Uru Kroniek - All Things Uru

een flink understatement om die ‘olifantenpoot’ gigantisch te noemen… Voorzichtig
legde ik het boek terug in zijn geheime nis.
De zuil links achter werd getooid met een ovaal,
waarbinnen een opengeslagen boek was afgebeeld. Ik
kon mij niet herinneren een dergelijke tekening in het
boek te hebben gezien. Nou, dan maar eens kijken hoe
het plaatje in het bijhorende schakelboek er uit zag. De
hand lichtte lichtblauw op en het schakelboek, dat deze
zuil natuurlijk ook bevatte, toonde een afbeelding van een
ronde stenen vloer, waarin een vijfkantig mozaïek was
aangebracht. De muren waren van donker steen en/of
metaal gemaakt en
waren aan de bovenkant
Dit is het plaatje uit het
bijhorende schakelboek.
voorzien van lampjes,
waarin dat symbool van
een opengeslagen boek
weer in terugkwam. Bij
welk Tijdperk hoorde
dit? Er vanuit gaande
dat het er eentje uit het boek moest zijn, dan kwam
het tijdperk dat ik als tweede had aangetroffen en
dat ‘Gahreesen’ werd genoemd, er het dichtst in de
buurt. Die onzekerheid werd weggenomen, zodra ik
aandacht schonk aan de andere afbeeldingen die rondom in de zijkant van de zuil
waren aangebracht. Op het paneel achter de geheime
opening ontwaarde ik dezelfde tekening als uit het boek, de
bergen met het oog en de pagode op de top. De foto uit het
schakelboek suggereerde dat dit inderdaad een gebouw
was, dat betreden kon worden.
Dan bleef er nu nog één zuil over. Zie je wel, deze toonde
een vis als afbeelding en dit kwam overeen met de vierde
en laatste tekening uit het boek. Hoe dit Tijdperk heette
was mij inmiddels ontschoten, maar de hand lichtte in ieder
geval lichtgroen op en het schakelboek toonde een ‘buiten’
plaatje, dat echter meer roodbruinig dan groen gekleurd
De bijhorende foto laat meer een
roodbruinig landschap zien.
was. Ik keek namelijk
neer op een nogal rotsig
en droog landschap,
hoewel er vooral op de
voorgrond wel een aantal groene planten waren te
zien, die groeiden in een stervormige krans van zes
bladeren. Ook dit schakelboek legde ik opnieuw
voorzichtig terug op zijn plaatsje.
Ik voelde mij vreemd, met een mengelmoes van
spanning en opgeluchtheid. Opgelucht was ik om te
constateren dat ik op dit kleine eiland inderdaad
niet vast zat, omdat mij hier vier ontsnappingsroutes werden aangeboden.
Gespannen was ik, omdat ik geen idee had wat mij daar in die vier vreemde
Tijdperken te wachten zou staan. Ik was dan ook niet van plan om nu meteen hier al
69
Het tekeningetje op de zuil
linksachter herken ik niet,
maar lijkt bij het Tijdperk te
horen dat ‘Gahreesen’
wordt genoemd.
De zuil met het visje als
symbool heeft een
groene hand.