You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
toe: “Je kunt net zoveel verbindingsboeken maken als je wilt. Maar je moet er<br />
tenminste één maken. Dat is regel nummer één. En die mag je nooit vergeten.”<br />
Atrus knikte. “En als je veranderingen in een Tijdperk aanbrengt? Als je besluit om<br />
elementen aan het beschrijvingsboek toe te voegen? Werkt het verbindingsboek dan<br />
niet meer?”<br />
“Jawel. Als je het beschrijvingsboek verandert, dan brengen alle bijhorende<br />
verbindingsboeken je naar die veranderende wereld.”<br />
Atrus probeerde het zich voor te stellen en zijn ogen begonnen te stralen. Het drong<br />
nu pas tot hem door hoe gecompliceerd en machtig deze Schrijfkunst was. “Het…<br />
het klinkt… verbijsterend!”<br />
“Ja.” Gehn keek Atrus aan, met ogen als van een god. Ogen waarin wijsheid stond te<br />
lezen die ver boven zijn menselijke jaren uitsteeg. “Dat is het ook, Atrus. Dat is het<br />
ook.”<br />
Wanneer Atrus zijn vader eraan herinnerde dat ze toch weer een keer naar de<br />
woestijnkloof zouden terugkeren, weigerde Gehn dit botweg. Atrus drong aan en<br />
Gehn vertelde hem uiteindelijk dat Ti’ana feitelijk Anna was en dat de val van D’ni<br />
inderdaad haar fout was. Gehn had een eigen draai gegeven aan de feitelijke<br />
gebeurtenissen, die al tragisch genoeg waren, maar ze hadden zeker wel zijn effect<br />
op Atrus. Voor een tijdje nam Atrus het Anna dan ook kwalijk dat ze hem niet had<br />
verteld dat zij Ti’ana was, maar geleidelijk trok dat bij en ging hij ‘het grotere geheel’<br />
weer zien en begreep hij wat Anna hem probeerde te leren.<br />
Doordat hij dit begreep, kreeg Atrus ook een beter begrip van de Kunst om<br />
Tijdperken te kunnen schrijven. Gehn had zichzélf het Schrijven geleerd, maar zijn<br />
Tijdperken bleken gebrekkig en onstabiel te zijn. Gehn wist zeker dat er magische<br />
formules moesten zijn voor het Schrijven. Hij dacht dat als hij nou maar de juiste<br />
combinatie van zinnen wist te kopiëren uit andere Beschrijvende Boeken, er zo<br />
stabiele Tijdperken geschapen konden worden. Hij realiseerde zich niet dat je moest<br />
kijken naar het grote geheel, of dat je met de grootste zorg moest schrijven, terwijl je<br />
daarbij lette op de kléinste dingen.<br />
Op zekere dag neemt Gehn Atrus mee<br />
naar zijn Zevenendertigste Tijdperk,<br />
waar tot zijn verrassing mensen wonen!<br />
Na een paar jaar nam Gehn Atrus mee naar<br />
zijn Zevenendertigste Tijdperk, waarbij hij<br />
stiekem hoopte dat, zodra Atrus alles had<br />
gezien, hem zó zou kunnen vertellen waarom<br />
het Tijdperk onstabiel was. Tot Atrus grote<br />
verrassing werd deze wereld bewoond door<br />
mensen, die Gehn als een god zagen en hem<br />
ook zo vereerden. Atrus begon echter te<br />
twijfelen…<br />
Hij ging rechtop zitten, luisterend naar de stilte. Toen stond hij op en liep vlug en<br />
zachtjes naar buiten.<br />
De beide manen waren ondergegaan en het land was donker, aardedonker. Daarbij<br />
vergeleken was de hemel bijna licht zoals de woestijnhemel bij nacht. Maar toen hij<br />
opkeek, wist Atrus dat hij niet op Aarde was. Waar was de jager? Waar de Grote<br />
Beer? Waren ze elders aan die uitgestrekte, met sterren bezaaide hemel, of was hij<br />
misschien heel ergens anders? Misschien wel in een ander universum?<br />
Dat had hij zich het laatste paar maanden steeds vaker afgevraagd. Het was een<br />
gevaarlijke gedachte, die hij dan ook nooit hardop had uitgesproken.<br />
19
Change language