Uru Kroniek - All Things Uru

ieder geval waren daar alle spullen die eerst
nog buiten stonden, naar binnen gehaald, wat
gezien de regen, geen onverstandige actie
was. Betekende dit dat Zandi was
teruggekeerd?
Die vraag werd sneller beantwoord dan ik had
verwacht. Nog voor ik bij de deur was
gearriveerd, zwaaide deze open. Er verscheen
een man in de deuropening, duidelijk iemand
Bij de camper wacht mij een verrassing.
anders dan Zandi! Hij had een vriendelijk
voorkomen en glimlachte in mijn richting. “Zou
je liever niet even binnenkomen?” Vroeg hij en in een uitnodigend gebaar wees hij
naar het inwendige van de camper.
Op dat moment gloorde het besef dat mijn avonturen hier nog lang niet waren
voltooid…
Nawoord.
Dit verhaal draag ik op aan mijn beide ouders.
Aan mijn vader, omdat ik van hem mijn bewondering voor de wereld om mij heen heb
geërfd en bovenal zijn belangstelling voor de natuur. Zonder die gave was het niet
mogelijk geweest om van het wonderlijke D’ni universum te genieten, op de manier
zoals ik nu heb gedaan. Ik prijs mij gelukkig dat hij dit boek, wat daarvan het resultaat
is, nog kan aanschouwen.
Maar dit verhaal is ook voor mijn moeder. Terwijl ik ronddwaalde in Eder Gira en
Eder Kemo, besloot zij om te schakelen naar de eeuwigheid, waar het misschien
zelfs nóg mooier is…
Tom van der Spek, 13 april 2012.
357