30.05.2013 Views

Tom. V - Archive ouverte UNIGE

Tom. V - Archive ouverte UNIGE

Tom. V - Archive ouverte UNIGE

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

483 CONSILIUM PAULI m. 484<br />

ripiunt, qui diripientibus eripiunt,' ut veros pastores<br />

praeficiant. Non episcopos eiiciunt, qui instituunt<br />

religionem. Non profanant qui instaurant. Quod<br />

facere protestantes palam est, sed nonimpune. Quid<br />

enim aliud sonat, quid contendit tota eorum doctrina<br />

quam Christo Domino, quia via, Veritas et vita est,<br />

fidendum et vivendum esse, quum pontificii fiduciam<br />

salutis in divos, in ossa et simulacra eorum, in caeremonias,<br />

in opera hominum distrahant. Plerique<br />

nihil docent quam quem vivunt epicurismum. Notior<br />

enim est romana religio quam boni omnes velint.<br />

lam quid est diripere ecclesias, si id, quod in<br />

solenni usu pontificii habent, non est? Quae parochia,<br />

quae abbatia, quis episcopatus, aut quodnam<br />

opulentius sacerdotium idoneis et qui in suo ministerio<br />

servos se, esse ecclesiae intelligant confertur,<br />

et non occupatur ab iis qui, quum non alias artes<br />

didicerint[fol.22] quam venationes, lenocinia et similes<br />

vel ineptias vel nequitias, quum ad episcopatus veniunt,<br />

putant esse iusta illarum praemia. Itaque<br />

ne a professione sua desciscant, nihil quam satrapas,<br />

venatores, lurcones, ganeones, scortatores, milites<br />

etiam et gladiatores praestant. Id vero canones sacrilegium<br />

esse definiunt, et ecclesiarum depraedationem.<br />

Quidquid enim rerum ecclesiasticarum, non<br />

vel in usum sacri ministerii, vel in pauperes, vel<br />

publicas populi Dei necessitates impenditur, id per<br />

sacrilegium ecclesiis eripi canones iudicant. Ita quern<br />

quaeso protestantes episcopumpotuerunt eiicere, quum<br />

pridem inter eos, qui ecclesias hoc nomine detinent,<br />

rarissimus sit qui haberi episcopus possit? Nee enim<br />

episcopus haberi populo Christiane potest, nisi qui<br />

supremo in ecclesia loco hac conditione sedet, ut et<br />

doctrina et vitae sanctimonia primus emineat, ut<br />

summo studio in id se impendat, docendo, sacra mysteria<br />

administrando et disciplinam Christi exercendo,<br />

quo ecclesia sibi crédita quum accessione eorum, qui<br />

a Christo abducti erant, quotidie augeatur, tum profectu<br />

incrementoque pietatis, in iis qui ad Christum<br />

iam conversi sunt, novos subinde progressus faciat.<br />

Quae est vero denique ilia religionis profanatio<br />

quam protestantibus isti impingunt? Curarunt protestantes<br />

apud suos, ut populus pro impuris et irreligiosis<br />

hominibus, qui sacrum ministerium, et id modis<br />

omnibus depravatum, pro quaestu habebant, eos<br />

ministros acciperet, qui et ministerium Christi<br />

sincerum praestent, et vivant sine crimine. Pro impiis<br />

et pestilentibus commentis, quibus et verus Dei<br />

cultus destruebatur et tota pietas una cum salute<br />

hominum eversa erat, sanani Christi doctrinam audiret.<br />

Pro ea, quam depravatissimam hahebat, et<br />

sacramentorum et discipliîiae administratione, ' legitimam<br />

et a Christo institutam amplecteretur. Atque<br />

istuc ita habere non clubitant protestantes se<br />

- coram concilio et quibuslibet piis et religiosis iudicibus<br />

posse facile comprobare, quod etiam facturos I<br />

saepe obtulerunt et nunc offerunt, et tarnen, si pontificiis<br />

credimus, religionem profanarunt.<br />

Imo in tantum progressi sunt ut integerrimum<br />

indicium divellere conentur ....<br />

An iudicium divellunt, qui non nisi iniquas, et<br />

non minus contra Caesaris iussa et pacta quam contra<br />

Dei legem latas sententias répudiant? Quod si<br />

probe intelligere velis,' nihil integri, nihil sancti, nihil<br />

aequi apud illos iudices esse, reputa quis sit, qui<br />

eos tarn bellis encomiis praedicat. Neque enim a<br />

pontificio [fol. 23] legato nisi nefaria mercede hano<br />

laudem consequuti essent. Et sane satis apparet,<br />

ut proiecto religionis studio earn sacrorum profanationem,<br />

ex qua plerique eorum deliciantur, impudenter<br />

defendant, colluviem pseudocleri, publicam<br />

Germaniae pestem, non sine aperta patriae proditione<br />

suo patrocinio sustineant, omissa Caesaris dignitate,<br />

neglecto iure, in asserendo pontificis romani<br />

tyrannide pertinacissime insistant. Quid in iudicio<br />

tain comipto integritatis aut reverentiae esse potest?<br />

Ut eo divulso etiam autoritas caesareae maiestatis<br />

in Germania concidat ....<br />

Bellum est hoc artificium, si quidem uno verbo<br />

profligàtus hic nepos imperatori persuadere valeat,<br />

protestantes illius potestati insidiari, pontificios autem<br />

earn conservatam velle. At protestantes hanc<br />

doctrinam profitentur, quae ex verbo Dei iubet omnem<br />

animam potestatitms, quae gladium gestant,<br />

suhiici. Pontificii autem se omni humano imperio<br />

exemptos volunt, imo superiores. Protestantes cupiunt<br />

valere leges, quas pii imperatores de personis<br />

et rebus ecclesiasticis sancte condiderunt. Pontificii<br />

eas, ut nullo iure nixas et sine imperio latas, abrogarunt,<br />

condereque quamlibet sanctas et pias temeritatis<br />

et illicitae audaciae esse pronunciarunt. Protestantes<br />

denique nullum episcopum, ne romanum<br />

quidem recipi' volunt, nisi qui secundum canones<br />

ab impèratoribus fuerit comprobatus et cui examinando<br />

adhibiti sint imperatorii magistratus. Pontificii<br />

vero non solum se a principibus rite et veteri<br />

instituto probari non sustinent, sed hoc quoque vel<br />

iuris vel licentiae sibi sumunt, ut in sua manu sit<br />

et imperatores instituere quos velint, et destitutes<br />

a se honore abdicare, idque pro mera libidine et<br />

summa cum reipublicae christianae pernicie, uti saepe<br />

fecerunt. Per ambitum quidem profligata omni canonica<br />

electione, episcopatus, abbatias et pinguiora<br />

sacerdotia a principibus accipiunt, sed et haec non<br />

aliter aestimantur quam aulicorum obsequiorum praemia,<br />

nihil ad earn, quam principibus canones deferunt,<br />

legitimam examinis potestatem. Et tarnen protestantes<br />

autoritati quoque, potestati imperatoriae inimici,<br />

adversi, insidiatores, infesti, et pontificii ämici ha-

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!