor, in praeceptis<br />
tuis vivam, duabus alis caritatis attollar. Imple ergo duas alas caritatis.<br />
Dilige proximum sicut te ipsum; et non teneas odium, un<strong>de</strong> fugias<br />
creditorem.<br />
CAPUT III.—8. Tertium genus paenitentiae luctuosae, pro mortiferis<br />
peccatis. Desperatione veniae anima suffocatur.—Restat paenitentiae<br />
tertium genus, un<strong>de</strong> aliquid breviter dicam, ut adiuvante Domino proposita<br />
et promissa persolvam. Est paenitentia gravior atque luctuosior, in<br />
qua proprie vocantur in Ecclesia paenitentes, remoti etiam a Sacramento<br />
altaris participandi, ne accipiendo indigne, iudicium sibi manducent et<br />
bibant. Illa ergo paenitentia luctuosa est. Grave vulnus est: adulterium<br />
forte commissum est, forte homicidium, forte aliquod sacrilegium, gravis<br />
res, grave vulnus, lethale, mortiferum: sed omnipotens medicus. Iam<br />
post suggestionem facti et <strong>de</strong>lectationem et consensionem et perpetrationem,<br />
quasi quatriduanus mortuus putet: sed nec ipsum Dominus<br />
<strong>de</strong>seruit, sed clamavit: Lazare, prodi foras (lo 11,43). Cessit voci mise-