26.04.2013 Views

Obras completas de SAN AGUSTÍN - 10

Obras completas de SAN AGUSTÍN - 10

Obras completas de SAN AGUSTÍN - 10

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

268 Sermón 356<br />

tampoco seguirá siendo clérigo. Es cierto que había dicho, y<br />

soy consciente <strong>de</strong> ello, que, si no querían aceptar el vivir en<br />

común conmigo, no les quitaría el clericato, que podrían mantenerse<br />

y vivir aparte y servir a Dios como quisieran. Pero les<br />

puse ante sus ojos el gran mal que significa caer <strong>de</strong>l propósito.<br />

Preferí tener cojos a llorar muertos. En efecto, quien es<br />

hipócrita está muerto. Así, pues, <strong>de</strong>l mismo modo que afirmé<br />

que no quitaría el clericato a quien quisiese permanecer aparte<br />

y vivir <strong>de</strong> lo suyo, así ahora afirmo que, puesto que, con la<br />

ayuda <strong>de</strong> Dios, les plugo a ellos esta vida común, a quien encuentre<br />

viviendo en la hipocresía, a quien le halle poseyendo<br />

algo propio, no le permitiré hacer testamento, sino que lo borraré<br />

<strong>de</strong> la lista <strong>de</strong> clérigos. Apele contra mí a cien concilios;<br />

navegue contra mí adon<strong>de</strong>quiera; hállese ciertamente don<strong>de</strong><br />

pueda; el Señor me ayudará para que él no sea clérigo don<strong>de</strong><br />

yo soy obispo. Lo habéis oído, lo han oído. Pero espero en<br />

nuestro Dios y en su misericordia que como han aceptado con<br />

alegría esta mi disposición, así la mantendrán santa y fielmente.<br />

15. He dicho que ninguno <strong>de</strong> los presbíteros que habitan<br />

conmigo tiene nada propio; entre ellos está también Bernabé.<br />

También he oído que no han faltado rumores respecto a él;<br />

ante todo, que compró una finca a mi querido y honorable<br />

hijo Eleusino. Eso es falso; él no la vendió, sino que la donó<br />

al monasterio. De ello soy testigo. Qué más queráis saber, lo<br />

ignoro. Yo soy testigo <strong>de</strong> que él no la vendió, sino que la<br />

et scio me dixisse, ut si nolint suscipere socialem uitam mecum a , non<br />

íllis tollerem clericatum; seorsum manerent, seorsum uiuerent, quomodo<br />

possint <strong>de</strong>o uiuerent. Et tamen ante oculos posui, quantum mali sit a<br />

proposito ca<strong>de</strong>re. Malui enim habere uel claudos, quam plangere mortuos.<br />

Qui enim hypocrita est, mortuus est. Quomodo etgo quicumque<br />

uoluisset extra manere et <strong>de</strong> suo uiuere, non ei tollerem clericatum: ita<br />

modo quia placuit illis, <strong>de</strong>o propitio, socialis haec uita, quisquís cum<br />

hypocrisi uixerit, quisquís inuentus fuerit habens proprium, non illi permuto<br />

ut in<strong>de</strong> faciat testamentum, [142] sed <strong>de</strong>lebo eum <strong>de</strong> tabula clericorum.<br />

Interpellet contra me mille concilia, nauiget contra me quo<br />

uoluerit, sit certe ubi potuerit: adiuuabit me dominus, ut ubi ego episcopus<br />

sum, ille clericus esse non possit. Audistis, audierunt. Sed spero in<br />

<strong>de</strong>o nostro et misericordia eius, quia sicut dispositionem meam istam<br />

hilariter acceperunt, sic eam puré fi<strong>de</strong>literque seruabunt.<br />

15. Dixi aliquid suum non habere presbyteros cohabitatores meos,<br />

ínter quos est et presbyter Barnabas. Sed et <strong>de</strong> illo audiui quaedam fuisse<br />

iactata, ante omnia quia emit uillam a dilecto et honorabili filio meo<br />

Eleusino. Hoc falsum est: (1581) monasterio donauit ille, non uendidit.<br />

Ego sum testis. Quid amplius quaeratis, ignoro. Ego sum testis: donauit<br />

ille, non uendidit. Sed dum non creditur donare potuisse, creditus est<br />

a] nostram PL.<br />

La vida <strong>de</strong> los clérigos 269<br />

donó. Pero al mismo tiempo que no se cree que pudiera donarla,<br />

se cree que la vendió. Dichoso el hombre que realizó<br />

acción tan buena que no merece crédito. Al menos ahora,<br />

creedle y cesad <strong>de</strong> prestar oído fácil a los <strong>de</strong>tractores. Ya lo<br />

he dicho: yo soy testigo. También se dijo <strong>de</strong> él que en el año<br />

en que fue encargado <strong>de</strong> la administración <strong>de</strong> los bienes <strong>de</strong> la<br />

