Uru Kroniek - All Things Uru

maar eindigde bij een plateautje op zo’n twee-en-een-halve meter daarboven. Toch
was dit punt wellicht bereikbaar. Naast de gebroken brug aan deze kant van de
spleet kon ik op een iets lager gelegen plateautje springen, waarop die drie losse
planken lagen. Voorzichtig wandelde ik daar overheen naar de overkant. Daar kwam
ik uit op een ander vlak stukje rots, dat grensde aan een nog iets lager gelegen
richel. Hier kwam het andere stuk van de gespleten brug op uit. Ook dit gedeelte kon
ik nu als een alternatieve touwladder gebruiken. Zo arriveerde ik dan voor de open
ingang van wat verreweg de grootste ruimte hier was. Het was zo een, twee, drie niet
eenduidig te zeggen waar dit lokaal voor gebruikt werd. Het leek wel een kruising te
zijn tussen een woonkamer en een laboratorium.
Rechts deed een stenen, halfrond plateau dienst
als tafel. Een houten stoel en een soort bestekbak
waren echter deels gesneuveld en omgevallen. In
de rechterhoek achterin de ruimte, deden een
serie nissen naast en onder elkaar dienst als een
soort kast. Op de stenen vloer lag geen tapijt,
maar een grote ronde afbeelding die in de vloer
was gekerfd, gaf wel die illusie. De abstracte
Op de vloer van deze tamelijk grote
ruimte, doet een ronde, ingekerfde
afbeelding dienst als ‘tapijt’.
afbeelding had wel iets mysterieus. Het leek wel
alsof in het midden van deze vloertekening D’ni
tekens waren gekerfd, maar ik wist het niet zeker.
Links naast de ingang bevond zich een soort
bekken dat, zo leek het, door een glasplaat of zoiets werd afgedekt. Ik drukte op de
onverlichte knop die daarvoor in de stenen rand was aangebracht, maar daar
reageerde het apparaat niet op.
Naast de ingang bevond zich een grote blauwe knop, die wél zwakjes blauwachtig
oplichtte. Ik vermoedde dat ik hiermee de toegangsdeur kon sluiten, want te zien was
dat het houten paneel langs een rail naar boven en onderen kon schuiven. Maar ook
deze knop bleek niet actief te zijn.
Per ongeluk stootte ik daarbij de twee lange planken
opzij, die vlak naast de ingang tegen de muur
stonden opgesteld. Hierdoor kreeg ik zicht op een
vreemde tekening die hier in de muur was gekrast.
Het was een cirkel, die door een kruis in vier gelijke
stukken was opgedeeld. In ieder part was een
andere tekening aangebracht. Links was een
vierkant getekend, met daarin een soort ‘H’. Rechts
was een ovaal geschetst, met daarin een halve
cirkel met omlaag
Daar schuin boven hangen de
tekeningen die Atrus destijds heeft
gemaakt voor zijn experimenten.
hangende draden. Boven werd een vierkante
spiraal door een ‘+’ doorsneden. Het vierde plaatje
onder leek wel wat op een kever, met vier kromme
poten. Het was toch een vreemd geheel zo.
Vervolgens verlegde ik mijn aandacht naar de
deels vergane en vergeelde vellen papier die daar
schuim boven aan de wand waren geprikt. Nee
maar! Dit waren de originele schetsen die een
jonge Atrus destijds had gemaakt van het
apparaat dat hij in de vulkaankrater had geplaatst,
om met behulp van de vrijkomende stoom, een
50
Deze vreemde tekening tref ik op
de muur aan, naast de ingang.