Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
360 Sermón 362<br />
nocemos, a veces no po<strong>de</strong>mos hablarlo. Si es posible que, aun<br />
conociendo alguna cosa, sea incapaz <strong>de</strong> exponérosla, ¡cuánto<br />
más difícil será para mí el hablar, si también yo, hermanos,<br />
camino con vosotros en la fe y no en la visión! Esto por lo<br />
que se refiere a mí. ¿Qué <strong>de</strong>cir <strong>de</strong>l Apóstol? El consuela<br />
nuestra ignorancia y edifica nuestra fe al afirmar: Hermanos,<br />
yo no pienso haberla alcanzado. Pero una sola cosa persigo:<br />
olvidando lo <strong>de</strong> atrás y en tensión hacia lo que está <strong>de</strong>lante,<br />
persigo la palma <strong>de</strong> la suprema vocación; palabras con las<br />
que <strong>de</strong>muestra que aún se encuentra en el camino. Y en otro<br />
lugar dice: Mientras vivimos en este cuerpo somos peregrinos<br />
lejos <strong>de</strong>l Señor, pues caminamos por la fe, no por la visión.<br />
Y también: En esperanza hemos sido salvados. La esperanza<br />
que se ve no es esperanza, pues lo que uno ve, ¿cómo lo espera?<br />
Mas, si esperamos lo que no vemos, por la paciencia lo<br />
esperamos.<br />
5. Así, pues, hermanos, escuchad <strong>de</strong> mi boca el grito que<br />
está ya en los salmos; grito piadoso, humil<strong>de</strong>, manso; no envanecido,<br />
ni alborotador, ni precipitado, ni temerario. Dice el<br />
salmo en cierto lugar: Creí, y por eso hablé. Y el Apóstol,<br />
<strong>de</strong>spués <strong>de</strong> haber mencionado este testimonio, añadió: También<br />
nosotros creemos, y por eso hablamos. ¿Deseáis, pues,<br />
que os diga lo que conozco personalmente? No os engaño;<br />
escuchad lo que he creído. No os parezca <strong>de</strong>spreciable porque<br />
vais a oír lo que yo he creído, pues escucháis una confesión<br />
quod autem non novimus, aliquando eloqui non valemus. Cum ergo<br />
fieri possit ut si ego illa nossem, eloqui ea vobis non possem; quanto<br />
difficilius eloquium meum erit, quando et ego, fratres, vobiscum per<br />
fi<strong>de</strong>m ambulo, nondum per speciem? Sed hoc ego, an et ipse Apostolus?<br />
Nam consolatur ignorantiam nostram, et aedificat fi<strong>de</strong>m, dicens: Fratres,<br />
ego me non arbitror apprehendisse. Unum autem, quae retro oblitus, in<br />
ea quae ante sunt extentus, secundum intentionem sequor ad palmam<br />
supernae vocationis (Phil 3,13-14); un<strong>de</strong> se <strong>de</strong>monstrat in via esse.<br />
Et alio loco: Quamdiu sumus, inquit, in corpore, peregrinamur a Domino:<br />
per fi<strong>de</strong>m enim ambulamus, non per speciem (2 Cor 5,6-7). Et<br />
iterum: Spe enim, inquit, salvi facti sumus. Spes autem quae vi<strong>de</strong>tur,<br />
non est spes: quod enim vi<strong>de</strong>t quis, quid sperat? Si autem quod non<br />
vi<strong>de</strong>mus speramus, per patientiam exspectamus (Rom #,24-25).<br />
CAPOT V.—5. Ecclesia docet quod credidit, non quod novit.—Sic<br />
ergo, fratres, audite a me vocem quae est in Psalmis, piam, humilem,<br />
mansuetam, non elatam, non turbulentam, non praecipitem, non temerariam.<br />
Ait enim quodam in loco Psalmus: Credidi, propter quod locutus<br />
sum (Ps 115,<strong>10</strong>). Et interposuit hoc testimonium Apostolus, atque<br />
subiecit: Et nos credimus, propter quod et loquimur (2 Cor 4,13). Vultis<br />
ergo ea me dicere quae novi? Non vos fallo, au [1614] díte quod credidi.<br />
Non vobis vilescat, quia quod credidi auditis: auditis efim veracem con-<br />
La resurrección <strong>de</strong> los muertos 361<br />
veraz. En cambio, si dijera: «Escuchad lo que conozco», oiríais<br />
