Uru Kroniek - All Things Uru

Wat verderop krijg ik fraai zicht op
het ketelhuisje op de rots, de twee
manen en de watervallen in de verte.
daarboven ontwaarde ik nu een tweetal manen
aan de hemel, die qua schijngestalte tussen
eerste kwartier en vol inzaten.
Aan mijn linkerhand bleven steeds rotswanden
aanwezig. Iets verderop daalde het pad iets en
liep daar opnieuw achter een zuil langs.
Daarachter verbreedde het pad en kwam plots
uit op een plateautje dat vrij weelderig was
begroeid met tentakel- en paarsnervige planten.
Hier was ook een stoomfontein met deksel
aanwezig.
Het plateautje had gelukkig nog een andere
uitgang. Tussen twee rotsen door liep een
nauwer pad wat steiler naar beneden en boog daarbij scherp naar rechts af. Het pad
kwam hier uit op het punt alwaar deze onder de buizen doorliep en ging daarna bijna
naadloos over in het begin van de grote stenen boogbrug. De brug was breed en
over de barsten die het gesteente vertoonde, hoefde ik mij geen zorgen te maken.
Die waren op veel meer plekken zichtbaar, maar zeiden niets over de stevigheid van
het gesteente op zich. Het waren wellicht
krimpscheuren, ontstaan toen het gesteente
stolde. Wat dat dit ook eens vloeibare lava was
geweest, daaraan hoefde niemand te twijfelen.
De boogbrug was inderdaad zeer solide. Terwijl
ik over de brug naar het hoogste punt liep, werd
het geluid van de stromende, kokende en
borrelende lava uit de spleet onder en rechts
van de brug, steeds luider. Op het hoogste punt
stilstaand, waagde ik het om mij iets meer naar
de rechterkant te begeven en daar een blik in de
diepte te werpen. Te zien was hoe een
lavastroom traag om de rotsstaak met de
fumarool heen
De tweede reisdoek bevindt zich
op een nóg moeilijker te bereiken
plaats, namelijk op de wand van
de lavaspleet!
bewoog en dat er soms fonteinen van vuur omhoog
werden geslingerd, die echter bij lange na niet hoog
genoeg kwamen om mij hier te bedreigen. Hoe dan
ook, het uitzicht naar de andere kant was een stuk
geruststellender. Daar lag het tweede, wat grotere
plateau, dat ik daarstraks al vanuit de hoogte had
zien liggen. De brug daalde ginds langzaam af en
leek bij het begin van dit plateau uit te monden.
Vlak bij het einde van de brug verbreedde deze zich
een weinig richting de lavaspleet. De langwerpige
rots waarop zich ook een stoomfontein bevond lag
hier dichtbij, een stukje in de diepte. In feite zat deze
rotsstaak aan de brug vast. Ik wierp een blik richting
de overkant van de vurige spleet en verbleekte.
Leek de eerste reisdoek van Eder Gira die ik had
ontdekt zich op een moeilijk bereikbare plaats te
bevinden, hier zag ik een tweede die zich op een
nóg ontoegankelijker plek bevond! Hij zat namelijk
256
Vanaf het hoogste punt van de stenen
boogbrug, zie ik de lava rondom de
rotsstaak met de fumarool stromen.