You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
199 PSYCHOPANNYCHIA. 200<br />
Hoc etiam acerrimum telum est contra eos, quod<br />
responsum est latroni imploranti misericordiam (Luc.<br />
23, 42 ss.). Rogaverat ille, Memento mei Domine,<br />
dum veneris in regnum tuum. Audit, Hodie mecum<br />
eris in paradiso. Ille se affuturum latroni promittit,<br />
qui ubique est. Et paradisum -promittit, quia<br />
satis delitiarum habet, qui Deo fruitur. Neque ilium<br />
reiicit in longam dierum seriem, sed eo ipso<br />
die vocat ad delitias regni sui. Iactatur istorum<br />
cavillum, quo Christi verbum eludunt. Unus, inquiunt,<br />
dies sicut mille anni. in conspectu eïus (2<br />
Petr. 3, 8). Sed non meminerunt Deum humanis<br />
sensibus se accommodare, quoties hominibus loquitur.<br />
Neque legunt diem [fol. 21] unum in scrip turis<br />
positum, pro mille annis. Quis ferat hune Interpretern,<br />
qui quum audierit ex Deo, aliquid hodie<br />
futurum, cogitet annorum milha? An vero, quum<br />
Ninivitis Ionas denunciaret, Adhuc quadraginta dies,<br />
et Ninive subyertetur: poterant illi exspëctare Dei<br />
iudicium secure, donee quadragies mille anni effluerent?<br />
Neque hoc sensu dixit Petrus mille annos<br />
in conspectu Dei sicut diem unum. Sed quum pseudoprophetae<br />
aliqui dies et horas supputarent, ut Deum<br />
mendacii arguèrent, qui non ad primum eorum Votum<br />
promissa solveret: admonet apud Deum esse<br />
aeternitatem, cui mille anni vix sunt unum momen-tum.<br />
Quoniam vero sentiunt se teneri adhuc implicitos,<br />
contendunt, hodie, in scripturis significare<br />
tempus novi testamenti, sicut heri, veteris. Hue<br />
torquent quod in epistola ad Hebraeos legitur : Iesus<br />
Christus heri, et hodie, ipse in saecula (Hebr.<br />
13, 8). Hic vero toto coelo errant. Nam si heri<br />
tantum fuit, aliquando coepit esse qui non erat ante<br />
initium veteris testamenti. Ubi erit Iesus ille Deus<br />
aeternus, iuxta humanitatem etiam primogenitus omnis<br />
creaturae, et agnus ab origine mundi occisus<br />
(Coloss. 1, 15; Apoc. 13, 3. 8)? Deinde, si hodie id<br />
temporis désignât, quod int'ercedit inter diem iudicii<br />
et Christi humanitatem, habemus paradisum obventurum<br />
latroni ante euni diem, quo surgere animas<br />
a somno suo docent. Atque ita, eorum confessione,<br />
extorquebitur, impletam promissionem latroni<br />
datam, ante iudicium: quam, nisi post iudicium,<br />
implendam negant. Quod si verbum illud ad<br />
tempus trahunt, quod iudicium sequitur: cur addit<br />
autor epistolae, Et in saecula? Atque, ut palpare<br />
possint suas tenebras: si respiciebat Christus in ea<br />
promissione tempus iudicii, non debuit dicere hodie,<br />
sed futuro saeculo. Quemadmodum Iesaias, quum<br />
vellet significare resnrrectionis mysterium, vocavit<br />
Christum, patrem futuri saeculi (les. 9, 6). Quum<br />
autem heri et hodie et in saecula dixerit apostolus,<br />
pro eo quod dicimus, fuit, est, et erit (quae tria<br />
tempora nobis aeternitatem désignant) quid aliud agunt<br />
suis argutiolis, quam sensum apostoli pervertuht?<br />
Hanc esse proprietatem primi vocabuli, ut tempus<br />
aeternum contineat, licet ex propheta discere, qui<br />
scribit praeparatam ab hesterno impiis gehennam (les.<br />
30,33): quum sciàmus, ex Christi verbis, praeparatum<br />
ab aeterno ignem diabolo et angelis eius (Matth.<br />
25, 41). Vident hie, quibus est aliquid iudicii aut<br />
sanae mentis, nihil futurum illis reliquumr quo éludant<br />
manifestam adeo veritatem. Est tarnen adhuc<br />
quiddam quod obstrepunt: sic promissum fuisse paradisum<br />
latroni eo die, quemadmodum indieta mors<br />
primis parentibus, quo die gustarent de arbore scientiae<br />
boni et mali. Quod ut illis concedamus, hoc<br />
tarnen extorquebimus, latronem eo die restitutum<br />
a miseria, in quam [fol. 22] ineiderat Adam, quo die<br />
legem sibi dietam praevaricatus fuerat: .fuisse igitur<br />
redditam latroni immortalitatem. Deinde quum de<br />
morte statim dissoram, satis (ni fallor) explicabo,<br />
quomodo ëo die mortui fuerint primi parentes, quo<br />
die se a Deo abalienaverunt.<br />
Nunc mihi ad eos sermo convertatur, qui bona<br />
pace conscientiae, promissorum Dei memores, in illis<br />
aequieseunt. Haec inquam, fratres, haec vobis<br />
fides non excutiatur, etiamsi omnes inferorum portao<br />
insultent, ubi Deüm habetis sponsoi'em, qui veritatem<br />
suam abnegare non potest. Yox eius est<br />
minime obscura, ad ecclesiam adhuc in terris peregrinantem:<br />
Non erit tibi amplius sol ad lucendum<br />
per diem, neque splendor lunae illuminabit te, quia<br />
erit tibi Dominus in lucem sempiternam (les. 60,<br />
19). Quod si suo more ad ultimam rosurrectionem<br />
nos trahunt, promptum erit refellere vanitatem ')<br />
ex singulis verbis capitis : quibus nunc Dominus promittit<br />
suum Christum, nunc gentes in fidem cooptandas,<br />
etc. Semper in memoriam nobis redeat quod<br />
Spiritus doeuit per os Davidis: Iustus ut palma florebit,<br />
sicut eedrus in Libano multiplicabitur. Plantati<br />
in domo Domini, in atriis Dei nostri florebunt,<br />
adhuc germinabunt, in senectute pingues et virides<br />
erunt (Psal. 92, 13 ss.). Ne vos torreat quod<br />
omnes naturae virtutes deficere creduntur: quum auditis<br />
senectutem viridem, pinguem et germinantem.<br />
Haec vobiscum reputantes exemplo Davidis occinite<br />
animae vestrae: Benedic anima mea Domino, qui<br />
satiat bono os tuum : renovabitur, ut aquilae, iuventus<br />
tua (Psal. 103, 5). Caetera Domino permittite,<br />
qui custodit introitum nostrum, et exitum nostrum,<br />
ex hoc nunc, et usque in saeculum (Psal.<br />
121, 8). Hic est qui pluit imbrem matutinum et<br />
serotinum, super electos suos (Ioel. 2, 23). De quo<br />
nobis dictum est: Deus noster, Deus salutis est: et<br />
Domini Dei egressus mortis (Psal. 68, 2,1). Hanc patris<br />
bonitatem exposuit nobis Christus, quum dixit:<br />
Pater, quos dedisti mihi, volo ut ubi ego sum, et<br />
1) Edd. 1576—1611 mendose: .unitatem.