Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
495 CONSILIUM PAULI m. 496<br />
Neque erit difficile hoc concilium celebrare, quod<br />
omnes pii liomines continuis precious et vous a Deo<br />
vel summo pontifice efflagitani, ut inter alios fecit paulo<br />
ante rex Poloniae per proprium legatum.<br />
Recte, nulla enim unquam celebrandi pii concilii<br />
diffioultas Sanctis fuit, nee hodie foret, nisi a<br />
pontifice romano eiusque creaturis, quibus ad legitimam<br />
aliquam cognitionem descendere intolerabile<br />
est, impedirentur. Yere enim pridem omneB pii homines<br />
continuis id precibus et votis flagitarunt, sed<br />
ut hactenus frustra id factum fuit, ita nihil in futurum<br />
melius sperandum, nisi principes ipsi illud<br />
invito pontifice indicant et célèbrent.<br />
Inprimisque ipsi confoederati foederis sive ligae<br />
catholicae per: quos, ut supra dictum, in uno articulo<br />
constitutum est et iuratum, ut velint totis viribus suis<br />
procurare concilium quod in diaeta ratisponensi, ut supra<br />
dictum est, sine autoritate caesareae maiestatis<br />
fuit conclusum.<br />
Utinam hoc foedus non magis ad deterrendos<br />
a studio reformationis bonos sit institutum, quam ad<br />
corrigenda per concilium vitia ecclesiastica. Georgius<br />
quidem Saxoniae dux, ut hie articulus de concilio<br />
insereretur, autor fuit, sed quo animo eum créa- '<br />
turae pontificis turn admiserint, etiam si ipsi dissimulassent,<br />
quod non fecerunt, tarnen res ipsa satis<br />
testaretur. Solenne enim hoc habent quoties reformatione<br />
urgentur, quod Georgius faciebat, polliceri<br />
concilium quod se semper pro libitu posse impedire<br />
non dubitant.<br />
Tempus enim opportunum est, nam quum caesarea<br />
maiestas et christianissimus rex Gallorum sunt in hoc<br />
tractatu pads, cuius sperari potest (Deo dante) finis<br />
optimus, dumque tanta inter màiestates suas facta est<br />
- coniunctio animorum, et tot signa bcnevolentiae omnibus<br />
ostensa, omnium provinciarum suarum praelati<br />
[fol. 36] tuto et commode venire poterunt.<br />
Sicut concilium pontificii pium et verum celebrari<br />
cupiunt, ita student, ut monarchis inter se per<br />
omnia conveniat. Atqui si concilii celebrandi tunc<br />
optima est opportunitas, dum ii duo monarchae, imperator<br />
et rex Gallorum, inter se sunt concordes : quifactum<br />
est, ut quum mantuanum suum concilium indixisset<br />
Paulus tertius, quo tempore duo isti principes<br />
gravissime inter se confligebant, et in speciem<br />
etiam celebrare coepissent, statim atque induciae décennales<br />
inter eos compositae sunt, revocaverit quos<br />
Mantuam, ut fucus nationibus fieret, miserat, conciliumque<br />
sic distulerit, ut omnem eius spem penitus<br />
abscinderet?<br />
Accedit insuper securitas conscientiarum inprimis<br />
caesareae vel regiae maiestatis, deinde reliquorum prin-<br />
cipum catholicörum, qui in privatis tradatibus aliquid<br />
vel approbare vel permittere possent, vel forte ipsis invitis<br />
decerneretur, quod esset in magnam Dei offensionem<br />
et animorum perniciem, ut supra dictum est.<br />
Eant nunc qui pontificem negant de servandis<br />
conscientiis esse sollicitum. Ne quid enim susoipienda<br />
ecclesiae reformatione peccent pii.principes, et in<br />
eo conscientiam suam saucient, mavult hanc conscientiam<br />
coram Deo et hominibus sustinere, ut se<br />
autore non solum non corrigantur manifesta vitia,<br />
quae in ecclesiam invaserunt, sed quotidie etiam augeantur.<br />
Quid enim aliud est correotionem reiicere<br />
in concilium, quam omne corrigendi studitim prorsus<br />
abiicere? Ac bellum certe argumentum obtenditur:<br />
possent aliquid approbare, vel concedere principes,<br />
posset aliquid invitis ipsis decerni, quod in<br />
magnam cederet Dei offensionem et animarum<br />
perniciem. Id ergo periculi ut vitent, concilio melius<br />
est omnia corrigenda delegare. Eius porro<br />
convocandi arbitrium penes pontificem sit: quis enim<br />
dubitet fideliter daturum operam, ut primo quoque<br />
die cogatur? Nempe indictionem saltern mantuanam<br />
promulgabit, quae mox in fumum abeat. lam<br />
nimis meticulosi sunt prmcipes, nisi se omni religione<br />
solutos credant, ubi in tarn fidelem vicarium<br />
se exoneraverint. Nihil enim dubium est, quin sic<br />
a iudicio Dei liberentur. Atqui periculum illud, quod<br />
iste [fol. 37] tarn formidabile facit, ne quid perperam<br />
decernatur aut concedatur, quale est hoc tempore?<br />
Petunt enim protestantes, ut ad normam, quam semel<br />
Deus per apostolos posuit et sanguine Christi sui<br />
confirmavit, ecclesiae reformentur. An evangelium<br />
quod Deus omni creaturae voluit praedicari tarn obscurum<br />
est, ut nesciatur quo nos ducat? Nonne<br />
exemplar quod sequamur habemus in veteri et puriore<br />
ecclesia? Nonne exstant et décréta veterum<br />
conciliorum et patrum sententiae satis clarae, quae<br />
adiuvare nos et quasi dirigere ad scopum poterunt?<br />
Ad haec an putamus fallere Christum, quum spiritum<br />
suum pollicetur omnibus, qui ex corde ipsum<br />
invocaverint? Tot adminiculis quum nos Dominus<br />
confirmet, hoc unum terriculamentum nos percellet,<br />
ne opem ferre ecclesiae extremo periculo laboranti<br />
audeamus, timendum esse, ne quid perperam inconsulto<br />
romano pontifice fiat. Interim quum tota ferme<br />
religio apud homines collapsa, ad extremam quodammodo<br />
ruinam inclinet, quum ecclesia lacera et<br />
discerpta fidem nostram imploret, sponsione pontifi-'<br />
eis suffiilti securis animis connivebimus?<br />
Quod si ad concilium reiectum erit, maiestates<br />
suae et reliqui omnes vacabunt omni culpa.<br />
Quasi vero unquam habendum sit, si potestas<br />
illis demandetur.