Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
wandeling arriveerde ik bij de kleine waterval die het rotspad in tweeën splitste. Voor<br />
deze stroom hield ik halt en wachtte tot de onrust in de zwerm tot een minimum was<br />
teruggelopen. Vervolgens sprong ik over het watervalletje heen.<br />
Natuurlijk kon het door deze actie niet uitblijven<br />
dat de hoeveelheid vuurvliegjes sterk werd<br />
uitgedund, maar er bleven er toch nog wel een<br />
stuk of tien om mij heen vliegen. Die moesten<br />
voldoende licht verspreiden om in de grot, waar<br />
ik aanstonds zou arriveren, tenminste íets te<br />
zien.<br />
Dat bleek een correcte inschatting. De tien<br />
vuurvliegjes slaagde er bij lange na niet in om<br />
Ook de laatste ‘waterhindernis’ weet<br />
ik met succes te nemen. Er blijven<br />
nog ongeveer tien vuurvliegjes bij mij.<br />
de visfuiken en onderdelen van de lichtkacheltjes<br />
werd gebruikt. Ik liep om een stapel vastgesjorde<br />
fuiken heen en zag daarachter een lichtkacheltje<br />
staan, dat intact leek te zijn! Ik drukte op de knop<br />
van dit toestel en zag hoe een veel fellere<br />
lichtbundel de grot verlichtte. Die bleek achteraf<br />
toch een stuk kleiner te zijn dan ik eerst had<br />
ingeschat. Eigenlijk kon mij dat geen zier<br />
schelen, te meer daar ik op een van de wanden<br />
de zevende en laatste reisdoek zag zitten! Ik<br />
activeerde hem en zag hoe de hele hand en alle<br />
vingers oplichtten!<br />
Wauw! Een sterk triomfgevoel welde in mij<br />
omhoog. Heel wat hindernissen moesten worden<br />
overwonnen, maar nu leek het er toch op dat de<br />
queeste van Yeesha bijna was voltooid! Eder<br />
Gira en Eder Kemo waren ‘klaar’. Nu kon de<br />
Bahrodeur geopend worden en kon ik de vierde,<br />
en laatste totem naar mijn Relto vervoeren. En<br />
dan? Yeesha had al eerder gesuggereerd dat<br />
mijn Relto maar voor een korte tijd als<br />
verblijfplaats van de totems zou dienen en dat<br />
de hele grot te verlichten, maar tot een paar<br />
meter om mij heen, konden toch wel enige<br />
details worden onderscheiden. Aldus werd het al<br />
snel duidelijk dat ook deze grot voor opslag van<br />
altijd moest worden teruggegeven wat eerst was weggenomen. Ongetwijfeld zou zij<br />
mij nu vertellen welke stappen ik vervolgens moest ondernemen.<br />
Weer buiten de grot probeerde ik een manier te verzinnen om mijn vliegjes te<br />
‘bedanken’. Het was niet mogelijk om ze weer terug te brengen bij hun vriendjes in<br />
Eder Kemo. Ze moesten híer dan maar van hun vrijheid genieten. Wellicht vonden ze<br />
het woud ginds, waar ik zelf niet kon komen, een prettige leefomgeving. Daar zouden<br />
ze zich dan bij de andere vuurvliegjes kunnen voegen die ik hier los had gelaten…<br />
Zonder omhaal sprong ik op het pad beneden en zag hoe de tien vuurvliegjes het<br />
contact met mij verloren en zich op de wind lieten meevoeren. Al snel kon ik ze niet<br />
meer zien. Ik zond in gedachten de wens naar ze toe dat ik hoopte dat ze hier een<br />
nog lang ‘vliegenleven’ zouden hebben. Zonder omhaal liep ik vervolgens naar het<br />
plateau met het schakelboek en schakelde naar Eder Kemo.<br />
336<br />
In de grot zit de zevende reisdoek!<br />
De hand en alle vingers lichtten op.
Change language