Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
verder terug op de loopplank, weer op beide benen te landen. Met die wetenschap<br />
zou het moeten lukken. Opnieuw wandelend naar de rand zag ik nu, terwijl het<br />
gebouw de rots wederom van nabij passeerde, dat mij eigenlijk geen andere keus<br />
werd gelaten. Op de staak, midden op het hoogst gelegen plateau, zat namelijk een<br />
reisdoek geplakt! Deze rotspunt vormde dus een onmisbaar en verplicht onderdeel<br />
van de gewenste route hier in Gahreesen.<br />
Goed, dan moest het er maar van komen. Eerst checkte ik of mijn reisschakelboekje<br />
stevig vast zat en sloeg dit voor de zekerheid open. Mocht de sprong mislukken en ik<br />
in de diepte storten, dan kon ik, voor ik te pletter zou vallen of in het water zou<br />
plonzen, snel terugschakelen naar mijn Relto.<br />
Gelukkig bleek die voorzorgsmaatregel overbodig. Ik hoefde mij niet eens tot het<br />
uiterste in te spannen, want met een relatief rustige sprong slaagde ik erin om een<br />
paar meter lager op het onderste plateau van<br />
de rotspunt te landen. Toch was ik wel<br />
opgelucht dat ik dit obstakel zo vlot had<br />
genomen. Via een schuine beloopbare helling<br />
belandde ik op het hoogst gelegen plateau,<br />
waarop nog een laatste rotspuntje was<br />
gelegen. Aan de wand daarvan hing de<br />
reisdoek en ik haastte mij om deze te<br />
activeren. Ziezo! Met genoegen zag ik dat nog<br />
maar twee vingers niet oplichtten. Het<br />
Veilig geland op de stenen staak, haast<br />
ik mij om de daar aanwezige reisdoek te<br />
activeren.<br />
einddoel begon te naderen!<br />
Maar zover was het nu nog niet. Ik nam de<br />
moeite om op deze kleine rotspunt nog even<br />
verder rond te kijken. Het was sowieso geen<br />
plek voor mensen met hoogtevrees. Vanaf de platte bovenkant met de twee<br />
niveauverschillen, daalden de wanden van deze rotsige staak vele tientallen meters<br />
loodrecht naar beneden. Ik waagde het even om naar een kant te sluipen en naar<br />
beneden te turen.<br />
Wat ik daar zag, deed mijn hart in mijn keel kloppen. Op dezelfde rots waarop het<br />
gevangenisgebouw ronddraaide en dat ik zojuist had verlaten, zag ik in de diepte een<br />
grote deur zitten, die aan de bovenkant geflankeerd werd door een viertal donkergele<br />
lampjes. In feite was het een zeer grote<br />
rechthoekige metalen plaat. Hierin was in het<br />
midden een taps toelopende uitsparing<br />
aangebracht, die naar onderen toe een groot<br />
ovaal werd. Die vorm kende ik maar al te<br />
goed! In Teledahn bracht een vergelijkbare<br />
deur mij in de Bahrogrot! En dat zou hier dus<br />
mijn einddoel moeten zijn? Hoe zou ik daar in<br />
vredesnaam kunnen arriveren? In de<br />
gevangenis had ik geen gangen of trappen<br />
ontdekt die mij via de onderkant van het<br />
gebouw naar buiten konden brengen. Nee, het<br />
leek erop dat men, eenmaal binnen, alleen<br />
naar het dak kon gaan. Zonder stijgijzers, houwelen, touwen en ander klimgerei, was<br />
het onmogelijk om langs deze rotswanden af te dalen of omhoog te klimmen!<br />
Bovendien was er daar beneden als extra hindernis ook nog eens een flinke strook<br />
water aanwezig. Hoe zou ik dit probleem kunnen tackelen?<br />
166<br />
Nee hè… moet ik dáár naartoe als ik alle<br />
zeven reisdoeken heb geactiveerd?!
Change language