You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
maar dat dit Tijdperk al vóór hun komst bewoond was geweest en dat deze<br />
kunstuitingen door de oorspronkelijke bewoners waren vervaardigd.<br />
Wederom vroeg ik mij af wie Sam’s notitieboek uit het DRC-kamp had weggenomen<br />
en het hier had neergelegd. Was het tóch een Bahro geweest, die mij op die indirecte<br />
manier wilde vertellen welke verschrikkelijke dingen zich in het verre verleden<br />
hadden afgespeeld? Of was het wellicht Yeesha zelf geweest, met een vergelijkbaar<br />
oogmerk? In dat laatste geval zou zij mij dat wellicht nog gaan vertellen, misschien<br />
wel op het moment dat ik de vierde, en laatste totem zou gaan ophalen. Dat moment<br />
was trouwens niet zo heel ver weg meer, zo leek het…<br />
Ondertussen was het alweer gestopt met regenen en draaide ik mij om. Vanaf dit<br />
punt had ik een fraai uitzicht over de ovalen laagte, waar de peerpuffers groeiden.<br />
Daarnaast had ik ook nog goed zicht op de trap en de wat hoger gelegen vlakte<br />
daarachter, waar de hersenbomen hun<br />
domein hadden. Maar ik zag meer! De<br />
rotsboog voor de trap liep aan de linkerkant<br />
niet helemaal door tot aan de grond, maar<br />
eindigde bijna drie meter daarboven in een<br />
min of meer rechthoekig plateautje van twee<br />
bij drie meter. Dat plateautje was ook door<br />
mos bekleed, maar vanaf hier was duidelijk<br />
te zien daar daarop een rechthoekig,<br />
bruingelig voorwerp lag. De afstand was net<br />
iets te groot om met zekerheid te kunnen<br />
zeggen wat het was, maar qua kleur en<br />
formaat leek de kans groot dat dit een<br />
Yeesha pagina was. Die kon ik natuurlijk<br />
niet laten liggen!<br />
Ik sprong vanaf hier op het pad en wandelde naar het rotsuitsteeksel, om daar al snel<br />
te bemerken dat de rand net te hoog zat om mij daar aan vast te grijpen en<br />
vervolgens op te hijsen, wat zelfs na een sprong niet lukte. Ook bood de gladde<br />
rotswand geen enkel houvast om daarlangs omhoog te klauteren, zelfs niet voor een<br />
klein stukje. Wat nu? Besluiteloos bleef ik voor de rotswand staan. Yeesha had die<br />
pagina daar niet voor niets neergelegd. Hij moest dus bereikbaar zijn. Maar hoe?<br />
Teruglopend naar het pad, bekeek ik het geheel van een wat grotere afstand.<br />
Net als in de andere Tijdperken die ik had bezocht, was de zwaartekracht hier<br />
geringer dan op Aarde. Dat betekende dat ik hier hogere, maar ook verdere<br />
sprongen kon maken. Bij gebrek aan een ladder of een touw of zoiets, rijpte er plots<br />
een ideetje. In de kom waar de peerpuffers groeiden, stonden en lagen een aantal<br />
behoorlijk grote rotsblokken. Een zo’n afgerond,<br />
langwerpig blok stond ietwat scheef linksvoor de<br />
tunnelwand. Hoewel ook deze glad was, kon ik<br />
wellicht via die scheve wand op de top komen<br />
en daarmee op ongeveer gelijke hoogte met het<br />
plateautje. Misschien was het mogelijk om vanaf<br />
dat punt met een welgemikte en krachtige<br />
sprong op dit plateautje te komen! Het was het<br />
proberen waard…<br />
Het valt niet mee om daar te komen…<br />
Het plan was goed, maar de uitvoering bleek<br />
nog niet eens zo makkelijk te zijn. Zelfs de<br />
324<br />
Vanaf de bovenkant van de tunnelingang<br />
heb ik een fraai uitzicht. Maar wat ligt daar<br />
op dat plateautje rechts onder de rotsboog?
Change language