You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Zo was ik wederom bij de afzetting aanbeland en tuurde in het gat naar die<br />
ronddraaiende cilinder. Opnieuw flitste de opening voorbij en te zien was dat die<br />
meer dan manshoog en ook minstens anderhalve meter breed was. De schemerige<br />
ruimte daarachter was klein, maar leek een nis te zijn die toch groot genoeg was om<br />
in te staan.<br />
Er rijpte een plannetje in mijn hoofd. Als ik vlak voor die cilinder ging staan, moest het<br />
mogelijk zijn om snel door die spleet te springen, zodra deze passeerde. Als ik in de<br />
nis achter deze spleet alsnog vast zou komen te zitten, zou ik simpelweg terug<br />
kunnen springen, of terug kunnen schakelen naar mijn Relto.<br />
Zo gezegd, zo gedaan. Ik stapte langs de afzetting en posteerde mij vlak voor het<br />
draaiende stenen gevaarte. Ik liet het gat eenmaal passeren. Het was goed opletten<br />
wanneer het langs zou komen, want ik moest in een fractie van een seconde<br />
reageren. Gelukkig zag ik dat een momentje daarvoor een stenen tand van het wiel<br />
passeren waarvan een stukje was afgebrokkeld. Dat kon ik als richtlijn gebruiken.<br />
Zodra dit beschadigde stukje was gepasseerd, moest ik mij alvast schrap zetten…<br />
Daar kwam de spleet! Ik sprong, sloeg als het ware over de kop en krabbelde<br />
overeind, terwijl het schurende geluid van steen op steen in mijn oren daverde. Ik<br />
was inderdaad in een nauwe nis aan de binnenkant<br />
van de cilinder terechtgekomen!<br />
Mijn beleving van stilstand en beweging was plots<br />
andersom geworden. Deze ruimte hier leek nu stil te<br />
staan, terwijl die waarvan ik vandaan kwam, leek te<br />
draaien. Ook de vloer hier was echter niet vrij van<br />
trillingen, dus wellicht lag de waarheid ergens in het<br />
midden en draaiden béide schijven rond, elk met een<br />
Ik slaag erin om door het gat<br />
in de kleine nis te springen.<br />
verschillende snelheid.<br />
Hierbinnen was het bijna donker. Het duurde even tot<br />
mijn ogen aan het duister gewend waren geraakt. Te<br />
zien was dat ik mij de moeite van de buiteling wel had<br />
kunnen besparen. De nis bestond uit ruwe muren of rotsen, zonder in- of uitgang. Ik<br />
zat hier inderdaad vast! Nou, dan moest ik maar proberen opnieuw terug te springen<br />
en belangstellend keek ik naar de voorbij schuivende wand om te zien hoe de<br />
opening er vanaf déze kant uitzag. In ieder geval zag de draaiende wand er vanaf<br />
hier bezien min of meer glad uit, zonder tanden en uitsparingen. Dat moest ook wel,<br />
opdat het geheel hier soepeltjes langs elkaar heen<br />
moest kunnen draaien.<br />
Na een ogenblik zag ik inderdaad de scheur<br />
passeren waardoor ik naar hier was gesprongen. Ik<br />
wachtte rustig af tot het geheel opnieuw een rondje<br />
had gemaakt, om zo beter het moment te kunnen<br />
inschatten waarop ik opnieuw mijn sprong moest<br />
wagen. Tot mijn verrassing verscheen er even later<br />
echter een twééde spleet, die duidelijk breder was<br />
Desgewenst kan ik terugspringen<br />
naar de gang, maar de cilinder<br />
heeft nog een tweede opening,<br />
die naar een grote zaal leidt.<br />
dan de eerste en minstens even hoog. Zodoende<br />
kreeg ik iets meer tijd om er door te turen en zag<br />
dat déze speet op een behoorlijk grote ruimte<br />
uitkeek, een heuse zaal zelfs! Daarmee werd<br />
meteen duidelijk dat ik mij hier in de naaf van dit<br />
gebouw bevond, die het uitwendige in draaiing hield. De trillingen hier werden<br />
156
Change language