Uru Kroniek - All Things Uru

witte stofwolk in zijn geheel was opgetrokken, zag ik
de ladder losschieten en daar gleed hij omlaag, totdat
hij op het smalle looppad daaronder tot staan werd
gebracht. Mooi! Dat waren twee prima schoten! Nu
moest ik daar maar eens mijn licht gaan opsteken.
Het einddoel was nu bijna bereikt, zo had ik het
gevoel.
Na een korte wandeling arriveerde ik opnieuw bij het
plateau, alwaar ik op het looppad in de hoogte sprong
en daar de uitgeschoven ladder beproefde. Het was
een stevig exemplaar, die mij bracht in een vergelijkbaar kantoor als in de andere
reuzenboleet boven de ruimte met de kabelbaan. Het verschil met die plek was
echter dat deze locatie ramen ontbeerden, zodat
het hierbinnen erg schemerig was. Het enige licht
viel hier binnen door de ovale opening en ook een
beetje van boven, door de vrije ruimte die was
overgebleven tussen de bovenkant van de
reuzenboleet en het daarboven gespannen
tentdoek. In de spanten waren een paar
schemerlampjes bevestigd en ook was te zien hoe
de zon zo af en toe het tentdoek in een gouden
Het tentdoek wordt door de zon in
een gouden gloed gezet.
zevende en laatste reisdoek ontdekt, die ik snel
activeerde. De hele hand en alle vingers lichtten nu
bruinig op. Ik liet vervolgens een snelle blik door het
kantoor gaan, maar ontdekte daar niets meer wat
van belang kon zijn. Ook in deze ruimte stond een
bureau en stonden er een aantal kisten. Het lokaal
deed sterk denken aan de ruimte hier beneden en
de paperassen die ik hier aantrof, waren kopieën
van afbeeldingen en aantekeningen die ik elders al
had gezien. Nou, dan moest ik nu mijn geluk maar
eens bij die geheimzinnige ronde deur zien te
beproeven…
gloed zette.
Erg lang bewonderde ik dit schouwspel echter niet,
want langs een van de wanden had ik al de
Ik zag dat dit lokaal nog een andere ingang, of in dit geval uitgang had. Vanuit daar
spiraliseerde een trap naar beneden, die uitkwam op een
deur die afgesloten was. Een deurkruk kon ik niet
ontdekken, maar tastend in het duister over het
deurpaneel, stuitte mijn vingers op een ondiepe knop.
Zodra ik deze beroerde, schoof het deurpaneel in de
vloer weg en door de ontstane opening arriveerde ik
opnieuw in de opslagruimte beneden.
Lang bleef ik niet beneden, want via de metalen trap
Via een geheime deur kom
ik weer beneden in de
opslagruimte uit.
daarbinnen begaf ik mij naar de ganggrot. Daar
aangekomen had ik de tegenwoordigheid van geest om
eerst opnieuw de reisdoek aan te raken, die daar hing. Ik
wist inmiddels dat de reisboekenlegger in het
133
Ik klim langs de ladder omhoog.
Al snel ontdek ik de zevende en
laatste reisdoek van Teledahn.