Uru Kroniek - All Things Uru

Hoofdstuk 18: Op het dak van de gevangenis.
In de nauwe cel aangekomen, wist ik nu precies wat ik moest doen. Ik liet mij in het
mangat vallen en volgde de inwendige gang met de groene lampen, totdat ik bij het
zijgangetje met de ladder uitkwam. Daar klom ik naar boven en stond opnieuw op de
ommuurde rondgang.
Ik tuurde eens naar boven. Honderd procent zeker wist
ik het niet, maar het leek er toch sterk op dat ik hier
inderdaad naar het dak keek van het tweede,
reusachtige roterende gebouw. Maar daar zou ik heel
snel achterkomen. Ik sloeg de hoek om en arriveerde bij
de deur die… nu openging, nadat mijn KI daartoe een
signaal had gegeven!
Aldus kreeg ik toegang tot een grote, cirkelvormige
ruimte, met een middellijn van wel veertien meter. Langs
Ik arriveer in een grote, cirkel-
vormige ruimte.
de wanden waren een aantal apparaten
aangebracht, die wel enige overeenkomsten
vertoonden met de toestellen die ik op de onderste
verdieping van dit gebouw had aangetroffen. Hier
stonden twee van die robotachtige apparaten
opgesteld. Aan de andere zijde van de zaal,
tegenover de ingang, was ook een KI uitgifte toestel
geplaatst, maar in tegenstelling tot het apparaat in
het bezoekersgebouw, was deze niet actief.
Jammer… zo ging de kans voorbij om wellicht een
meer geavanceerde KI te bemachtigen… Verder
zag ik hier ook twee panelen, vergelijkbaar met
degene die ik in de vergaderzalen had gezien. Ze lieten een gelig flakkerende
plattegrond zien van wat wellicht het dak van dit gebouw zou zijn. Ik bestudeerde
deze kaart nader, maar hij maakte mij weinig wijzer. Het dak was een groot
zeshoekig plateau, waarbij er aan iedere rechte zijde
een drietal korte uitsteeksels was bevestigd. Een grote
rondgang omsloot een kleinere zeshoek in het
centrum, waarin een aantal looppaden en een centrale
spil vielen te ontdekken.
Wellicht zou ik niet lang hoeven te prakkiseren hoe
deze vork precies in zijn steel stak, want op de vloer
van deze ruimte was een cirkel van lichtgevende
blauwe platen aangebracht die een centraal, rond hek
omsloot, dat aan twee kanten open was. Daarbinnen
kwam vanuit het hoge plafond een zeer massieve
ronde koker omlaag met een doorsnede van wel vier meter. De onderkant van deze
koker werd getooid met een aantal lampen, voorzien van het Gahreesen wapen.
Belangrijker was dat vanuit deze koker ook een tweetal ladders afdaalden. De
toegang tot het dak hierboven? Dat kon toch bijna niet anders!
Nadat ik mij ervan had vergewist dat in deze ruimte de zevende reisdoek niet was te
vinden, liep ik naar het hart van de ronde zaal, precies halverwege tussen de twee
ladders in. De ronde metalen plaat, die hier in de vloer was aangebracht, was in
regenboogachtige kleuren uitgeslagen. Het zat er dik ik dat ik hier ook op de spil van
190
De deur gaat nu open!
De plattegrond van het dak
maakt mij weinig wijzer.