Een brede verkenning van een leven lang leren - ecbo

slechts in een beperkt aantal gevallen gaat de samenwerking verder en heeft het bedrijfsleven
ook invloed op zaken als het ontwerp en de programmering van opleidingen.
Bedrijven werken volgens het onderzoek van Hövels e.a. vooral samen met het mbo, omdat dit
bedrijven kan (blijven) voorzien in hun behoefte aan gekwalifi ceerd personeel. Secundair spelen
motieven mee in de sfeer van scholing van het zittend personeel, het aanjagen van innovaties in
het bedrijf en de maatschappelijke verantwoordelijkheid van de onderneming (Hövels, Den
Boer en Frietman, 2005).
Ook Onstenk en Janmaat noemen een aantal motieven van bedrijven om samenwerking met het
mbo te zoeken. Ze onderscheiden redenen gelegen in de personeelsfunctie (werven, selecteren
en inwerken van personeel), in het versterken van de kennis- en relatiefunctie (kennisontwikkeling,
innovatie, netwerk, benchmarking) en redenen gelegen in de wens bij te dragen
in verbetering van de kwaliteit van het onderwijs (Onstenk en Janmaat, 2006).
BELANG VAN EEN GEMEENSCHAPPELIJK PERSPECTIEF
De verschillende motieven voor samenwerking laten zich op het oog goed aaneenschakelen.
Het mbo is in staat om het bedrijfsleven adequaat opgeleide werknemers te leveren; het
bedrijfsleven heeft daar behoefte aan en wil het beroepsonderwijs daarbij ook wel een (aan)zet
in de ‘goede’ richting geven. Samenwerken kan de innovatie in zowel het beroepsonderwijs als
het bedrijfsleven stimuleren. Aan de kant van het beroepsonderwijs kan samenwerking ook
duidelijk rendementsvoordelen genereren.
Toch blijkt (structurele) samenwerking niet goed van de grond te komen. Vaak is een probleem
dat een gemeenschappelijk perspectief op het belang van samenwerking ontbreekt (Van den
Berg en Doets, 2005; De Bruijn en Hermanussen, 2006).
Een mbo-instelling blijkt vaak niet in staat uit het perspectief van het eigen belang te stappen;
inleving in doelstellingen van het bedrijf ontbreekt, waardoor het bedrijf in de contacten geen
gemeenschappelijk doel kan ontdekken.
Anderzijds laten ook bedrijven zich soms van een kortzichtige kant kennen. Als bijvoorbeeld een
ruime arbeidsmarkt het mogelijk maakt om zelf goed opgeleide werknemers aan te trekken, zijn
ze niet bereid te investeren in een vorm van gemeenschappelijkheid met het roc.
Een tweede probleem is dat het mankeert aan een regionale infrastructuur om de samenwerking
bij aan te haken. Contacten en afspraken over en weer hebben daardoor vaak een incidenteel en
231