Iglesia contrajo <strong>de</strong>udas <strong>de</strong> propósito para que, al querer yo<br />

que las pagara, le diese la finca <strong>de</strong> la Victoria; como si me<br />

hubiera dicho: «Para po<strong>de</strong>r pagar mis <strong>de</strong>udas, dame por diez<br />

años la tierra <strong>de</strong> la Victoria». También esto es falso. Pero el<br />

rumor nació por algo. Contrajo <strong>de</strong>udas que tenía que pagar.<br />

Yo las he pagado en parte, como he podido. Le quedó todavía<br />

algo que <strong>de</strong>bía al monasterio que Dios levantó por medio <strong>de</strong><br />

él. Como aún quedaba esa <strong>de</strong>uda, comenzamos a buscar medios<br />

para pagarla. Nadie se ofreció a tomar en arriendo la<br />

finca pagando antes más <strong>de</strong> cuarenta sólidos. Pero vimos que<br />

la finca podía dar más para cancelar antes la <strong>de</strong>uda, y se la<br />

confié a él, <strong>de</strong> modo que los hermanos no reclamasen las ganancias<br />

<strong>de</strong>l alquiler, antes bien cuanto produjese ella con sus<br />

frutos se emplease en saldar la <strong>de</strong>uda. Es un asunto <strong>de</strong> confianza.<br />

El presbítero está dispuesto a que ponga en manos <strong>de</strong><br />

otros el <strong>de</strong>volver a los hermanos lo obtenido <strong>de</strong> los frutos.<br />

Preséntese alguien <strong>de</strong> vosotros o alguien <strong>de</strong> quienes lanzaron<br />

tales acusaciones para confiarle esta misión. Hay entre vosotros<br />

personas piadosas que sintieron dolor en base a un rumor falso<br />

uendidisse. Beatus homo, qui tam bonum opus fecit, ut non cre<strong>de</strong>retur!<br />

Tamen uel modo credite, et <strong>de</strong>tractores audire libenter <strong>de</strong>sinite. Iam<br />

dixi, ego sum testis. Dictum est <strong>de</strong> illo etiam quod anno praepositurae<br />

suae per industriam <strong>de</strong>bita fecerit, ut dum uolo ego reddi <strong>de</strong>bita, darem<br />

illi poscenti fundum uictorianensem: tamquam dixisset mihi: Vt reddam<br />

<strong>de</strong>bita mea, da mihi in <strong>de</strong>cem annos fundum uictorianensem. Et hoc<br />

falsum est. Sed fuit un<strong>de</strong> rumor nasceretur. Fecit <strong>de</strong>bita red<strong>de</strong>nda. A<br />

nobis reddita sunt partim, un<strong>de</strong> potuerunt. Remansit aliquid quod <strong>de</strong>be,<br />

batur b etiam monasterio illi quod per ipsum <strong>de</strong>us instituit. Cum ergo<br />

remansisset, coepimus quaerere un<strong>de</strong> <strong>de</strong>bitum red<strong>de</strong>remus. Ad conductionem<br />

illius fundi nullus accessit, nisi quadraginta solidos offerens pensionan.<br />

Sed uidimus posse fundum amplius daré, et celerius <strong>de</strong>bitum<br />

red<strong>de</strong>retur; et commisi fi<strong>de</strong>i eius, ut <strong>de</strong> ipsa conductione lucra non<br />

quaererent ° fratres, sed quidquid daret fundus, <strong>de</strong> ipsis fructibus imputarent<br />

ad <strong>de</strong>bitum. Fi<strong>de</strong> agitur. Paratus est presbyter ut alium constituam,<br />

qui <strong>de</strong> [143] fructibus fratribus reddat. Ex numero uestro sit<br />

aliquis, cui hoc commitam, ex numero ipsorum, qui ad nos talia pertulerunt.<br />

Sunt enim in uobis homines religiosi, qui eum rumore d falso<br />

b] non <strong>de</strong>beb. PL.<br />

c] requirerent PL.<br />

d] rumoiem PL.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!