Uru Kroniek - All Things Uru

vloer met de verlichte tegels en vooral de bewegende lifttegel gaf daarbij een
duidelijke hint. Ook deze hexagonale zuilen konden wellicht bewegen en ik moest
deze alleen maar omhoog manoeuvreren om zo bij die hoge doorgang te kunnen
komen. De gewichten hier zouden daartoe wel de benodigde energie leveren en met
het bedieningspaneel dat hier langs de rand was
aangebracht, zou dat klusje geklaard kunnen
worden.
Dat paneel zag er simpel genoeg uit. Vier grote
hendels naast elkaar en rechts daarvan bevond
zich een sokkel, met een blauwe knop. Het was
dus zaak om de achterste zuil omhoog te hijsen,
totdat de platte bovenkant bij het plateautje was
aangekomen. Het leek mij het meest logisch dat
Met dit bedieningspaneel moet het
een koud kunstje zijn om de zuilen
op te heffen.
ik met de meest linkse hendel, deze zuil zou
moeten bedienen. Ik trok de hendel met kracht
naar voren, maar zag als resultaat dat juist de
vóórste zuil een eindje omhoog werd getild.
Gelukkig verschenen er aan de voorkant van deze zuil dikke metalen stangen, die
horizontaal, op korte afstand van elkaar, waren aangebracht. Deze kon ik dus als
ladder gebruiken, om zo de top van de zuil te bereiken. Tegelijkertijd zag ik dat alle
grote gewichten een stukje omlaag kwamen. Deze grote ronde tonnen werden door
een metalen frame omringd, waaraan ik ongeveer kon aflezen hoe vaak ik de zuilen
zou kunnen opheffen. Zodra de gewichten namelijk op de grond waren beland, zou ik
ze, net als bij een klok, moeten optrekken. Het leek mij dat de blauwe knop op de
sokkel dat voor mij zou doen en zo was het ook. Nadat ik op deze knop had gedrukt
zonk de zuil met veel geraas weer terug tot het niveau van de vloer en werden de
gewichten tot de bovenste stand opgetrokken. Vreemd was wel dat de kleinere
contragewichten niet in beweging kwamen, ze bleven roerloos op hun plek. Ik
besloot er niet over te prakkiseren waarom dat zo was.
Goed, dan moest ik dus de meest rechtse hendel hebben, die meteen naast de
sokkel. Ik trok eraan en zag nu de achterste zuil
net zover omhoogschuiven als daarnet de
eerste. Ook hier verscheen er een metalen
laddertje aan de voorkant. Nou, dit was zo geen
ingewikkelde puzzel! Na nog een tweede ruk aan
de hendel schoof de zuil nog een stuk de hoogte
in en had toen ongeveer de helft van de totale
afstand tot de opening in de wand afgelegd. Na
nog twee halen, was de bovenkant van de
achterste zuil bij deze opening aangekomen.
Klaar was ik echter nog niet, want ik zag dat
alleen het bovenste stukje van de zuil van een
ladder was voorzien. Ik moest dus ook met de
andere zuilen in de weer gaan. Kijkend naar de positie van de gewichten, zag ik dat
deze nu ongeveer halverwege de vloer en hun bovenste positie hingen. Dat
betekende dat ik wellicht in totaal acht ‘ophef’ handelingen kon uitvoeren.
Met de tweede hendel van rechts kon ik de derde zuil optillen. Deze moest ik drie
stappen opheffen, om de bovenkant van déze zuil te laten aansluiten op het laddertje
van de meest achterste staak. De gewichten waren inmiddels bijna op grondniveau
aangekomen, zodat ik nu nog maar één zuil precies één positie kon opheffen.
236
Na vier halen staat de achterste zuil
in de goede stand.