Uru Kroniek - All Things Uru

met behulp van marteling getraind, zodat ze gehoorzaam zouden zijn. Het was
overbodig om te zeggen dat deze slaven een miserabel bestaan hadden. Er waren
ook bedienden van een ander ras, de P’aarli, die op de maatschappelijke ladder als
de ‘middenklasse’ werden beschouwd en als de slavendrijvers werkten. De
Terahneeanen vonden dat ze het recht hadden om alle ‘lage’ mensen die niet in
staat waren om Tijdperken te schrijven, als slaven te gebruiken.
Atrus ging daar tegenin, liet duidelijk zijn ongenoegen blijken over deze gang van
zaken en vertelde tevens dat Catherine, maar ook zijn grootmoeder Anna geen D’ni
waren, maar tóch Tijdperken konden schrijven. Zijn gastheer, de vader van Eedrah,
genaamd Jethhe Ro’Jethhe, reageerde geschokt. Atrus’ denkbeelden bedreigde de
kern van hun maatschappij. Het feestbanket was abrupt voorbij, als ook de
gastvrijheid van hun gastheer. Een ijlbode werd naar de hoofdstad gezonden om de
Koning in te lichten over het voorval. Het gezelschap van Atrus werd in hun kamers
vastgehouden, totdat de Koning over hun lot had beslist. Het reisgroepje hield
crisisberaad en slaagde erin om Carred en Irras ongezien het huis uit te smokkelen.
Zij moesten terugschakelen naar D’ni en daar Meester Tamon alles vertellen wat ze
wisten.
Eedrah laat Catherine en
Atrus de ondergrondse
slavenkwartieren zien.
Atrus,
Eedrah bleek echter compassie met de slaven te tonen.
Hij ging heimelijk naar de kamer van Atrus en Catherine
en nam hen mee naar de ondergrondse slavenkwartieren
om te laten zien dat de Relyimah toch echt ménsen waren
die een beter bestaan verdienden. Ze maakten kennis met
Hersha, de leider van de Relyimah. Ook troffen ze daar
een slavenjongen aan die ernstig ziek was geworden. Ze
keerden terug naar het huis van Eedrah. Ze wilden de
zieke jongen wel proberen te genezen, maar konden toch
niets doen. In de maatschappij van Terahnee was het
immers ontoelaatbaar om slaven te helpen, of zelfs maar
op te merken!
De volgende ochtend trof Atrus, die eerder wakker werd
dan Catherine, een briefje aan in hun kamer, met de
volgende tekst:
Eedrah heeft me alles verteld. Het is moeilijk te geloven, maar ik denk niet dat
hij liegt. Hij waarschuwde ons om voorbereid te zijn op een snel vertrek en
dat heb ik gedaan. Je hoeft maar één kik te geven en de Boeken zullen
vernietigd worden en de schakel tussen de Tijdperken voor altijd gesloten,
maar ik zal dat niet doen totdat ik geen andere keuze heb. Ik zal zowel Irras
als Carrad met dit terugsturen, als ook met medicamenten en benodigdheden.
In gedachten zullen we allen bij je zijn.
Meester Tamon.
Ondertussen had de Koning een bericht gestuurd dat Atrus en zijn gezelschap naar
de hoofdstad vervoerd moesten worden om daar terecht te staan, maar dat bericht
zou niet meer aankomen. Atrus and Catherine kwamen er die ochtend al snel achter
30