Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
505 CONSILIUM PAULI HI. 506<br />
rant. Sed hie homo [fol. 47] pecoati et in veteribus<br />
illis nequitiae latebris adhuc corpore et animo pror-<br />
Bus demersus est, tenebras quoque illas somniat,<br />
quibus mundum excaecaverat, itaque quidquid annuerit<br />
et principes et alios statim credituros sperat.<br />
De religione quid dicam? Nam si et fiducia timoreque<br />
Dei constat vera religio et ex yera eius notitia<br />
nascitur, quibus argumentas se fidum eius custodem<br />
ostendet papa? et quis coelestem illam sapientiam,<br />
quae Dei oraculis continetur, vel aboleverat,<br />
vel christiano populo abstulerat? Quis ab uriius Dei<br />
reverentia divinaeque legis observantia, ad tyrannidis<br />
suae obsequium homines abduxerat? Quis mentes<br />
hominum in extraneas fiducias spesque »inanes<br />
distrahendo omnem fidei sinceritatem corruperat?<br />
Non est difficilis responsio, ubi palam est nee aliud<br />
magis urgere protestantes quam ut Ohristiani omnes<br />
et se diseipulos Dei esse meminerint et in ipsius<br />
schola indies proficere studeant; quam ut Christus<br />
unus magister ac legislator audiatur, solus ipse<br />
plenam docendi iubendique autoritatem habeat; quieunque<br />
eius ministerio funguntur, sub eius magisterio<br />
se contineant; quam ut omnes mortales et sibi<br />
ipsis et omnibus alienis auxiliis diffisi totam in uno<br />
Christo fiduciam defixam habeant, in ea consistant,<br />
ne ulla vi dimovere se inde sinant. Haec omnia<br />
autem tanto fervoro, tanta acerbitate, tanta rabie a<br />
papa impugnari, ut satis appareat, ipsum pro aris,<br />
ut dicitur, et focis dimicare. Ita sane est quia non<br />
aliud regnum se habere sibi conscius est, quam<br />
quod nefando sacrilegio ereptum Christo sibi arrogavit;<br />
tantum sibi deperire videt, quantum honoris,<br />
dignitatis, potentiae Christo ipsi tribuitur. Ergo,<br />
ne quam de istis Antichristi corruptelis particulam<br />
repurgent germani principes, potius et patriam tureicae<br />
crudelitati atrociter vastandam prodant et se<br />
ipsos in voluntarium supplicium dedant. Et ne<br />
quid impudentiae reliquum faciat, audet os impurum,<br />
primo in dubium vocare utri sint inimiciores<br />
Christo, protestantes an Turcae, deinde etiam definire<br />
illos esse hostes nomini christiano et priores<br />
et nocentiores. Quid huic monstro facias? Contendasne<br />
rationibus sie prosternere, ut pudore confusum<br />
penitus obmutescat? Sed quid proficies apud<br />
desperatae invereeundiae bestiam? an magis eligas,<br />
ostensa palam eius turpitudine facere prout meretnr,<br />
ut sit omnibus odio et exsecrationi? Quam facile<br />
id foret, si omnium aures ad audiendum essent<br />
erectae. Nam si ea qua decet orationis gravitate<br />
ac vehementia explicetur, quam miserabili Servitute<br />
animas tenuerit et adhuc teneat captivas romanus<br />
pontifex, quot laqueorum retiumque generibus eas<br />
trahat [fol. 48] in exitium, quibus inquinamentis proianaverit<br />
religionis nostrae puritatem, quam nefariis<br />
mendaciis Dei veritatem obscurarit, quam impio<br />
furore renascentem hodie persequatur, quam<br />
scelerata audacia sancta Dei mysteria in foedam et<br />
profanam nundinationem converterit, dubium est<br />
scilicet quin totus mundus, ut ipsissimum Antichristum<br />
et diaboli vicarium, cum apostatica sua sede<br />
diris omnibus devoveat. Quid si vitae pontificum,<br />
qui quadringentis continuis annis tyrannidem exercuerunt,<br />
fideliter ob oculos ponantur? Quid si illa<br />
dictu audituqué horrenda, omne genus facinora recenseantur?<br />
Quid si hodierna duntaxat curiae romanae<br />
faciès proferatur? an erit ulla tanta vel patientia<br />
vel stupiditas, quae non extrema indignatione<br />
ebulliat? Sed quia et aures et oculi multis desunt,<br />
nee ubique locus datur liberae veritati, conscientia<br />
interim nostra et bonorum omnium testimonio contenti<br />
simus, usque dum omnem istam oaliginem ac<br />
fumum Dominus fulgore vultus sui discutiat. Quanquam<br />
nec eos ipsos, qui sunt eius praestigiis fascinati,<br />
vel in tenebris quibus obvoluti sunt latet, romanam<br />
curiam sic omni scelerum génère refertam,<br />
ut contemptus Dei et meri lucianismi et epicurismi,<br />
quam christianae pietatis schola haberi possit.<br />
Reverendissimus legatus est huius sententiae, ut<br />
concilium ante omnia convocaretur et celébretur hoc<br />
anno.<br />
Quum ius sibi arroget indicendi concilii pontifex,<br />
quid Caesarem de indictione frustra fatigat?<br />
Faciat ipse quod iactat sui esse muneris, nec Carolus<br />
Augustus, nec Ferdinandus Caesar repugnabunt.<br />
Quid ergo cessât faoere, utroque approbante atque<br />
etiam adiuvante, quod adeo necessarium putat? ïmo<br />
quid veluti per ludibrium ab ipsis petit, quod in<br />
ipsorum potestate esse negat? Nempe ut magis ac<br />
magis pateat, quod iam toties diximus inani concilii<br />
nomine fucum facere, quia sine colore aliquo obstare<br />
nequit, ne conventu de religione habito germanica<br />
natio saluti suae consulat.<br />
Et in conventions Qermaniae nihil de religione<br />
tractetw, ut foedus catholicorum augeatur et corroboretur;<br />
ut eo foedere aucto protestantes omnibus modis<br />
ad [fol. 49] concordiam alliciantur. Interim vero concludatur<br />
cum rege Gallorum et colligantur auxilia<br />
omnibus ex partüms contra Turcam. lïlud etiam in<br />
fine non omittendum est: quod antequam Spirae tractatus<br />
amicabiles perficiantur et auxilium imperii stabiliatur,<br />
elapsum erit tempus occurrendi Iioc anno Turcae,<br />
et'anno sequenti negotium auxilii ferendi poterit<br />
melius tractari communibus votis, contra hominem inir<br />
micum. In his tarnen omnibus praefatus reverendismus<br />
legatus remittit se singulari prudentiae serenissimarum<br />
maiestatum suarum, quibus omnia féliciter<br />
contingere optât.<br />
Valeant igitur superstitiosorum hominum de<br />
ecclesiae calamitate querelae, de idololatriis super-
Change language