Uru Kroniek - All Things Uru

Zie ik in dat ronde bouwsel daar een
schakelboek liggen? Ik kan het net
niet duidelijk zien…
Tot mijn genoegen zag ik het terrein hier al verder
afdalen. Een teleurstelling werd echter mijn deel.
Er bevonden zich hier twee grote fumarolen met
een deksel, dat had ik daarstraks vanuit de
hoogte al gezien, maar verder bezat het plateau
geen doorgang en liep dus dood. Vlak achter de
tweede stoomgeiser was de rotswand echter niet
al te hoog. Daarachter lag een tweede, hogere
rotswand, maar daar zat enige afstand tussen.
Daar moest haast wel een pad tussendoor lopen,
die leidde naar het meertje en de beek. Maar hoe
kwam ik daar? De rots was glad en niet te
beklimmen, zelfs niet toen ik de stoute schoenen
aantrok en op de fumarool ging staan, omdat die een tikje boven de bodem uitstak.
De pulserende stoom was heet, maar ook weer niet zo heet dat men zich meteen
zou branden. Sterker nog, die ritmische stoomstoten voelden wel aangenaam aan, ik
kreeg er een soort ‘sauna gevoel’ van. Automatisch hief ik bij iedere stoomstoot mijn
onderarmen en hield mijn handen opengevouwen in de stroom. Zelfs kreeg ik het
gevoel dat mijn voeten even wat lichter werden…
Daar borrelde een idee omhoog. Achteraf leek het logisch dat al deze fumarolen door
één en hetzelfde stoomreservoir werden gevoed. Ik liep naar de tweede spuiter op dit
plateau en sloot het deksel. Zie je wel, meteen begon de andere wat harder te blazen
en zelfs vanaf hier kon ik horen dat dit ook gold
voor de stoomgeiser op de platte rotspunt in de
lavaspleet. Dat betekende dat alle zes de
stoomfonteinen die ik hier had gezien, met elkaar
in verbinding stonden. Nu kijken of mijn ideetje
juist was geweest. Opnieuw ging ik nu op de
andere fumarool staan. Zie je wel! Het was geen
verbeelding geweest. De stoomstoot was
duidelijk krachtiger geworden en dit, in
combinatie met de geringe zwaartekracht hier,
maakte dat mijn hele lichaam nu duidelijk een
half decimetertje of zo, werd opgetild!
Dat was een nuttige constatering. Naarmate ik méér geisers zou afsluiten, zouden de
stoomstoten van de overgebleven, nog geopende fumarolen, steeds krachtiger
worden. Stel dat ze allemáál, behalve deze hier, dicht zouden zijn, dan moest de
stoomstoot hier toch krachtig genoeg zijn om mij over dat rotsmuurtje te blazen?
Daarbij bedacht ik plots nog wat. De eerste reisdoek die ik hier had ontdekt, leek
onbereikbaar hoog tegen de rotswand aangeplakt te zitten. Hoewel er daar tot
dusver geen speciale aandacht aan geschonken had, had ik wel opgemerkt dat
daaronder in het dal, ook een grote geiser zat. Als ik alle geisers hier zou afsluiten op
die ene na, zou die stoomstoot mij dan ook kunnen lanceren tot aan de hoogte van
het plateautje dat onder deze reisdoek was bevestigd?
Het was de moeite van het proberen waard. Daarom sloot ik hier ook de tweede
geiser af. Via de boogbrug wandelde ik terug naar het plateautje waar slechts één
stoombron aanwezig was en sloot ook daar het deksel. Tot mijn genoegen zag ik dat
de inwendige druk al hoger begon te worden, want het deksel wiebelde af en toe
lichtjes heen en weer. Vervolgens wandelde ik helemaal rond en daalde in het
258
De stoomstoot van de fumarool lijkt
mij even op te kunnen tillen…