Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
oog, maar zelfs een kleuter kon zien dat het<br />
helemaal niet de bedoeling was dat deze aan het<br />
rechterstuk aansloot, want hij was ruim een meter<br />
hoger aangebracht. Maar nu maakte ik wellicht een<br />
denkfout. Beide boogdelen waren op een<br />
verschillende boom bevestigd en misschien was de<br />
linker boom in de loop der tijden wat sneller gegroeid<br />
dan de rechter. Met bomen van een dergelijke grootte<br />
zou men wellicht niet op een metertje meer of minder<br />
moeten kijken!<br />
Terwijl ik onder de restanten van de stenen boog<br />
doorliep, hoorde ik vanuit de hoogte een langzaam<br />
aanzwellend gerommel, dat na een tiental seconden<br />
opnieuw wegstierf. Na een ogenblik besefte ik wat ik<br />
hoorde. Het was het geruis van de wind door de<br />
boomkruinen, daar ver in de hoogte! Tegelijkertijd<br />
hoorde ik nog wat meer dierengeluiden, een soort<br />
gekras en het geroffel van een soort specht. Tja, het<br />
was niet onlogisch dat de dieren die in deze<br />
reuzenbomen huisden, vogels zouden zijn…<br />
Voorbij de poort verbreedde het pad even, om daarna opnieuw te versmallen. Hier<br />
hoorde ik nu afwisselend het geruis boven mijn hoofd aanzwellen en afzwakken.<br />
Hmmm… Kadish Tolesa was een vreemde, maar tegelijkertijd ook vertrouwde<br />
wereld, al was het wel opvallend dat hier beneden geen enkel ander plantje groeide.<br />
Zelfs mos of gras ontbrak geheel, al toonden de vrij gladde stammen rondom wel hier<br />
en daar een vage, groene gloed. Klaarblijkelijk bood de keiharde modder voldoende<br />
weerstand voor andere planten om hier te wortelen.<br />
Het pad bleef tussen de reuzenstammen door slingeren, maar na een korte<br />
wandeling eindigde de route bij een tweede stenen<br />
poort die er ditmaal wat completer uitzag en ook van<br />
een brandende lantaarn was voorzien. Achter deze<br />
poort lag een iets hoger gelegen plateau, dat via<br />
vier stenen treden te bereiken was. Al snel zag ik<br />
dat daar een bouwwerk was geplaatst, in een wat<br />
grotere open plek tussen de stammen.<br />
Al snel arriveer ik bij een open<br />
plek…<br />
… alwaar ik een ruïne van een<br />
reusachtig prieeltje aantref.<br />
Door de poort lopend, kreeg ik onbelemmerd zicht<br />
op het aldaar aanwezige bouwsel. Zelfs een<br />
vluchtige blik was voldoende om te zien dat dit een<br />
ruïne was. Het ronde bouwwerk leek nog het meest<br />
op een tempeltje, of een reusachtig prieeltje.<br />
Hoewel enkele pilaren rondom het deels hadden<br />
begeven, slaagden de overgebleven zuilen erin om<br />
het ronde dak nog steeds te stutten. Wat hier was<br />
gebeurd, kon ik zo niet zeggen. Duidelijk was in<br />
ieder geval dat ook de rondgang om het enorme<br />
stenen tuinhuis het deels had begeven. Vooral aan<br />
mijn rechterhand was een stuk van het plaveisel in<br />
een gapende afgrond gestort. De bomen hier<br />
reikten niet alleen tot zeer hoog, ze wortelden ook<br />
199<br />
De boombladeren hebben<br />
bepaald dat ik eerst de linker<br />
route zal nemen, die begrensd<br />
wordt door een stenen boog.