una temeraria presunción. Por tanto, hermanos, aunque todos<br />
nosotros, y, puesto que damos fe a las Escrituras sagradas,<br />
también todos los que vivieron en la carne antes <strong>de</strong> nosotros,<br />
por quienes habló el Espíritu Santo y distribuyó a los hombres<br />
lo que les era necesario en su condición <strong>de</strong> peregrinos;<br />
aunque todos hablamos <strong>de</strong> lo que creemos, el Señor, en cambio,<br />
habló <strong>de</strong> lo que conocía. ¿Qué puedo <strong>de</strong>cir yo si sólo el<br />
Señor podía conocer lo que <strong>de</strong>cía a propósito <strong>de</strong> la vida eterna,<br />
y todos los que le siguieron hablaron porque creyeron? Pero<br />
nos hallamos todavía con que el mismo Jesucristo nuestro Señor<br />
tenía qué <strong>de</strong>cir, pero nada habló al respecto. En cierto lugar<br />
dijo a sus discípulos: Todavía tengo muchas cosas que <strong>de</strong>ciros,<br />
pero no podéis soportarlas ahora. Difería el <strong>de</strong>cirles lo<br />
que sabía en atención a su <strong>de</strong>bilidad, no porque personalmente<br />
tuviera dificultad. Nosotros, en cambio, <strong>de</strong>bido a nuestra común<br />
<strong>de</strong>bilidad, no intentamos exponer con la suficiente dignidad<br />
lo que conocemos, sino que explicamos como po<strong>de</strong>mos lo<br />
que dignamente creemos; vosotros, compren<strong>de</strong>d si podéis.<br />
Y si alguno <strong>de</strong> vosotros pue<strong>de</strong> compren<strong>de</strong>r algo más <strong>de</strong> lo<br />
que yo pueda <strong>de</strong>cir, no se fije en la exigüedad <strong>de</strong>l riachuelo,<br />
sino corra a la fuente abundante, porque en él está la fuente<br />
<strong>de</strong> la vida, en cuya luz veremos la luz.<br />
6. Que existe la resurrección <strong>de</strong> los muertos, ya lo he<br />
tratado; así lo creemos, así <strong>de</strong>bemos creerlo, y así hablamos,<br />
porque así hemos creído, si es que somos cristianos, al con-<br />
fessionem. Si autem dicerem: Audite quod novi; audiretis temerariam<br />
praesumptionem. Si ergo, fratres, omnes nos, et, ut credimus sanctorum<br />
litteris, omnes etiam qui ante nos in carne vixerunt, et per quos loquens<br />
Spiritus Dei distribuit hominibus tantum quantum satis esset significan<br />
peregrinantibus, omnes quod credimus loquimur: Dominus autem ipse,<br />
quae noverat. Quid igitur, si solus Dominus <strong>de</strong> vita in aeternum futura<br />
nosse poterat quod dicebat; alii vero sequentes Dominum, i<strong>de</strong>o quia<br />
credi<strong>de</strong>runt? Invenimus ipsum Dominum nostrum Iesum Christum,<br />
scientem quid loqueretur, non dicentem tamen. Ait enim quodam in loco<br />
discipulis suis: Adhuc multa babeo vobis dicere; sed non potestis illa<br />
portare modo (lo 16,12). lile propter illorum infirmitatem, non propter<br />
suam difficultatem, quod noverat dicere differebat. Nos autem propter<br />
communem omnium nostrum infirmitatem, non quod novimus satis digne<br />
eloqui conamur, sed quae digne credimus, ut possumus, explicamus; et<br />
vos capite ut potestis. Et si amplius forte capere aliquis vestrum potest,<br />
quam ego dicere; non attendat ad exiguum rivum, sed currat ad uberrimum<br />
fontem: quoniam apud eum est fons vitae, in cuius lumine vi<strong>de</strong>bimus<br />
lumen (cf. Ps 35,<strong>10</strong>).<br />
CAPUT VI.—6. Cbristiano <strong>de</strong> resurrectione dubitare non licet.—<br />
Quia ergo est resurrectio disputavimus, sic credimus, sic cre<strong>de</strong>re <strong>de</strong>bemus,<br />
sic loquimur, quia sic credidimus, si christiani sumus, intuentes