Uru Kroniek - All Things Uru

Het jaar 2397 DE wordt het vaakst officieel aangemerkt als het begin van de D’ni
Renaissance. In dat jaar presenteerde het Eamis Theater Gezelschap het eerste
toneelstuk dat was geschreven door de toneelschrijver Sirreh. Het stuk handelde
over de Pento Oorlog en de Grote Koning zelf en was er een dat Naygen aanbad.
Het theater was drie opeenvolgende weken uitverkocht. Dit markeerde niet alleen
het begin van het toneel als een populair vermaak binnen de gemeenschap, maar ook
het begin van het Pento Oorlog onderwerp, dat zich ontwikkelde tot een van de
meest behandelde historische onderwerpen in deze kunstuiting.
In 2408 DE begon de 33 jarige musicus Airem concertuitvoeringen te verkopen,
waarmee nogmaals het begin van de carrière van een groot D’ni artiest werd
ingeluid. Zijn muziek sloeg ook vaak op de Grote Koning waarbij hij vaak de draak
met hem stak. Naygen prees zijn volk vanwege het feit dat zij “hun echte gevoelens
in zulke prachtige kunstuitingen” konden uitbeelden. *2
Het was interessant om dit te lezen. Eigenlijk was ik er automatisch vanuit gegaan
dat de D’ni zich altijd met diverse kunstuitingen
hadden omringd. Uit dit verhaal maakte ik echter
op dat dit honderden, wat heet, meer dan
tweeduizend jaar lang niet echt het geval was
geweest. Klaarblijkelijk had men tijdens de eerste
24 eeuwen hier op Aarde vooral andere dingen
aan het hoofd gehad.
En passant las ik hier ook dat de Grote Koning,
wier komst in andere kronieken soms werd
aangekondigd, daadwerkelijk was gekomen, en tot
het jaar 1500 DE had geregeerd. Ik hoopte dat ik
hier in dit kamp ook een kroniek van deze Koning
zou aantreffen. Maar de Grote Koning was
ongetwijfeld ook de belangrijkste Koning geweest,
dus daar zouden de onderzoekers van de DRC
toch wel genoeg verslagen van hebben kunnen
vinden? Ik moest alle kronieken hier maar rustig
doorlezen en dan zou ik hem vanzelf wel
tegenkomen, of niet. Ik hervatte de lezing van dit
verslag, om te ontdekken hoe die ‘D’ni
renaissance’ verder had uitgepakt.
In 2488 DE voerde het Mijnwerkersgilde de eerste succesvolle uitdrijvingstesten uit,
wat tot een groot publiekelijk applaus leidde. Naygen gebruikte de gebeurtenis tot
een ‘voordeel van een ieder’. Hij promoveerde het Mijnwerkersgilde tot een
Hoofdgilde, ter vervanging van het Hoofdgilde van de Schone Kunsten. Hij splitste
dit Gilde op in de Lagere Gilden van Beeldhouwers, Artiesten, Acteurs en Musici.
De splitsing was gedaan om zowel de groei in de mijnbouw als in de kunsten aan te
moedigen, de twee belangrijkste doelstellingen van Naygen tijdens zijn regering. Zijn
voorstel werd sterk omarmd door Sirreh en Airem, maar ook door andere artiesten,
die het zagen als een uitstekende kans voor een verdere groei op hun terrein.
Naygen stelde in 2500 DE voor om een nieuwe gemeenteraadszaal te bouwen voor
de Gilden. Het ietwat verrassende hiervan was dat hij voorstelde dat deze boven de
281
Het notitieboek waarin Sam de
Regeringsperiode van Koning
Naygen beschrijft.