You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Zie ik daar in de diepte sterren<br />
opdoemen?<br />
in de diepte geen sterren? Maar dat kon toch niet?<br />
Ik leunde nog iets verder voorover en moest toen<br />
erkennen dat mijn ogen mij niet bedrogen. Ik leek<br />
daar beneden rechtstreeks het heelal in te kijken!<br />
Met een mengelmoes van verbazing en schrik<br />
deinsde ik terug. Dit beeld toonde veel<br />
overeenkomsten met die sterrenspleet op Riven<br />
waarover ik gelezen had, alleen was de atmosfeer<br />
hier volmaakt rustig en woei er geen stormwind.<br />
Ik prees mij gelukkig dat ik mijn reisschakelboekje<br />
bij mij had, zodat ik op een veilige manier naar<br />
Relto, mijn eilandje in de wolken, kon terugkeren. Ik sloeg het boekje open en zag<br />
toen tot mijn ontzetting dat de foto veranderd was! Weg was het eiland en in plaats<br />
daarvan grijnsde een donkere draaikolk mij tegemoet! Wat betekende dat nu weer?<br />
Ik drukte mijn hand op de foto, maar er gebeurde niets! Mijn schakelboekje was<br />
onklaar geraakt! Wat nu?<br />
In toenemende paniek keek ik om mij heen. Hoe<br />
kwam ik hier weg? Maar daar zag ik gelukkig een<br />
reddende engel opdoemen. Op de achterwand was<br />
nog een tweede ets aangebracht, een overbekende!<br />
Het was het handje, dat ook op al die reisdoeken<br />
had gestaan. Aha… daarmee zou ik vast op een<br />
alternatieve manier van hier worden weggebracht. Ik<br />
liep naar de afbeelding toe en beroerde hem met<br />
mijn hand. Als reactie daarop lichtte de tekening op,<br />
maar ik werd niet uit de grot getransporteerd. In<br />
plaats daarvan klonk er wel een geraas en zag ik<br />
hoe de totem op dit plateau in een regen van<br />
vonken uiteenviel, die vervolgens in een waaiervorm<br />
rondom de plek waar de totem had gestaan, op het<br />
gesteente belandde. Terwijl het gerommel in de<br />
ruimte hol werd weerkaatst en langzaam verstierf,<br />
zag ik hoe een deel van de vonken over de rand<br />
gleed en in de diepte verdween. De anderen bleven<br />
nog een tijdje nagloeien, maar doofden langzaam<br />
uit, tezamen met de hand op de muur.<br />
Goed, als Yeesha’s woorden klopte, dan was de<br />
totem nu onderweg naar mijn eilandje, mijn Relto.<br />
Maar nu ikzelf nog… Moest ik die hand wellicht nóg<br />
een keer indrukken? Ik deed dat, maar dat had<br />
alleen maar tot resultaat dat met een luid gerommel<br />
de totem weer terug op zijn standplaats hier in deze<br />
grot werd gebracht! Ik drukte voor de derde maal op<br />
de hand, om de totem opnieuw weg te zenden. Op<br />
de plek waar hij had gestaan was nu alleen een<br />
ronde, donkere schroeiplek achtergebleven. Tja,<br />
dan zat ik nu met een serieus probleem<br />
opgescheept. Hoe kon ik uit deze grot ontsnappen?<br />
Wederom liep ik naar de rand en keek onbehagelijk<br />
in de diepte. Boven het ronde gat hing aan het<br />
138<br />
Ik druk op het handsymbool op de<br />
wand, wat als resultaat heeft…<br />
… dat de totempaal in een<br />
vonkenregen verdwijnt!<br />
In een waaier vallen de vonken<br />
op het gesteente en glijden deels<br />
over de rand in de diepte.
Change language