Uru Kroniek - All Things Uru

hem. De lopende kabelbaan maakte zoveel gerucht, dat het rommelende geluid van
de reisdoek nauwelijks te horen was. In ieder geval zag ik wel dat naast de duim, nu
ook de eerste helft van de handpalm geelbruinig oplichtte.
Vervolgens keek ik verder om mij heen. Het was moeilijk in te schatten of de vloeren
en bogen die de ingang van de twee nissen vormden, door mensenhanden waren
gemaakt of zo natuurlijk waren gevormd. De wanden waren sowieso de originele
binnenkant van de steel van de reuzenboleet. Wat dat betreft leek dit wel wat op die
‘huisbomen’ die groeiden op de thuiswereld van Saavedro, de man die zo ongelukkig
door de zonen van Atrus in de steek was gelaten en die later het Releeshahn
schakelboek uit Tomahna had gestolen. De bogen van de nissen nader bekijkend,
moest ik concluderen dat dit hard geworden stelen van paddenstoelen moesten zijn.
In deze wereld namen paddenstoelen de rol van bomen en dus hout, gewoon over.
Dat de vloer ook van ‘zwammenmaterie’ was
gemaakt, was indirect te zien omdat op sommige
plaatsen de vloer was doorboord en dat ook daar
bolenten hun stelen en hoeden omhoogstaken. Ik
verbaasde mij er al niet meer over dat deze
‘kleintjes’ al groter waren dan ikzelf en liep de
rechter nis binnen. Die was nog behoorlijk diep,
maar verder leeg, op een metalen instrument na.
In de nissen hangt een kijker.
Daarmee kunnen de kabelbaan
en de zonnecollector in de gaten
worden gehouden.
Die hing in het midden, voor het ronde venster. Het
bleek een kijker te zijn, die uitzicht bood op vrijwel
de hele kabelbaan. Het was jammer dat ik de kijker
niet kon verdraaien. Juist toen ik besloot dat ik
genoeg had gezien, vloog een van de insectachtige
vogels op een korte afstand langs. De zon deed zijn
spatelvormige vleugels goudbruin oplichten en nu
kon ik zien dat zijn staart dezelfde vorm had. De
kop was klein, en daaronder zaten meerdere korte
pootjes. Tja, bij nader inzien was dit dus tóch een
insect, zeg maar een ‘reuzenmoeraslibelle’!
In de tweede nis was, net als in de eerste, ook een
kijker opgesteld. Deze keek uit op de
zonnecollector. Vanuit deze gezichthoek zag ik
tevens de (nu draaiende) spiraalbuis die deels door de steel van een reuzenzwam
heenliep. Deze nam, gelukkig voor die schimmel, daar een kleinere hap uit dan vanaf
het looppad bezien, had geleken. Achter de zonnecollector zag ik ook nog een deel
van de dam liggen en het was duidelijk dat de twee kijkers dienden om de (goede)
werking van deze apparaten hier te controleren.
Voor de nissen was in de vloer een groot ovaal
verzonken gedeelte aanwezig. Hoewel deze nu
vrijwel leeg was, vermoedde ik dat hier tijdelijk
goederen werden opgeslagen die met de kabelbaan
vervoerd moesten worden. Nu lag hier alleen een
bovenstuk van een emmer en in de hoek van de
ruimte zag ik een andere emmer liggen, alsmede
andere reserveonderdelen van de kabelbaan. Vlak
daarnaast was een bedieningspaneel aangebracht.
Ik nam daarachter plaats en overzag het geheel. Erg
82
In de vloer is een groot verzonken
gedeelte aanwezig.