Tom. V - Archive ouverte UNIGE

lOANNIS OALVINI PRAEFATIO AD SANCTISSIMUM AC SAPIENTISSIMÜM PRAESULEM
OLAUDIUM HANGESTIUM, ABBATEM DIVI ELIGÏÏ NOYIODUNENSIS.
Si qui sunt hodie paulo faciliori nati ingenio,
ornatissime praesul, eo fere oinnes certatim se proripiurit,
illustrandi nominis ambitione, ut praecipitanter
editis ingenii s'ui monimentis, celebrem nominis
memoriam ad posteros tradant: hoc sibi demum
egregiae laudi futurum ducentes, si posteros
cogitant, "magno suo dedecore. Adeo pauci sunt
qui ingénus suis temperare sciant. Hinc scripturiendi
insana licentia, quam statim poenitentia sequitur
comes. In hac tainen improbitate rationem
ineunt, qua sibi gratiam apud lectores, ut aiunt, benevolos
concilient: quorum profecto benevolentia prolixe
abutuntur. Quidam praetendunt aetatis tirocinium:
alii causificantur improbis amicorum pre,cibus
libros inchoatos sibi de manibus ex cuti: alii nescio
quid nugârum garriunt, quo errorem deprecentur,
si se populo spectandos importune dederint. Atqui
rrialim nullos omnino foetus edere, quam praematuros,
vel etiam, ut fit, abortivos non tarn edere,
quam proiicere. Mihi vero etiam aliquid meditandum
est, quo rationem meam institutumque approbem,
non tantum benevolis, sed oircumspectis lectoribus:
eoque magis, quod unus de plebe homuncio,
mediocri, seu potius modica eruditione praedi-
"tus, nihil in me habeam, quod spem aliquam posait
celebritatis excitare. Haec quidem ignobilitatis
meae conscientia fecerat, ut hactenus abstinerem
publico. Neque haec nostra scholia, qualiàcunque
sunt, primum meditabar in-earn spem, ut aliquando
publicum acciperent: sed tarnen quasi iam tum de
editione cogitans, studii contentione provehebar, ne
velut in re ludicra otiose et oscitanter ludens, operam
quoque luderem. Itaque nondum ad umbilicum
deducta, amicis aliquot probisac fidelibusquum
recitarem, illique simpliciter, ut soient omnia, candideque
aestimarent, spem aliquam iniecerunt eius
generis esse, quae non plane a gratia abhorrèrent,
si ederentur. Yakut praesertim Connani mei autoritas,
viri prudentissimi ac disertissimi cui uni stant
et cadunt mea consilia. Adde quod optimum auto-
rem plerisque sordescere, ac nullo paene esse numéro,
iniquissime ferebam: ut iamdiu optaverim
egregium quempiam vindicem emergere, qui ilium
in suam dignitatem assereret. Hoc ipsum si sum
aliqua ex parte assequutus, tantum laboris non
frustra exhausisse videar: nempe quum in hac arena
bis desudarit Erasmus literarum alterum decus, ac
primae deliciae: quaedam etiam ipsius oculos subterfugerint,
quod citra invidiam dictum sit, a nobis
primum animadversa. Equidem de autore ipso
dum loquor parcius, vereor ne summas eius laudes
ingenii culpa deteram. Neque eius mérita laudibus
assequi operae pretium est, ne ipse per se parum
afferre commendationis videatur. Penitus tacuissem,
nisi multorum animos occupasset prava ')
quaedam opinio, ac iam praeiudicii locum obtineret,
Senecae nullas esse in eloquentia virtutes, in philosophia
numéro ac pondère exiguas, quae tarnen
ipsae inter vitia demersae lateant. Si