Uru Kroniek - All Things Uru

Ik Ik Ik ga ga proberen proberen hier hier een een pub pub te te ope openen. ope nen. DRC DRC heeft heeft kennelijk kennelijk kennelijk lange lange termijnplannen termijnplannen om om om een een
een
nieuwe nieuwe wijk wijk van van de de stad stad te te openen openen openen en en daar daar is is een een plek, plek, die die ik ik ik graag graag graag voor voor voor mijzelf mijzelf mijzelf wil wil hebben.
hebben.
De De tijd tijd lijkt lijkt opnieuw opnieuw gun gunstig gun stig te te zijn zijn en en en ik ik zal zal kijken kijken of ik ik het het kan kan krijgen. krijgen.
krijgen.
Vrij abrupt kwam het dagboek hier tot een einde. Op de valreep had ik nog een naam
toegespeeld gekregen die Douglas had gegeven aan die insectachtige vogels die
hier rondvlogen. Verder was het duidelijk dat in de loop van 2003 het openstellen van
de oude D’ni stad en van diverse Tijdperken in een stroomversnelling was gekomen,
wat de DRC ietwat had overrompeld. Het ging nu zelfs zover dat men kennelijk
toeristische attracties wilde gaan aanbrengen in de oude D’ni stad. Zo dacht Douglas
Sharper er dus over om er zelfs een bar te vestigen! Het moest niet gekker worden…
Opnieuw verbaasde ik mij erover dat, hoewel uit de notities in dit dagboek het
tegendeel bleek, de ontdekking van het D’ni universum bij het grote publiek toch min
of meer onbekend was gebleven en dat het uiteindelijk met het aantal bezoekers en
vooral ook geldschieters, tegen was gevallen. Tussen toen en nu moest er iets zijn
gebeurd, die een ommekeer in gang had gezet, waardoor de DRC zijn activiteiten
had moeten staken. Nu lagen de stad en de diverse Tijdperken er weer verlaten bij.
Sporadisch doken er echter nog bezoekers op, die door de zoon van Alias Zandi op
weg werden geholpen en vervolgens door Yeesha en haar geheimzinnige
metgezellen verder op sleeptouw werden genomen. Met welk doel? Ja, het tonen
van de geheimen van D’ni, maar ik had sterk het gevoel dat er méér achter stak. Wat
precies? Daar zou ik wellicht verder achter komen, als ik mijn onderzoekingen hier en
daar zou voortzetten.
Van wat er te zien is op dit vel
papier, kan ik geen chocola
maken.
Ik legde het dagboek terug op het bureau en zag dat ik
hier alles had onderzocht, op een vrij groot
rechthoekig papier na, dat ik nader bestudeerde. Ik
kon van de afbeelding echter geen chocola maken.
Rechts was in silhouet een grote vis afgebeeld. Was
dit Shroomie, in bovenaanzicht? Daarnaast was een
vage schets aangebracht, voorzien van een aantal
onleesbare D’ni letters. Het leek wel een soort pad te
zijn met een brede vlonder, maar duidelijk was het
allemaal niet. Links onder was een rood teken
aangebracht, als een stempel die het papier een
officiële status gaf. De bovenkant van het vel was in
bijna vierkante rechthoekjes ingedeeld. Nee, hier kon ik verder niets mee en ik legde
het vel voorzichtig terug.
Daarmee had ik alles in deze ruimte voldoende
onderzocht, maar bleef de zij-nis nog over. De
achterwand van deze nis was voorzien van een
groot raam, ditmaal zonder tussenspijlen, waardoor
men een vrij uitzicht had over de omgeving. Voor
dit raam stond ook een kijker opgesteld, waardoor
ik een nog betere blik naar buiten kon werpen.
Nou, ik kon de opmerking van Douglas beamen dat
men vanaf deze locatie een fraai uitzicht had over
de stad. Nog prominenter dan bij het andere raam
had ik zicht op de Poort van Kerath en gelukkig
107
In de uitbouw bevindt zich een
groot raam en een kijker, om het
uitzicht nog beter te kunnen zien.