Uru Kroniek - All Things Uru

Dat was belangrijke informatie, die goed aansloot bij hetgeen in ‘Het Boek van D’ni’
stond beschreven! Hier werd de reden van het vertrek van het volk dat zichzelf
‘Ronay’ noemde naar Terahnee, uit de doeken gedaan. De oorzaak was gelegen in
de afkoeling van de oorspronkelijke wereld van de
Ronay. Hierdoor werd deze te koud voor bewoning, zo
kon ik lezen in voetnoot ‘4’. De kiem van de feitelijke
splitsing van de Ronay in D’ni en Terahneeanen, was
echter het conflict tussen Ri’neref en het
Schrijversgilde. Ik kreeg zelfs het gevoel dat het
‘twijfelachtige’ Tijdperk waarvoor Ri’neref geweigerd
had een Beschrijvend Boek te maken, de wereld zou
kunnen zijn waar de Ronay, en later de Terahneeanen,
hun slaven, de ‘ongezienen’ vandaan haalden! En zo
leek het cirkeltje rond te zijn. Want was ik nu niet bezig
te proberen één zo’n slaaf van het ándere afgesplitste
volk, namelijk een Bahro, te bevrijden?
In dit schrift van Sam wordt
de geboorte van het D’ni
volk beschreven!
En dan was er nog die sublieme schrijverskunst van
Ri’neref zelf. Even borrelde het idee bij mij op dat hij
zelfs de Aarde als geheel had ‘geschreven’ en zo had
geschapen, maar dat was een onzinnige gedachte. Hij
zou in dat geval nooit met zijn groepje volgers diep
onder de grond zijn gaan zitten. Nee, het was waarschijnlijker dat hij alleen die
enorme grot had geschapen, wat meteen verklaarde waarom deze schijnbaar tegen
de wetten van de zwaartekracht in, in tact bleef en niet ineenstortte. Daar kwam dus
een snufje ‘D’ni tovenarij’ aan te pas! Waarom hij als nieuwe thuishaven een grote, al
bewoonde planeet had gekozen en niet een nieuwe privé wereld had geschapen,
was een goede vraag. Wellicht vergde dit veel minder arbeid? Of hoopte hij, veilig en
wel in een grot diep onder de aarde, zo af te zijn van eventuele grillen van de zon die
de planeet bescheen? Dat zou een prima verklaring kunnen zijn. Maar dat wierp
nieuwe vragen op. Hoe was Ri’neref bijvoorbeeld achter het bestaan en de locatie
van de Aarde gekomen?
Dat antwoord moest ik schuldig blijven, maar ik had in ieder geval hier wel meteen
het beste boek ter hand genomen, dat een inkijkje gaf in de wieg van het D’ni volk.
Het verslag was trouwens nog lang niet uit, dus met meer dan oppervlakkige
belangstelling hervatte ik de lezing daarvan.
Ri’neref was een daadkrachtige leider die zichzelf meteen als Koning kroonde en 120
jaar regeerde tot aan zijn dood. Klaarblijkelijk respecteerden degenen die Ri’neref
waren gevolgd naar D’ni, hem genoeg om te accepteren dat ze gescheiden bleven
van hun families en vrienden. En zo meldden de verslagen dat er maar zeer weinig
meningsverschillen en debatten waren binnen de gemeenschap onder de regering van
Ri’neref.
Zo als het altijd het geval was bij de Ronay, voordat de groep zich daar officieel
vestigde, werd er een aantal onderzoekers naar D’ni gestuurd, om daar de Grote
Nul *5 te installeren en de lijn te ijken die er uitwaaierde. Een monument werd
gebouwd op de Grote Nul in het jaar 0 DE.
In tegenstelling tot eerdere gelegenheden, richtte Ri’neref de ijklijn van de Grote
nul niet langs de heilige gebouwen. Zonder toestemming van de Koning, was deze
constructie verboden.
271