Tom. V - Archive ouverte UNIGE

209 PSYCHOPANNYCHIA. 210
stes, vanitas vanitatuin, et omnia vanitas. Quid enim
aliud agit, quam ut sensum hominis vanum, et rerum
omnium incertum ostendat? Yidet homo se
mori instar beluarum, sibi vitam et mortem cum illis
esse communem: conditionemögitur sibi aequam
cum illis, colligit. Et quemadmodum post mortem
illis nihil superest, ita sibi nihil fàcit reliquum. Haec
mens hominis, haeo ratio, hie intellectus. Animalis
enim homo non percipit ea quae sunt spiritus: stultitia
est illi et non potest intelligere (1 Cor. 2, 14).
Homo yidet oculis carnis, spectat mortem praesentem,
hoc unum secum reputat de terra omnia or ta
esse, et in terrain pariter reverti: interim animae
nulla ratio. Atque id est quod subiicit: Quis noyit,
an spiritus filiorum Adam ascendat sursnm? Quod
si ad animam veniatur, humana ratio tota in se contracta
nihil statum aut liquidum, studendo, meditando,
ratiocinando comprehendet. Quum igitur Solomon
humani sensus vanitatem ex eo ostendac, quod
in animi consideratione yarius sit et suspensus, minime
errori eorum patrocinatur: sed fidem.nostram
praeclare sustinet. Quod enim humanae mentis capturn
excedit et modulos, hoc nobis explicat Dei sapientia:
spiritum scilicet filiorum Adam sursum ascendere.
Proponam simile ex eodem scrip tore (Eccl.
9,1 s.), quo duram istam cervicem paulum illis inflectam..
Non intelligit homo odium yel amorem Dei
erga homines, sed omnia servantur incerta, eo quod
uni versa aeque eveniunt iusto et impio, bono et malo,
immolanti victimas et non immolanti, etc. Si omnia
servantur incerta in futurum: ergo fidelis, cui omnia
in bonum cooperantur, afnictionem interpretabitur
esse Dei odium? minime: fidelibus enim dictum
est (Ioann. 16, 33): In mundo pressuram habebitis,
in me consolaticnem. Oui verbo dum incumbunt,
non modo infracta animi aequitate perferunt quidquid
evenerit, sed etiam gloriantur in tribulationibus,
confitentes cum beato lob: Etiamsi occiderit
nos, in ipso sperabimus (lob. 13, 15). Quomodo igitur
in futurum servantur incerta omnia? Haec secundum
hominem. Verumtamen yanitas omnis homo
viyens. His subiicit (Eccl. 9, 3 ss.): Hoc est pessimum
quod vidi sub sole, quia eadem cunctis eveniunt:
unde et corda filiorum hominum implentur
malitia et contemptu, in vita sua: et post haec, ad
.inferos deducuntur. [fol. 31] Nemo est qui semper
yivat, et qui huius rei habeat fiduciam. Melior est
canis yivus leone mortuo. Viyentes enim sciunt se
esse morituros: mortui yero nihil noverunt amplius.
Nee habent ultra mercedem: quia oblivioni tradita
est memoria ipsorum, etc. Nonne haec loquitur de
eorum crassitia, qui cernunt tantum ante pedes,
nee futuram vitam, nee rcsurreotionem sperantes?
Nam etsi verum esset, nihil nos esse post mortem:
superest tarnen resurreetio, in cuius spem si
intuerentur, non imbuerentur contemptu Dei, nee
Calvini opera. Vol. V. ,
replerentur malitia: ut omnia alia omittam. Oonstituamus
ergo post Solomonem, haec omnia non cadere
sub sensum rationis humanae. Quod si certum
aliquid habere volumus, ad legem curramus et ad.
testimonium (les. 8, 20) : ubi Veritas et viae Domini. '
Haec nobis loquuntur: Donee revertatur pulvis in
terram unde erat, et spiritus redeat ad Deum qui
dodit ilium (Eccl. 12, 7). Nemo ergo dubitet, qui
verbum Dei audierit, quin spiritus filiorum Adam
ascendat sursum. Ascendere autem sursum, simpüV
citer illic accipio pro consistera, et immortalitatem
retinere: quemadmodum sursum 1 ) descendere, dixisse
mihi videtur, pro collabi, decidere, disperdi.
Quintum argumentum pleno adeo atque aperto
gutture intonant, ut profundissimum somnum dormientibus
excutere possint. In eo enim meliorem'
suae victoriae partem constituunt. Et quum fucum
suis neophytis facere volunt, id potissimum arripiunt,
quo fidem eorum et sanam men tern labefactent.
Unum, inquiunt, iudicium, quod reddet omnibus
suam mercedem, piis gloriam, impiis gehennam. .
Nihil ante ilium diem statuitur, aut beatitudinis, aut
miseriae. Sic ubique scripturae testantur: Mittet
angelos suos cum tuba et voce magna, etcongregabunt
electos eius a quatuor ventis, a summis coelorum,
usque ad terminos eorum (Matth. 24, 31).
Item: In consummatione saeculi mittet filius hominis
angelos suos, et colligent de regno eius omnia
scandala, et eos qui faciunt iniquitatem, et mittent
eos in caminum ignis. Tunc iusti fulgebunt, sicut
sol, in regno patris sui (Matth. 13, 41 ss.). Item:
Tunc dicet rex his qui a dextris erunt: Yenite benedicti
patris mei, possidete regnum paratum vobis
a constitutione mundi: discedite a me maledicti in
ignem aeternum. Et ibunt, hi in supplicium aeternum,
iusti autem in vitam aeternam'(Matth. 25,34 ss.).
Simile est apud Danielem (Dan. 12, 1): Et in tempore
ilio salyabitur populus tuus, omnis qui inventus
fuerit scriptus in libro. Haec omnia, inquiunt,
si de die iudicii scripta sunt, quomodo vocabuntur
tunc ad regni coelestis possessionem electi, si nunc
possident? Quomodo dicetur illis ut veniant, si
iam sunt? Quomodo salyabitur populus, si nunc
salvus est? Quamobrem fidèles, qui nunc etiam in
fide ambulant, non alium exspeetant salutis suae
diem, ut ait [fol."32] Paulus: Scientes, quoniam qui
suscitavit Iesum a mortuis, et nos cum Iesu suscitabit
(2 Cor. 4, 14). Et alibi: Exspectantibus revelationem
Domini nostri Iesu Christi, qui et confirmabit
vos usque in finem, in diem adventus, etc.
(1 Cor. 1, 7 s.). Yerum, ut haec omnia illis concedamus,
cur addunt de somno suum? Non enim in
1) Sic libri nostri omnes praeter Amst. qui habet: deorsum.
Nobis vocabulum omnino delendum videtur.
14